Η συγγραφέας και μεταφράστρια Sarah Algherbawi περιγράφει τη διπλή απομόνωση που ζει στη Λωρίδα της Γάζας. Εξωτερικά από τον ισραηλινό στρατό, εσωτερικά από τον κορονοϊό.
Το δύο πρώτα κρούσματα ανιχνεύθηκαν στις 22 Μαρτίου και ως σήμερα έχουν εντοπιστεί άλλα δέκα. Επιβλήθηκαν μέτρα περιορισμού, αλλά στη Γάζα αυτό δεν είναι κάτι καινούριο.
Ο αποκλεισμός της Γάζας από τον έξω κόσμο διαρκεί 13 χρόνια. Όπως αναφέρει η Algherbawi, κατά τη διάρκεια των ισραηλινών επιδρομών το 2014 έμεινε κλεισμένη στο σπίτι 51 μέρες, για να αποφύγει τον θάνατο που ερχόταν όχι σιωπηρά από κάποιο ιο αλλά κραυγάζοντας με βόμβες και πυραύλους.
Όταν την 42η μέρα ξετρύπωσε για μια στιγμή, η προσδοκία του καθαρού αέρα διαψεύστηκε από τη μυρωδιά των εκρήξεων. Αλλά αυτή τη φορά η απομόνωση και το ρίσκο της παραβίασής της είναι διαφορετικό. Πλέον ο κίνδυνος δεν βρίσκεται στην έξοδο από το σπίτι, αλλά στην επιστροφή σε αυτό, αν θα φέρει μαζί της τον κορονοϊό.
Από την άλλη πλευρά, τώρα όλος ο κόσμος έχει την ευκαιρία να πάρει μια γεύση της ζωής στη Γάζα. Απαγόρευση ταξιδιών στο εξωτερικό; Η Algherbawi δεν έχει μπει ποτέ σε αεροπλάνο. Πρόστιμα για αδικαιολόγητες μετακινήσεις; Στη Γάζα γίνεσαι ζωντανός στόχος.
Όποιοι ανησυχούν αν έχουν επαρκείς προμήθειες, ας σκεφτούν ότι οι Παλαιστίνιοι απλά δεν έχουν καμία πρόσβαση στα μισά από τα κρίσιμα φάρμακα. Τα άλλα μισά υπάρχουν σε ποσότητες που δεν επαρκούν για περισσότερο από ένα μήνα.
Ο ΟΗΕ εκτιμά πως η ικανότητα ανιιμετώπισης της επιδημίας του κορονοϊού στη Γάζα είναι σημαντικά περιορισμένη και για την κάλυψη των αναγκών θα απαιτηθούν 34 εκ. δολάρια. Με την ανεργία να φτάνει το 50%, τώρα κι αυτοί που εργάζονται δεν βγάζουν αρκετά για να συντηρήσουν τις οικογένειές τους.
Το 2012 μία έκθεση του ΟΗΕ προέβλεπε πως το 2020 η ζωή θα είναι αβίωτη στη Γάζα. Παραδοξως η πρόβλεψη αστόχεί μόνο επειδή δεν συμπληρώνει “και στον υπόλοιπο κόσμο”.