Σε εργασιακό Δούρειο Ίππο μετατρέπεται η υγειονομική κρίση, τόσο στην ελληνική αγορά εργασίας, όσο και διεθνώς.
Οι καταιγιστικές εξελίξεις έχουν προκαλέσει τα αρνητικά αντανακλαστικά των συνδικάτων και έντονη ανησυχία σε διεθνείς οργανισμούς.
Ακόμη και στο Διεθνές Νομισματικό Ταμείο, το οποίο δηλώνει ανήσυχο για τις συνέπειες της πανδημίας στα φτωχότερα και πιο ευάλωτα στρώματα της κοινωνίας – η κρίση πλήττει κυρίως τους εργαζομένους με χαμηλή ειδίκευση.
Οι εργαζόμενοι παγκοσμίως εγκλωβίζονται σε ένα σπιράλ ανεργίας, ημιαπασχόλησης, δραστικής μείωσης του εισοδήματος, υγειονομικού αποκλεισμού και ασφαλιστικής απομόνωσης.
Η Ελλάδα, κατέχει την πρώτη θέση μεταξύ επτά ευρωπαϊκών κρατών ως προς την απώλεια της θέσης εργασίας (46,5%), τον φόβο απόλυσης εντός του επομένου τριμήνου (23,6%) και τη μείωση των ωρών εργασίας με παράλληλο περιορισμό των αποδοχών (66,2%).
Οι υπόλοιπες χώρες είναι η Γαλλία, η Ισπανία, η Πορτογαλία, η Κύπρος, η Ιρλανδία και η Ιταλία.
Αποκαλυπτικές είναι οι παρεμβάσεις της Διεθνούς Οργάνωσης Εργασίας (ΔΟΕ), η οποία προειδοποιεί ότι περίπου 1,6 δισ. εργαζόμενοι στην άτυπη οικονομία (σχεδόν το ήμισυ του παγκόσμιου εργατικού δυναμικού) κινδυνεύουν άμεσα να βιώσουν κατάρρευση του βιοτικού τους επιπέδου.
Ειδικότερα, η ΔΟΕ εκτιμά ότι η μείωση των ωρών εργασίας το β’ τρίμηνο του 2020 σε σύγκριση με τα επίπεδα πριν από την κρίση (δ’ τρίμηνο του 2019) αναμένεται να φθάσει το 10,5%, απώλεια που ισοδυναμεί με 305 εκατ. θέσεις εργασίας πλήρους απασχόλησης!
Οι μισθοί των εργαζομένων της ανεπίσημης οικονομίας (ευέλικτες μορφές) σε ολόκληρο τον κόσμο, έχουν μειωθεί κατά μέσο όρο 60% τον πρώτο μήνα που ξεδιπλώθηκε η κρίση…
Ανεργία
Η αντίστοιχη κάμψη σε ώρες εργασίας για την Ευρώπη υπολογίζεται σε 11,8%, με το ποσοστό της ανεργίας να ανέρχεται στο 7,4% τον Μάρτιο έναντι 7,3% τον Φεβρουάριο.
Η πλέον εντυπωσιακή αύξηση της ανεργίας λόγω COVID-19 έχει σημειωθεί στις ΗΠΑ, όπου από 4,4% τον Φεβρουάριο εκτοξεύθηκε στο 14,7% τον Μάρτιο.
Υγιειονομικό μνημόνιο
Όπως επισημαίνουν οι επιστημονικοί συνεργάτες της ΓΣΕΕ (ΙΝΕ/ΓΣΕΕ), είναι έκδηλη η παγκόσμια ανησυχία -καταγράφεται και από το Eurofound– ότι οι ευέλικτες μορφές εργασίας, η εργασιακή ανασφάλεια και η τηλεργασία θα διαμορφώσουν τη νέα εργασιακή κανονικότητα. Η μείωση των εισοδημάτων που θα ακολουθήσει θα επιδεινώσει περαιτέρω το ήδη εκρηκτικό πρόβλημα της οικονομικής ανισότητας.
Και αν σε κάποιους εργασιακούς κλάδους η πίεση από το lockdown ήταν ασφυκτική, τα συνδικάτα επισημαίνουν ότι σε αρκετές περιπτώσεις, τα μέτρα που λαμβάνονται στη χώρα μας αποτελούν… ιδανικό σενάριο “μεταμνημονιακής μείωσης του κόστους της εργασίας και συρρίκνωσης των εργασιακών δικαιωμάτων”, καθώς αποτελούν το όχημα για ενίσχυση του διευθυντικού δικαιώματος έναντι των συλλογικών συμβάσεων εργασίας.