Το θερμό καλοκαίρι του 2019 προκάλεσε την απώλεια 600 δισεκατομμυρίων τόνων πάγου από τη Γροιλανδία, γεγονός που -σύμφωνα με την τελευταία καταγραφή- οδήγησε στην άνοδο της στάθμης των θαλασσών κατά 2,2 χιλιοστά σε διάστημα μόλις δύο μηνών.  

Η ανάλυση από δορυφορικά δεδομένα αποκάλυψε το ασύλληπτο μέγεθος της απώλειας πάγου που έχουν προκαλέσει οι αφύσικα υψηλές θερμοκρασίες που αναπτύσσονται στον Βόρειο Πόλο τους τελευταίους μήνες. Σε αντίθεση με την υποχώρηση του θαλάσσιου πάγου, η απώλεια πάγου της ξηράς προκαλεί άμεσα την άνοδο των θαλασσών, θέτοντας σε κίνδυνο τις παράκτιες πόλεις και περιοχές του πλανήτη.

Οι επιστήμονες υπολόγισανν πως το πελώριο στρώμα πάγου της Γροιλανδίας απώλεσε κατά μέσο όρο 268 δισεκατομμύρια τόνους πάγου μεταξύ 2002 – 2019, λιγότερο από το μισό δηλαδή απ’ό,τι έχασε μόνο το περασμένο καλοκαίρι. Για να έχουμε μια εικόνα του συγκλονιστικού μεγάθους, ολόκληρη η κομητεία του Λος Άντζελες, μια περιοχή με 10 εκατομμύρια κατοίκους, καταναλώνει ετησίως 1 δισεκατομμύριο τόνους νερού.  

“Γνωρίζουμε πως το περασμένο καλοκαίρι υπήρξε ιδαιίτερο θερμό στη Γροιλανδία, λιώνοντας κάθε γωνιά του στρώματος πάγου, ωστόσο τα νούμερα που καταγράφουμε είναι χαώδη” εξηγεί η Ιζαμπέλα Βελικόνια, καθηγήτρια στο πανεπιστήμιο Irvine της Καλιφόρνια και επικεφαλής συντάκτρια της νέας έρευνας που βασίστηκε στις μετρήσεις της δορυφορικής αποστολής της NASA, Grace.

Οι παγετώνες λιώνουν σε ολόκληρο τον κόσμο εξαιτίας της υπερθέρμανσης του πλανήτη που προκαλείται από ανθρωπογενείς παράγοντες.   Όπως αποκάλυψαν πέρυσι οι επιστήμονες, ο πάγος της Γροιλανδίας λιώνει επτά φορές ταχύτερα απ’ότι έλιωνε πριν από τριάντα χρόνια, τη δεκαετία του ’90, αλλάζοντας τις εκτιμήσεις για την άνοδο των θαλασσών και βάζοντας σε κίνδυνο 400 εκατομμύρια ανθρώπους που κατοικούν σε ευάλωτες, σε πλημμύρες, περιοχές.

Πρόσφατη έρευνα αποκάλυψε πως η Ανταρκτική, περιοχή με το μεγαλύτερο στρώμα πάγου στη Γη, επίσης χάνει τεράστιους όγκους πάγου με ανεξέλεγκτους ρυθμούς – αν και βάσει των αποτελεσμάτων της συνεργασίας του πανεπιστημίου της Καλιφόρνιας και της NASA, η περιπτωσή της διαφοροποιείται από εκείνη της Γροιλανδίας σε ένα πεδίο.  

“Στην Ανταρκτική, η μαζική απώλεια στα δυτικά συνεχίζεται αμείωτη, εξέλιξη άσχημη για την άνοδο της στάθμης των θαλασσών” σημειώνει η Βελικόνια, αλλά σπεύδει να συμπηρώσει: “Ωστόσο, παρατηρούμε παράλληλα μία τεράστια ανάκτηση πάγου στον τομέα του Ατλαντικού, της ανατολικής Ανταρκτικής που προκαλείται από την αύξηση της χιονόπτωσης. Αυτό βοηθά να περιορίζεται η μαζική απώλεια πάγου που καταγράφεται τις τελευταίες δύο δεκαετίες σε άλλα σημεία της ηπείρου”.