Το Κοσμοδρόμιο μετέφρασε και αναδημοσιεύει απόσπασμα ενός από τα πιο σημαντικά κείμενα στην ιστορία της δημοσιογραφίας, το ρεπορτάζ ‘Χιροσίμα’ του δημοσιογράφου Τζον Χέρσι, που δημοσιεύθηκε στο περιοδικό Νιού Γιόρκερ (The New Yorker), έναν χρόνο αφότου η βόμβα 4 τόνων με την κωδική ονομασία “Μικρό Αγόρι’’ (Little Boy) πέφτοντας από ύψος 31.500 ποδών εξαφάνιζε 100.000 κατοίκους της Χιροσίμα και καταδίκαζε σε θάνατο άλλους 40.000 μέχρι το τέλος της ίδιας χρονιάς από ασθένειες και τραύματα σχετιζόμενα με ραδιενεργό ακτινοβολία. Άλλοι 15.0000 θα πέθαιναν τα επόμενα χρόνια από καρκινικούς όγκους λόγω έκθεσης στην ραδιενέργεια.
Το απόσπασμα είχε δημοσιευθεί στο πλαίσιο του live blog για τα 75 χρόνια αντιφασιστικής νίκης.
Ακριβώς δεκαπέντε λεπτά μετά τις 8πμ, στις 6 Αυγούστου, ώρα Ιαπωνίας, τη στιγμή που η ατομική βόμβα άστραψε πάνω από τη Χιροσίμα, η κυρία Τοσίκο Σασάκι, ταμίας στο Τμήμα Προσωπικού της Κονσερβοποιίας Ανατολικής Ασίας, μόλις καθόταν στη θέση της στο γραφείο του εργοστασίου και γύρναγε το κεφάλι της για να μιλήσει με την κοπέλα στο διπλανό γραφείο. Την ίδια στιγμή, ο δρ. Μασακάτζου Φούτζι καθόταν σταυρωτά για να διαβάσει την Οσάκα Ασάχι στη βεράντα του ιδιωτικού του νοσοκομείου, που βλέπει ένα από τα επτά ποτάμια τα οποία διασχίζουν χωρίζουν τη Χιροσίμα. Η κυρία Χατσούιο Νακαμούρα, χήρα ενός ράφτη, στάθηκε δίπλα στο παράθυρο της κουζίνας της, βλέποντας τον γείτονα να γκρεμίζει το σπίτι του, επειδή βρισκόταν στο μονοπάτι μιας πυροσβεστικής λωρίδας άμυνας σε περίπτωση αντιαεροπορικής επιδρομής. Ο π. Βίλχελμ Κλάινσορτζ, Γερμανός ιερέας της Εταιρείας του Ιησού, πλάγιασε στο εσώρουχό του σε μια κούνια στον τελευταίο όροφο του τριώροφου σπιτιού του, διαβάζοντας το ιησουίτικο περιοδικό, Stimmen der Zeit. Ο δρ. Τερουφούμι Σασάκι, νεαρό μέλος του χειρουργικού προσωπικού του μεγάλου σύγχρονου Νοσοκομείου του Ερυθρού Σταυρού της πόλης, περπατούσε κατά μήκος ενός από τους διαδρόμους με δείγμα αίματος για μια εξέταση Βάσερμαν στο χέρι του και ο αιδεσιμότατος Κιγιόσι Τανιμότο, πάστορας της Μεθοδιστικής Εκκλησίας της Χιροσίμα, σταμάτησε στην πόρτα ενός σπιτιού πλούσιου άνδρα στο Κόι, στο δυτικό προάστιο της πόλης, και ετοιμάστηκε να ξεφορτώσει μια μικρή χειράμαξα γεμάτη πράγματα που είχε εκκενώσει από την πόλη, για τον φόβο μαζική επιδρομή B-29 από την οποία όλοι περίμεναν να υποφέρει η Χιροσίμα. Εκατό χιλιάδες άνθρωποι σκοτώθηκαν από την ατομική βόμβα, και αυτοί οι έξι ήταν μεταξύ των επιζώντων. Αναρωτιούνται ακόμα γιατί έζησαν όταν πέθαναν τόσοι άλλοι. Καθένας από αυτούς μετράει πολλά μικρά στοιχεία τύχης ή βούλησης (ένα βήμα που πήρε στο χρόνο, μια απόφαση να πάει σε εσωτερικό χώρο, παίρνοντας ένα τραμ αντί για το άλλο) που τον έσωσε. Και τώρα ο καθένας ξέρει ότι στην πράξη της επιβίωσης έζησε δώδεκα ζωές και είδε περισσότερο θάνατο από ό, τι πίστευε ότι θα δει. Εκείνη την εποχή, κανένας από αυτούς δεν ήξερε τίποτα…
