Σύμφωνα με μη κυβερνητικές οργανώσεις και ακτιβιστές για τα παιδικά δικαιώματα που δραστηριοποιούνται στην Ινδία, ελάχιστα από τα θύματα των κυκλωμάτων παιδικής εργασίας λαμβάνουν τις αποζημιώσεις που δικαιούνται.
Σύμφωνα με την Ινδική νομοθεσία, παιδιά που έχουν βρεθεί να εργάζονται υπό καταχρηστικούς όρους και αναγνωρίστηκαν επίσημα ως θύματα «αναγκαστικής εργασίας» που ωθήθηκαν στη δουλειά μέσω του χρέους δικαιούνται 20,000 ρουπίες (περίπου €250) αμα τη διάσωση τους, και έως 300,000 ρουπίες αν τελικά καταδικαστούν οι διακινητές τους.
Η Ινδική κυβέρνηση έχει θέσει ως στόχο την απελευθέρωση 18 εκατομμυρίων εργατών από τη δουλεία έως το 2030, και έχει δεκαπλασιάσει τα ποσά που διατίθενται ως αποζημιώσεις, ενώ έχει σχεδιάσει επίσης προγράμματα στέγασης για τα παιδιά θύματα αναγκαστικής εργασίας.
Παρόλα αυτά, τα στοιχεία από δυο περιφέρειες της Ινδίας δείχνουν ότι ελάχιστα από διασωθέντα θύματα παιδικής εργασίας αναγνωρίζονται ως τέτοια.
Οργανώσεις για τα παιδικά δικαιώματα καταγγέλουν ότι οι τοπικές αρχές δηλώνουν τα θύματα παιδικής εργασίας ως απλές περιπτώσεις εργασιακής εκμετάλλευσης, με βάση πεπαλαιωμένη νομοθεσία που δεν λαμβάνει υπόψη της τις σημερινές συνθήκες.
Ενδεικτικά, στην πολιτεία του Ούταρ Πραντές, αναγνωρίστηκε ότι δικαιούνται το σχετικό επίδομα σε μόλις το 0.5% των παιδιών που διασώθηκαν από κυκλώματα παιδικής εργασίας από το 2016 έως σήμερα, ενώ σε αντίστοιχα επίπεδα εκτιμώνται τα νούμερα στο υπόλοιπο της Ινδίας.
