Έφυγε από τη ζωή σε ηλικία 97 ετών η εμβληματική προσωπικότητα της Αριστεράς, Μανώλης Γλέζος. Ο μεγάλος αγωνιστής της αριστεράς, είχε εισαχθεί στις 17 Μαρτίου στο νοσοκομείο με συμπτώματα γαστρεντερίτιδας και άφησε σήμερα την τελευταία του πνοή, στις 13.15, λόγω καρδιακής ανεπάρκειας.
Η είδηση του θανάτου του σκόρπισε θλίψη σε όλη την Αριστερά αλλά και σε όλους εμάς που θα τον θυμόμαστε όχι μόνο για το πνεύμα, την πυγμή και τους αγώνες του, αλλά και για το θάρρος του υπέροχου εκείνου έφηβου που μαζί με τον Λάκη Σάντα κατέβασαν το ’41 τη ναζιστική σημαία από την Ακρόπολη.
Ήρωας της εθνικής αντίστασης, αγωνιστής της Αριστεράς με πολύχρονες διώξεις, φυλακίσεις κι εξορίες, μαχόμενος δημοσιογράφος (τιμήθηκε με το Διεθνές Βραβείο Δημοσιογραφίας το’58), συγγραφέας, πολιτικός αλλά πάνω απ’ όλα “σύμβολο” αγωνιστή που δεν σταματούσε να καυτηριάζει τις νεοφιλελεύθερες πολιτικές, την αδικία, τα κακώς κείμενα της ελληνικής πραγματικότητας και της παγκόσμιας σκηνής.
Ο Μανώλης Γλέζος γεννήθηκε στις 9 Σεπτεμβρίου του 1922 στο Απείρανθο της Νάξου. Μαζί με τον Λάκη Σάντα υπήρξαν οι πρωταγωνιστές μίας από τις πρώτες αντιστασιακές πράξεις στην κατεχόμενη Ελλάδα την περίοδο του Δευτέρου Παγκοσμίου Πολέμου. Τη νύχτα της 30ής προς 31ης Μαΐου 1941 κατέβασαν τη σημαία της Ναζιστικής Γερμανίας από τον ιστό του βράχου της Ακρόπολης, στην Αθήνα.
Μετά τον πόλεμο εργάστηκε ως δημοσιογράφος, αναλαμβάνοντας αρχισυντάκτης της εφημερίδας “Ριζοσπάστης”, ενώ αργότερα υπήρξε διευθυντής και της εφημερίδας “Αυγή”. Συνελήφθη για τις πολιτικές τους πεποιθήσεις και καταδικάστηκε τρεις φορές σε θάνατο. Οι συνεχείς δικαστικές του περιπέτειες μέχρι την οριστική του απαλλαγή με τη γενική αμνηστία του 1971 προκάλεσαν συχνά την αντίδραση της Ελληνικής και της διεθνούς κοινής γνώμης.
Ο ήρωας της Εθνικής Αντίστασης ασχολήθηκε ενεργά με την πολιτική σε όλη την περίοδο της ζωής του. Υπήρξε βουλευτής και πρόεδρος της Ενιαίας Δημοκρατικής Αριστεράς (ΕΔΑ) και αργότερα διετέλεσε Bουλευτής και ευρωβουλευτής του Πανελλήνιου Σοσιαλιστικού Κινήματος (ΠΑΣΟΚ), Bουλευτής του Συνασπισμού της Αριστεράς, των Κινημάτων και της Οικολογίας (ΣΥΝ) και του Συνασπισμού Ριζοσπαστικής Αριστεράς (ΣΥΡΙΖΑ).
Από το 2014 έως το 2015 διετέλεσε Eυρωβουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ, ερχόμενος, μάλιστα, πρώτος σε ψήφους στη χώρα στις Ευρωεκλογές του Μαΐου του 2014. Ήταν επίσης επικεφαλής του ψηφοδελτίου επικρατείας της ΛΑ.Ε στις εκλογές του Σεπτέμβρη του 2015, όταν και δεν κατάφερε να εκλεγεί.
Ο Απεραθίτης με τη διεθνή ακτινοβολία που προσπάθησε να υλοποιήσει το όραμα της άμεσης δημοκρατίας, είχε αλληλέγγυους τον Ντε Γκωλ, τον Σαρτρ και τον Καμί. Ο Σαρλ ντε Γκωλ, την περίοδο των πρώτων δικαστικών του περιπετειών, τον χαρακτήρισε ως τον «πρώτο παρτιζάνο της Ευρώπης». Το 1962 βραβεύτηκε από την ΕΣΣΔ με το Διεθνές Βραβείο Ειρήνης Λένιν, ενώ έγινε και γραμματόσημο στην ΕΣΣΔ.
Κατά τη διάρκεια του Δευτέρου Παγκοσμίου Πολέμου εργάστηκε εθελοντικά στον Δήμο Αθήνας και στον Ελληνικό Ερυθρό Σταυρό και συμμετέχει ενεργά στην αντίσταση μέσα από τις οργανώσεις νεολαίας των ΟΚΝΕ, ΕΑΜ ΝΕΩΝ και ΕΠΟΝ.
Το βράδυ της 30ης Μαΐου του 1941, μαζί με τον Απόστολο Σάντα, κατεβάζουν τη σημαία του Γ’ Ράιχ από τον ιστό στην Ακρόπολη.
Η πράξη αυτή προκάλεσε ενθουσιασμό και αναπτέρωσε το ηθικό των Ελλήνων αλλά και των ξένων αντιφασιστών. Γλέζος και Σάντας καθιερώθηκαν ως σύμβολα αντίστασης κατά της ναζιστικής κατοχής. Το ναζιστικό καθεστώς καταδικάζει ερήμην σε θάνατο τους Γλέζο και Σάντα, που έναν χρόνο μετά, συλλαμβάνονται και φυλακίζονται στις φυλακές Αβέρωφ. Στις φυλακές Αβέρωφ ο Γλέζος υπόκειται σε σκληρά βασανιστήρια με αποτέλεσμα να προσβληθεί από βαριάς μορφής φυματίωση, γεγονός που οδήγησε και στο να αφεθεί ελεύθερος.
Μέχρι το τέλος του Δευτέρου Παγκοσμίου Πολέμου συλλαμβάνεται και φυλακίζεται άλλες δύο φορές, μέχρι τελικά να δραπετεύσει στις 21 Σεπτεμβρίου του 1944.
Μετά την απελευθέρωση, ο Μανώλης Γλέζος αναλαμβάνει αρχισυντάκτης της εφημερίδας “Ριζοσπάστης”, μέχρι και το κλείσιμό της από τις ελληνικές Αρχές στο τέλος του 1947. Τον Μάρτιο του 1948 συλλαμβάνεται για τις πολιτικές του πεποιθήσεις και καταδικάζεται δύο φορές σε θάνατο. Εντούτοις, οι ποινές θανάτου του, δεν εκτελέσθηκαν, λόγω της δημόσιας κατακραυγής του Ελληνικού λαού και της Διεθνούς κοινής γνώμης. Προσωπικότητες όπως ο Πικάσσο, ο Σαρλ ντε Γκωλ και άλλοι κινητοποιήθηκαν υπέρ του. Οι ποινές του μετατρέπονται σε ισόβια και τελικά αποφυλακίζεται το 1954 επί κυβερνήσεως Αλέξανδρου Παπάγου.
Όντας φυλακισμένος, ο Μανώλης Γλέζος εκλέγεται βουλευτής Αθηνών στις εκλογές του 1951, με την Ενωμένη Δημοκρατική Αριστερά (ΕΔΑ). Πραγματοποιεί δωδεκαήμερα απεργία πείνας με αίτημα να απελευθερωθούν οι δέκα βουλευτές της ΕΔΑ που βρίσκονταν εξόριστοι. Το αίτημά του έγινε μερικώς δεκτό όταν απελευθερώθηκαν οι 7 από τους 10, οπότε και διέκοψε την απεργία. Μετά την αποφυλάκιση του το 1954 εκλέχθηκε μέλος της Δ.Ε της ΕΔΑ και ανέλαβε οργανωτικός Γραμματέας της. Το Δεκέμβρη του 1956 ορίστηκε Διευθυντής της εφημερίδας “ΑΥΓΗ”. Συλλαμβάνεται εκ νέου τον Δεκέμβριο του 1958 με την κατηγορία της κατασκοπίας και καταδικάζεται, όμως αποφυλακίζεται τέσσερα χρόνια αργότερα, ύστερα από μεγάλη κινητοποίηση της ελληνικής και της διεθνούς κοινής γνώμης και πλήθος Ευρωπαίων διανοούμενων. Στις εκλογές της 29ης Οκτωβρίου 1961 εκλέγεται εκ νέου βουλευτής Αθηνών με την ΕΔΑ, παρά το γεγονός ότι βρισκόταν στη φυλακή.
Στις 21 Απριλίου 1967, αμέσως μετά την εκδήλωση του στρατιωτικού πραξικοπήματος, ο Μανώλης Γλέζος συλλαμβάνεται με άλλους πολιτικούς ηγέτες και κρατείται στο Γουδί. Ακολούθως μεταφέρεται στη Γυάρο, στο Παρθένι Λέρου και στον Ωρωπό, απ΄ όπου και αποφυλακίζεται το 1971, με τα μέτρα Γενικής Αμνηστίας.
Στην Μεταπολίτευση συνεργάστηκε με το ΠΑΣΟΚ. Το 1981 εκλέγεται βουλευτής Αθηνών, το 1984 ευρωβουλευτής και το 1985 βουλευτής Β’ Πειραιά. Το 1986 εκλέγεται κοινοτάρχης Απειράνθου όπου εισάγει τον θεσμό της Άμεσης Δημοκρατίας για τη λήψη των αποφάσεων. Το 2002 κατήλθε υποψήφιος των «Ενεργών Πολιτών» για τη Νομαρχία Αθηνών – Πειραιά και υποστηριζόμενος από τον Συνασπισμό έλαβε 11%. Στις αυτοδιοικητικές εκλογές του 2010 εξελέγη δημοτικός σύμβουλος Πάρου, επικεφαλής του συνδυασμού «Κίνηση Ενεργών Πολιτών Πάρου».
Το 2012 εξελέγη βουλευτής Επικρατείας με τον ΣΥΡΙΖΑ ενώ το 2014 εκλέγεται με ρεκόρ ψήφων ευρωβουλευτής του κόμματος με στόχο, να κάνει γνωστό το ζήτημα των γερμανικών αποζημιώσεων στην Ευρώπη.
Τον 2015 διαφωνεί με την απόφαση του ΣΥΡΙΖΑ για την υπογραφή του τρίτου Μνημονίου και αποχωρεί από το κόμμα.
Το 2010, παρά τα άσπρα του μαλλιά, συμμετείχε στις αντιμνημονιακές διαδηλώσεις υπερασπιζόμενος τους διαδηλωτές και αντιμετωπίζοντας τα χημικά των ΜΑΤ.”Έχω αποφασίσει να πεθάνω όρθιος», απάντησε σε όλους εκείνους που θεωρούσαν παράτολμη την πράξη του.
