Αν ο Βορράς έχει το μνημείο του όρους Ράσμορ, ο Νότος έχει το Μνημείο της Συνομοσπονδίας στο βουνό Στόουν.
Πρόκειται για ένα τεράστιο ανάγλυφο έργο σκαλισμένο στη μια πλευρά του ομώνυμου βουνού το οποίο αποτελεί κατα πολλούς το πιο κραυγαλέο δημόσιο έργο υπέρ του δουλοκτητικού Νότου.
Σήμερα, μετά την δολοφονία του (αφροαμερικάνου) Τζώρζ Φλόιντ από λευκούς αστυνομικούς, τις δημόσιες εκδηλώσεις διαμαρτυρίας ενάντια στον συστημικό ρατσιμό, και την αποκαθήλωση μνημείων αμφιλεγόμενων ιστορικών προσωπικοτήτων, πληθαίνουν οι φωνές που ζητούν την καταστροφή του Μνημείου της Συνομοσπονδίας στο βουνό Στόουν.
Παρόλες τις φωνές, αλλά και παλιότερες διαμαρτυρίες από μαύρους ακτιβιστές και αντιρατσιστικές οργανώσεις, το μνημείο, το οποίο απεικονίζει τρεις Νότιους στρατηγούς του Αμερικάνικου Εμφυλίου καβάλα στα άλογα τους, συνεχίζει να δεσπόζει στην εξοχή της Ατλάντας, και απολαμβάνει της πλήρους προστασίας του νόμου.
Κατά τον Μάρτιν Ο’ Τουλ, εκπρόσωπο της οργάνωσης «Παιδιά της Συνομοσπονδίας» η οποία είναι αφοσιωμένη στην προστασία της ιστορίας του Νότου, η αποκαθήλωση του μνημείου θα αντιστοιχούσε σε «διαγραφή της ιστορίας». «Τι το ρατσιστικό έχουν τρείς άντρες καβάλα στα αλογά τους;», αναρωτιέται.
Το Μνημείο της Συνομοσπονδίας είχε προταθεί εδώ και πάνω από έναν αιώνα, αλλά ολοκληρώθηκε μόλις το 1972, από μια ομάδα πολιτικών της Πολιτείας της Γεωργίας υπέρ των φυλετικών διακρίσεων στους δημόσιους χώρους, η οποία αγόρασε το χώρο 1958.
Ο Τζέραλντ Γκρίγκς, αντιπρόεδρος στην Ατλάντα της Εθνικής Ένωσης για την Πρόοδο των Έγχρωμων Ατόμων (NAACP), του ιστορικότερου οργανισμού κατά των φυλετικών διακρίσεων στις ΗΠΑ, δηλώνει απογοηγτευμένος για το ότι στην Ατλάντα, όπου γεννήθηκε το κίνημα για τα πολιτικά δικαιώματα, δεν έχουν καταφέρει ακόμη να ξεφορτωθούν το μεγαλύτερο μνημείο υπερ της Συνομοσπονδίας.