Με επιχείρηση απόδρασης από τις πολιτικές ευθύνες υιοθέτησης ενός συστήματος εργασιακών σχέσεων, το οποίο παράγει σταθερά ανεργία και ψευδοαπασχόληση, μοιάζουν οι τοποθετήσεις των συναρμοδίων κυβερνητικών παραγόντων.

Πασπαρτού για την απόδραση από τις βαριές αλυσίδες του πολιτικού κόστους, η υγειονομική κρίση, στην οποία επιχειρείται η μετακύλιση των συνεπειών του μοντέλου εργασίας που εδραιώθηκε κυρίως την τελευταία δεκαετία των μνημονίων.

Σκέτη… μαγεία

Σύμφωνα με τα στοιχεία του ΟΑΕΔ, ο αριθμός των ανέργων τον Μάιο αντιστοιχεί στον πληθυσμό της Θεσσαλονίκης, καθώς ανήλθαν στους 1.162.955!

Ωστόσο, παρά την συμβολή της πανδημίας στην αύξηση των ανέργων, ανησυχητικό είναι το γεγονός ότι οι μισοί από τους εγγεγραμμένους ανέργους (566.760 ή 48,73%), είναι μακροχρόνια άνεργοι, δηλαδή έχουν μείνει χωρίς δουλειά χρονικό διάστημα ίσο ή μεγαλύτερο των δώδεκα μηνών.

Παράλληλα, η Ελληνική Στατιστική Υπηρεσία δημοσιοποίησε στοιχεία για την ανεργία στη χώρα μας κατά το πρώτο τρίμηνο του έτους, με τους αρμοδίους να ισχυρίζονται ότι η αύξηση της ανεργίας και η μείωση των οικονομικά ενεργών πολιτών, οφείλονται στην πανδημία.

Και στο σημείο αυτό, είναι έντονη η… αύρα της ταχυδακτυλουργίας.

Η εφαρμογή των περιοριστικών μέτρων ξεκίνησε στο τέλος Μαρτίου (δηλαδή στην εκπνοή του πρώτου τριμήνου), ενώ σύμφωνα με τα στοιχεία της ΕΛΣΤΑΤ, το 70,5% των ανέργων εντάσσεται στην κατηγορία των μακροχρόνια ανέργων.

Βρίσκονται, δηλαδή, επί σειρά ετών εκτός αγοράς εργασίας.

Η μακροχρόνια ανεργία, εξάλλου είναι ο σκληρός πυρήνας της ανεργίας, και δυστυχώς από προσωρινή επαγγελματική κατάσταση έχει μετατραπεί σε ιδιότητα και οι άνεργοι σε κοινωνική ομάδα.

Πρόκειται για μια δεξαμενή λιμνάζοντος ανθρωπίνου δυναμικού, δεδομένου ότι -σύμφωνα με την Εθνική Στατιστική Υπηρεσία- σε κάποιες (αρκετές) περιπτώσεις η ανεργία αγγίζει ή ξεπερνά ακόμα και τα τέσσερα χρόνια…

“Άμπρα κατάμπρα”

Παρόμοια τρικ χρησιμοποιούνται και στο σύστημα ‘ΕΡΓΑΝΗ’, το οποίο αποτυπώνει την κινητικότητα στην αγορά εργασίας.

Δραματική μείωση των προσλήψεων κατά 518.000 κατεγράφη κατά το πρώτο πεντάμηνο του τρέχοντος έτους, σε σχέση με την αντίστοιχη περσινή περίοδο.

Αναμφισβήτητα, η υγειονομική κρίση άφησε βαθύ αποτύπωμα στην οικονομία και την αγορά εργασίας.

Ωστόσο, τα στοιχεία δείχνουν ότι τον Μάϊο, παρά την απαγόρευση των απολύσεων, αυτές έγιναν όπου ήταν εφικτό, ξεπερνώντας τις 66.000.

Τα στοιχεία της κινητικότητας στην αγορά εργασίας, τόσο τον Μαΐο όσο και σε επίπεδο πενταμήνου, είναι τα δυσμενέστερα της τελευταίας 20ετίας.

Ακόμα και το 2012, εν μέσω βαθιάς κρίσης, είχαν δημιουργηθεί 9.129 νέες θέσεις εργασίας κατά το πρώτο πεντάμηνο, δηλαδή σχεδόν διπλάσιες σε σχέση με τις φετινές.

Παράλληλα, περίπου μια στις δύο από τις ελάχιστες προσλήψεις που έγιναν αφορούσαν σε “ευέλικτη” μορφή απασχόλησης και όχι πλήρη εργασίας, ακολουθώντας τον γενικό κανόνα των τελευταίων ετών.

Και ο… λαγός από το καπέλο: Μόνιμη επωδό των στοιχείων απασχόλησης αποτελεί η διαπίστωση των αρμοδίων ότι οι προσλήψεις (πλην του τριμήνου της πανδημίας) είναι οι υψηλότερες από το 2001 και μετά.

Το 2001, όμως, ΔΕΝ υπήρχε το σύστημα ‘ΕΡΓΑΝΗ’, άρα δεν μπορεί να γίνει σύγκριση των στοιχείων!

Εκτός αν δεχθούμε ότι την περίοδο της “οικονομικής ανάπτυξης” και των “Ολυμπιακών Αγώνων του 2004”, οι προσλήψεις ήταν λιγότερες σε σχέση με την τελευταία διετία ή τριετία των μνημονίων.