Πρώην συνεργάτιδα του Τζο Μπάιντεν κατηγορεί τον υποψήφιο των Δημοκρατικών ότι, όταν το 1993 ήταν γερουσιαστής, της επιτέθηκε σεξουαλικά.
Μιλώντας στο Ασοσιέιτεντ Πρες, η Τάρα Ριντ είπε πως η επίθεση συνέβη την άνοιξη του 1993 σε ένα γραφείο στο κτίριο της Γερουσίας. Στην αναφορά που κατέθεσε στην αστυνομία την Πέμπτη δεν κατονομάζει τον δράστη.
Η κα Ριντ πρόσφατα είχε κατηγορήσει τον Μπάιντεν για ανάρμοστο άγγιγμα, αλλά δεν είχε κάνει λόγο για επίθεση.
Από το επιτελείο του Μπάιντεν εκδόθηκε μία ανακοίνωση με την οποία ο ισχυρισμός της κας Ριντ χαρακτηρίζεται αναληθής.
Η κα Ριντ υποστηρίζει πως είχε κάνει γνωστό στους προϊσταμένους της πως είχε δεχτεί σεξουαλική παρενόχληση από τον Μπάιντεν, όχι όμως επίθεση. Το Ασοσιέιτεντ Πρες επικοινώνησε με πέντε συνεργάτες του Μπάιντεν και κανείς δεν επιβεβαίωσε τις καταγγελίες της κας Ριντ.
Η κα Ριντ υποστηρίζει πως είχε καταθέσει αναφορά στο γραφείο προσωπικού της Γερουσίας, αλλά δεν έλαβε αντίγραφο. Επίσης το αρχείο της Γερουσίας για τον Μπάιντεν βρίσκεται στο πανεπιστήμιο του Ντέλαγουερ και προς το παρόν δεν είναι διαθέσιμο.
#NeverBiden
Ένα ίσως μεγαλύτερο πρόβλημα για τον Μπάιντεν είναι η στάση που θα κρατήσει ο πυρήνας των οπαδών του Μπέρνι Σάντερς. Στην κομβικής σημασία πολιτεία του Μίτσιγκαν, μόνο δύο στους πέντε υποστηρικτές του γερουσιαστή του Βερμόντ δήλωσαν πως θα ψηφίσουν το Δημοκρατικό κόμμα τον Νοέμβριο όποιος κι αν είναι ο υποψήφιος πρόεδρος. Ενώ τέσσερις στους πέντε εξέφρασαν δυσφορία συγκεκριμένα για τον Μπάιντεν.
Το hashtag #NeverBiden που πλημμύρισε το Τουίτερ την Πέμπτη, μετά την τελευταία νίκη του Μπάιντεν στις προκριματικές εκλογές, ίσως να μην είναι ενδεικτικό του πόσοι είναι διατεθειμένοι πραγματικά να ρισκάρουν άλλη μία θητεία Τραμπ.
Όμως λίγοι αμφισβητούν ότι ο Μπάιντεν πράγματι αποτελεί κόκκινο πανί για τους προοδευτικούς στο Δημοκρατικό κόμμα. Από την άλλη πλευρά, ενώ το 2016 ο Σάντερς υπονομεύθηκε από το κατεστημένο του κόμματος, φέτος ήταν οι μαύροι ψηφοφόροι του Νότου που του έκλεισαν το δρόμο προς το χρίσμα. Και πάντως ο Μπάιντεν χαίρει μεγαλύτερης αποδοχής απ’ ότι η Χίλαρι Κλίντον το 2016.
Κάποιοι από τους υποστηρικτές του Σάντερς αισθάνονται πως το κόμμα τους θεωρεί δεδομένους, δεν τους ακούει, και έτσι με τη σειρά τους δεν θα ακούσουν το κάλεσμα υπερψήφισης του Μπάιντεν. Για άλλους είναι ένα παιχνίδι στρατηγικής. Αν τον Νοέμβριο ξανακερδίσει ο Τραμπ, τότε στις επόμενες εκλογές θεωρούν βέβαιη την επικράτηση ενός αληθινά προοδευτικού υποψήφιου. Αντίθετα, αν εκλεγεί ο Μπάιντεν βλέπουν να ακολουθεί μια οχταετία μεσοβέζικων πολιτικών.
Μια ομάδα υποστηρικτών του Σάντερς που θα αποσχολήσει ιδιαίτερα το επιτελείο του Μπάιντεν είναι οι νέοι. Στο Μίτσιγκαν, στις ηλικίες κάτω των 45 δύο στους τρεις ψήφισαν Σάντερς, ενώ στους κάτω των 30 η αναλογία ήταν τέσσερις στους πέντε.
Όπως, καθόλου αινιγματικά, είπε ο Σάντερς, “Δεν γίνεται να είσαι ευχαριστημένος επειδή κερδίζεις με τις ψήφους των ηλικιωμένων”.
