ΑΘΗΝΑ
01:40
|
27.07.2024
Οι μεγάλες φαρμακευτικές εταιρίες δεν θα αντιμετωπίζουν νομικές ενέργειες για πιθανές παρενέργειες που προκαλούνται από το εμβόλιο Covid.
Το μοιράζομαι:
Το εκτυπώνω

Ένα ανώτερο στέλεχος του φαρμακευτικού γίγαντα AstraZeneca επιβεβαίωσε ότι η εταιρεία του δεν θα αντιμετωπίσει νομικές ενέργειες για πιθανές παρενέργειες που προκαλούνται από το εμβόλιο Covid. Όσοι επηρεάζονται δεν θα έχουν δικαίωμα νομικής προσφυγής.
Η AstraZeneca είναι μία από τις 25 φαρμακευτικές εταιρείες παγκοσμίως που ήδη δοκιμάζουν τα εμβόλια Covid σε ανθρώπους, ως προετοιμασία για τον εμβολιασμό εκατοντάδων εκατομμυρίων ανθρώπων. Αυτή είναι ευκαιρία για μεγάλα κέρδη για τη μεγαλύτερη φαρμακευτική εταιρεία της Βρετανίας, αξίας περίπου 70 εκατομμυρίων λιρών. Μόλις ανέφεραν κέρδη 12,6 δισεκατομμυρίων δολαρίων τους τελευταίους έξι μήνες.

Ωστόσο, παρά τον υγιή ισολογισμό της, η AstraZeneca δεν είναι πρόθυμη να θεωρηθεί υπεύθυνη για τυχόν πιθανές παρενέργειες του «ελπιδοφόρου» υποψηφίου εμβολίου. Με άλλα λόγια, η εταιρεία προστατεύεται πλήρως ή αποζημιώνεται από αγωγές από άτομα που θα εμβολιαστούν με το εμβόλιο της και παρουσιάσουν αρνητικές επιπτώσεις, ανεξάρτητα από το πόσο σοβαρές ή μακροχρόνιες είναι αυτές.

Οι δικηγόροι της εταιρείας ζήτησαν να τεθούν σχετικές ρήτρες στις συμβάσεις τους με τις χώρες που η AstraZeneca συμφώνησε να προμηθεύσει με το εμβόλιο Covid. Η εταιρεία λέει ότι, χωρίς τέτοιες εγγυήσεις αποζημίωσης, δεν θα είχαν κίνητρα να παράγουν το φάρμακο. Και απ’ ότι φαίνεται οι περισσότερες χώρες έχουν αποδεχτεί αυτό το αίτημα.

Γίνεται στο όνομα του εθνικού συμφέροντος;


Ο Ραντ Ντόμπερ, ανώτερο στέλεχος της AstraZeneca, δήλωσε στο Reuters: «Στις συμβάσεις που έχουμε συνάψει, ζητάμε εγγύηση. Για τις περισσότερες χώρες είναι αποδεκτό να επωμιστούν αυτόν τον κίνδυνο επειδή είναι προς το εθνικό τους συμφέρον». Όπου «εθνικό συμφέρον», διαβάστε «κυβερνητικό συμφέρον» Κατά πόσο αυτό που συμβαίνει είναι καλό για τους πραγματικούς ανθρώπους των εμβολιασμένων χωρών είναι, για να το θέσω πολύ ήπια, μια ανοιχτή ερώτηση.

Ο Ντόμπερ αρνήθηκε να ονομάσει τις χώρες που έχουν υποβάλει παραγγελίες για το εμβόλιο της εταιρείας, αν και πολλές μεγάλες δυτικές δημοκρατίες είναι πιθανό να περιλαμβάνονται στη λίστα. Η κυβέρνηση του Ηνωμένου Βασιλείου ξοδεύει τεράστια ποσά, έχοντας αγορασει 250 εκατομμύρια δόσεις από διάφορες μεγάλες φαρμακευτικές εταιρίες. Η Αμερική, εν τω μεταξύ, είναι πολύ μπροστά από την καμπύλη εδώ – έχουν ένα ειδικό νομικό πλαίσιο στο οποίο καμία φαρμακευτική εταιρεία δεν αντιμετωπίζει αγωγές για παρενέργειες εμβολίων σε περίπτωση «έκτακτης ανάγκης για τη δημόσια υγεία». Αυτή η νομοθεσία, γνωστή ως PREP Act, ήταν προϊόν μιας μαζικής προσπάθειας πίεσης από τη φαρμακευτική βιομηχανία των ΗΠΑ και θεσπίστηκε παρά την έντονη αντίθεση από ομάδες καταναλωτών. Εκτός εάν ο παρασκευαστής εμβολίων σας σκοτώσει σκόπιμα ή σας τραυματίσει – εσκεμμένο παράπτωμα – δεν μπορείτε να τους μηνύσετε.

Όπως ανέφεραν αυτήν την εβδομάδα ανώτεροι αξιωματούχοι της ΕΕ στο Reuters, κάνουν συμφωνίες με τους κατασκευαστές εμβολίων για την τιμή, τα χρονοδιαγράμματα πληρωμής και, κυρίως, την ευθύνη. Δεν προκαλεί έκπληξη το ότι κανείς δεν θέλει να ξεμείνει με την ευθύνη. Να δώσετε σ’ έναν πληθυσμό ένα πειραματικό εμβόλιο για να τους «ανοσοποιήσετε» ενάντια σε μια ασθένεια που είναι αβλαβής για τους περισσότερους ανθρώπους και, στη συνέχεια, να θεωρηθείτε υπεύθυνοι για τις συνέπειες; Δεν το νομίζω. Τα στελέχη των μεγάλων φαρμακευτικών δεν κερδίζουν επταψήφιους μισθούς για να πέφτουν σε τέτοιες παγίδες.

Ο Ντόμπερ πρόσθεσε επίσης: «Αυτή είναι μια μοναδική κατάσταση όπου εμείς ως εταιρεία απλά δεν μπορούμε να αναλάβουμε τον κίνδυνο εάν… σε τέσσερα χρόνια το εμβόλιο παρουσιάζει παρενέργειες.» … εντάξει τότε. Ποιος λοιπόν αναλαμβάνει την ευθύνη; Ο ΠΟΥ; Αστείο. Οι πολιτικοί; Θα με κάνεις να γελάσω. Κανένας; Το ‘πιασα.

Ποιος πληρώνει;


Επειδή είναι ουσιαστικά εγγυημένο ότι σε ένα μεγάλο πρόγραμμα εμβολιασμού ορισμένα άτομα θα πάθουν κάτι ή ακόμη και θα πεθάνουν από το εμβόλιο, ορισμένες χώρες έχουν δημιουργήσει ειδικά δημόσια κονδύλια για να πληρώσουν αποζημίωση σε όσους έχουν πληγεί. Ο ΠΟΥ υποστηρίζει αυτό το μοντέλο αποζημιώσεων που χρηματοδοτούνται από φορολογούμενους για τους αιτούντες εμβόλια.

Οι ΗΠΑ έχουν ένα τέτοιο ταμείο, όπως και πολλές ευρωπαϊκές χώρες, συμπεριλαμβανομένου του Ηνωμένου Βασιλείου, της Γερμανίας, της Σουηδίας και της Ιταλίας. Ίσως αξίζει να αναζητήσετε το σχετικό σύστημα στη χώρα σας εάν ανησυχείτε για τη λήψη του εμβολίου. Ένα πράγμα όμως είναι σίγουρο: όταν πρόκειται για το Covid-19, το ιδιωτικό κεφάλαιο αποφάσισε ότι δεν θέλει να έχει καμία σχέση με τις μακροπρόθεσμες συνέπειες των εμβολιασμών τους.

Πηγή: RT

Το μοιράζομαι:
Το εκτυπώνω
Γραφτείτε συνδρομητές
Ενισχύστε την προσπάθεια του Κοσμοδρομίου με μια συνδρομή από €1/μήνα