Δεν είναι μόνον η οσμή του αίματος που αναδύεται έντονα από τα αιματοβαμμένα πεδία συγκρούσεων της ευρύτερης Μέσης Ανατολής. Είναι και η μυρωδιά του πετρελαίου που διεισδύει και «αρωματίζει» την περιφερειακή μεγάλη σκακιέρα. Από τον κανόνα αυτόν δεν θα μπορούσε να εξαιρεθεί η Συρία. Μία χώρα που κατά αρκετούς αναλυτές βρίσκεται σε εμπόλεμη κατάσταση από το 2012 ακριβώς εξαιτίας των ενεργειακών ανταγωνισμών μεταξύ χωρών του Κόλπου, με πρώτο το Κατάρ, που επιδίωκε, σε συνεννόηση με την Τουρκία, το πέρασμα αγωγού καταριανού φυσικού αερίου στην Ευρώπη μέσω Σαουδικής Αραβίας-Ιορδανίας-Συρίας. Η επιλογή του Σύρου προέδρου Μπασάρ Ασαντ το 2011 να προτιμήσει ιρανικό σχέδιο κατασκευής αγωγού φυσικού αερίου, μέσω Ιράκ και Συρίας ώστε να προωθηθεί στις ευρωπαϊκές αγορές Ενέργειας όχι μόνον δεν άρεσε. Ανέτρεψε σχεδιασμούς γεωπολιτικούς και γεωοικονομικούς πολλών δις δολαρίων, ανάβοντας «φωτιές» που παραμένουν άσβηστες ως σήμερα.
Εκτοτε στη Συρία έγιναν πολλά. Μολονότι έχει σχεδόν καθαρίσει το τοπίο νικητών και ηττημένων, τα παζάρια εξακολουθούν να γίνονται και οι συμφωνίες να κλείνονται, συχνά (αν όχι πάντα…) σε βάρος των ανθρώπων της «διπλανής πόρτας». Αυτό επιβεβαιώθηκε και πριν λίγες μέρες. Οταν αποκαλύφθηκε η συμφωνία μεταξύ Αμερικανών εργολάβων πετρελαίου και Κούρδων διοικητών των «Συριακών Δημοκρατικών Δυνάμεων» (γνωστές και από τα αρχικά SDF που συγκροτήθηκαν επί Αμερικανού προέδρου Μπ. Ομπάμα για να αναχαιτίσουν τους τζιχαντιστές).
Ο «κλήρος» έπεσε στην Delta Crescent
Ο πρόεδρος Ντόναλντ Τραμπ ήταν άλλωστε εκείνος που το Δεκέμβρη του 2018 είχε ανακοινώσει «αποχώρηση» των αμερικανικών στρατευμάτων από τη Συρία. Εκείνος ήταν επίσης που τον Οκτώβρη του 2019, μετά την εκτέλεση του αρχηγού του «Ισλαμικού Κράτους» Αμπού Μπακρ Αλ Μπαγκντάντι, παραδέχθηκε απροκάλυπτα πως ο σκοπός του πλέον είναι να κλείσει «συμφωνία με την ExxonMobil, ή κάποια άλλη από τις μεγάλες εταιρείες μας, για να πάει εκεί πέρα, να το κάνει σωστά και να μοιράσει τον πλούτο». Δεν θα τον μοιράσει προφανώς στους Κούρδους και στους εκεί Αραβες Σουνίτες της Ανατολικής Συρίας αλλά στις αμερικανικές εταιρίες που θα προχωρήσουν στην κλοπή του συριακού πετρελαίου με τις ευλογίες του προέδρου Τραμπ και τις κάννες όπλων των Αμερικανών στρατιωτών που εφαρμόζουν ντε φάκτο διχοτόμηση στο συγκεκριμένο τμήμα της Συρίας.
Στις αρχές Αυγούστου μάθαμε ποια εταιρία είναι αυτή που θα κλέψει το συριακό πετρέλαιο, που προηγουμένως (2013-14) έκλεβαν οι τζιχαντιστές του Ισλαμικού Κράτους και το εξήγαγαν ή το έδιναν έναντι πινακίου φακής στην Τουρκία. Η νικήτρια δεν είναι τελικά ούτε η ExxonMobil ούτε κάποια από τις «μεγάλες μας εταιρίες», όπως διαλαλούσε τον περασμένο Οκτώβριο ο πρόεδρος Τραμπ. Είναι η Delta Crescent Energy. Mία μικρή, σχετικώς άγνωστη εταιρία, που κατά μερικούς φτιάχτηκε το 2001, τη χρονιά εισβολής των ΗΠΑ και των συμμάχων τους στο Ιράκ, και κατά άλλους εξελίχθηκε πριν λίγα χρόνια με μοναδικό σκοπό να βάλει στο χέρι τα πετρέλαια της Συρίας. Αυτά που έως και λίγο πριν το ξέσπασμα του πολέμου, το 2011, γέμιζαν τη μέρα περίπου 380.000 βαρέλια…
Ο διπλωμάτης, ο κομάντο και ο πετρελαιάς
Τα τρία βασικά ιδρυτικά στελέχη της εταιρίας που θα αναλάβει την αρπαγή και εκμετάλλευση των συριακών πετρελαιοπηγών στο Ντέιρ Εζόρ δεν είναι τυχαίοι άνθρωποι. Διαθέτουν ισχυρές διασυνδέσεις με την πρώην κυβέρνηση του προέδρου Τζωρτζ Ου.Μπους, με το στρατό και την πετρελαιοβιομηχανία. Εν προκειμένω πρόκειται για τρεις ανθρώπους «κλειδιά». Τον Τζον Ντόριερ, ιδρυτή της GulfSands Petroleum που πούλησε τις μετοχές της εταιρίας το 2009 για να προχωρήσει αργότερα στην σύσταση της Delta Crescent Energy. Τον Τζέμς Ρις ε.α. αντισυνταγματάρχη των ειδικών δυνάμεων Delta Force που έφτιαξε τη δική του μισθοφορική εταιρία «ασφαλείας», TigerSwan. Τον πρώην πρέσβη των ΗΠΑ στη Δανία, Τζέιμς Κέιν που μετά το σύντομο πέρασμα στη διπλωματία, επέστρεψε στο μεγάλο δικηγορικό γραφείο Kilpatrick Townsend που είχε στη Β.Καρολίνα.
Η προώθηση του σχεδίου για κλοπή και εκμετάλλευση του συριακού πετρελαίου με τις ευλογίες του προέδρου Τραμπ είχε ξεκινήσει καιρό πριν. Ο Τζέιμς Ρις, που το Μάη του 2017 ήταν υποψήφιος για τη θέση διευθυντή του FBI γλυκοκοιτάζοντας αργότερα και το ομοσπονδιακό υπουργείο Εσωτερικής Ασφάλειας, είχε αποκαλύψει ενδιαφέρουσες πτυχές της υπόθεσης τον περασμένο Οκτώβριο, μιλώντας σε σχολιαστή της εφημερίδας Washington Examiner. Παραδέχθηκε ότι προωθούσε το σχέδιό του για καιρό, μεταξύ άλλων και μέσω Στέιτ Ντηπάρτμεντ. Στη συνέχεια προσπάθησε να μεταμφιέσει την κλοπή του συριακού πετρελαίου σε αγαθοεργία λέγοντας περίπου ότι πάσχιζε για «τον λαό της περιοχής». Κατά τα λεγόμενά του είχε επιχειρηματολογήσει σχετικά μιλώντας στον πρόεδρο ή το περιβάλλον του προέδρου Τραμπ τονίζοντας ότι εάν δεν αναλάβουν το συριακό πετρέλαιο οι ΗΠΑ και οι αμερικανικές εταιρίες, τότε θα καλύψουν το κενό «η Ρωσία ή οι Τούρκοι». Επιχείρημα με ακαταμάχητο άρωμα πετρελαίου που νίκησε κατά κράτος τις αναλύσεις των Αμερικανών διπλωματών προς τον πρόεδρο Τραμπ…
Από κει και πέρα τα πράγματα τράβηξαν το δρόμο τους. Διοικητές των «Συριακών Δημοκρατικών Δυνάμεων» επιβεβαίωσαν πως έκλεισαν μπίζνες με την εταιρία Delta Crescent κάνοντας λόγο για «επενδύσεις» δίχως να αποκαλύψουν τα πλεονεκτήματα και τα κέρδη που ενδεχομένως αποκομίσουν.
Η συριακή κυβέρνηση, μέσω του υπουργείου Εξωτερικών, κατήγγειλε την κραυγαλέα περίπτωση κλοπής του πλούτου του συριακού λαού, επισημαίνοντας πως από την αρχή του πολέμου αυτός ήταν έανς από τους βασικούς στόχους των ΗΠΑ στη Συρία.
Ακόμη και η κυβέρνηση του Τούρκου προέδρου Ρ.Τ.Ερντογάν καταδίκασε τη συμφωνία κυρίως επειδή οι διοικητές των Σύρων Κούρδων της πήρε «τη δουλειά» μέσα από τα χέρια.
Οι παράνομες συμφωνίες με επίκεντρο τα πετρέλαια της Συρίας σχεδιάζεται να προχωρήσουν. Το εάν αυτό θα συμβεί όντως και στην πράξη μέλλει να αποδειχθεί. Η κατάσταση στη Συρία, και κυρίως στη βορειοδυτική επαρχία Ιντλίμπ, παραμένει ρευστή. Μέχρι να ξεκαθαρίσει εντελώς το τοπίο μεταξύ νικητών και ηττημένων και ώσπου να γίνει η τελική μοιρασιά της λείας πολλά μπορεί να αλλάξουν. Ένα ωστόσο θα παραμείνει σχεδόν απαράλλακτο: Οι επίδοξοι μνηστήρες ή οι κοινοί «πειρατές»που θέλουν να βάλλουν χέρι στον ορυκτό πλούτο μίας χώρας. Με κάθε μέσο και τρόπο…
