Η ελληνική κοινωνία του κουραδόμαγκα “άντρακλα” και των νούμερων (με όλες τις έννοιες) της τηλεθέασης δεν έχει διδαχθεί τίποτα από τη δολοφονία και τη δίκη της Τοπαλούδη – ούτε και η κυβέρνηση που διαφεντεύει αυτή την κοινωνία.
Στο live streaming του Big Brother που επανέκαμψε ως reality show στις διαδικτυακές και τηλεοπτικές οθόνες του ουδέποτε “ποιοτικού” Σκάι (να σκεφτείτε ότι κάποτε ο Γιάννης Αλαφούζος έλεγε ότι θα κάνει τον Σκάι το… BBC της Ελλάδας!) ένας κουραδόμαγκας αμόλησε τις δυσώδεις πορδές από τη λάθος οπή, καμαρώνοντας σαν γύφτικο σκεπάρνι για τις ερωτικές του επιδόσεις που ξεκινούν, λέει, από τις καθημερινές συνευρέσεις “για να αδειάζει το πακέτο” και φτάνουν σε αντίθετη περίπτωση “στον βιασμό”.
Αν δεν αποτελεί τυπική περίπτωση μιας κούφιας δήλωσης του στιλ “ο λαγός λέει μια μαλακία για το πώς κανονίζει το λιοντάρι”, τότε ο εν λόγω κουραδόμαγκας παίκτης του εν λόγω για τα σκουπίδια ριάλιτι, ομολόγησε ότι έχει τελέσει έγκλημα σε βάρος γυναίκας ή γυναικών θυμάτων του – έχει επιτεθεί και έχει βιάσει γυναίκες. Και κανονικά θα έπρεπε να επέμβει και να διενεργήσει έρευνα εισαγγελέας, ώστε ο εν λόγω κουραδόμαγκας παίκτης του εν λόγω για τα σκουπίδια ριάλιτι, να οδηγηθεί σε δίκη και εν συνεχεία στη φυλακή, εφόσον υπήρξε και καθ’ ομολογία του, σεξουαλικά επιθετικός, βίαιος και εντέλει αυτουργός ποινικά κολάσιμης πράξης σε βάρος γυναικών που αρνήθηκαν κάθε ερωτική επαφή μαζί του.
Ανεξάρτητα του αν ο εν λόγω κουραδόμαγκας παίκτης του εν λόγω για τα σκουπίδια ριάλιτι είπε την αλήθεια, το ριάλιτι θα έπρεπε να έχει ρίξει αυλαία χθες, ο Σκάι να έχει υποστεί βαρύτατες συνέπειες και η λογική που φέρνει σκουπίδια στις οθόνες των Νεοελλήνων, διαδικτυακές και τηλεοπτικές, να έχει κλείσει τον φαύλο και βρώμικο κύκλο της. Προτροπή σε έγκλημα ή δηλώσεις ενθαρρυντικές για τέλεση εγκλήματος με σεξιστικούς και μειωτικούς όρους για κάθε ανθρώπινο πλάσμα είναι στοιχεία καταδικαστέα για οποιαδήποτε τηλεοπτική εκπομπή. Το πρόγραμμα θα έπρεπε να έχει ήδη βάλει τίτλους τέλους. Και ο Σκάι σε άλλες συνθήκες και σε άλλες χώρες, θα είχε χάσει την άδεια να εκπέμπει τηλεοπτικό ή διαδικτυακό περιεχόμενο – σε αυτές τις χώρες, οι ελεγκτικοί μηχανισμοί και τα ΕΣΡ έχουν προσαρμοστεί στις ανάγκες και τις εξελίξεις της σύγχρονης, ψηφιακής εποχής. Το διαδίκτυο δεν είναι ξέφραγο αμπέλι και μπάτε σκύλοι, αλέστε. Υπάρχουν νόμοι, υπάρχουν κανόνες, υπάρχει δικαιοσύνη. Υπάρχουν αντανακλαστικά και τιμωρίες. Παραδειγματικές.
Το ριάλιτι, όμως του Σκάι δίνει το πάτημα για κάθε επόμενο φυσικό αυτουργό της επόμενης Ελένης Τοπαλούδη να το παίξει “άντρακλας” που “γαμάει, δέρνει και άμα λάχει, βιάζει και σκοτώνει”.
Πέραν αυτού, δεν έχουν περάσει παρά ελάχιστοι μήνες από τη στιγμή που κινητοποιήθηκαν λυτοί και δεμένοι και της κυβέρνησης της ΝΔ και του Μεγάρου Μαξίμου για να πέσουν στα μαλακά, οι βιαστές και δολοφόνοι της Ελένης Τοπαλούδη. Θυμόμαστε όλοι την τάχα και δήθεν “απλού πολίτη” παρέμβαση του υφυπουργού παρά τω Μωυσή, Άκη Σκέρτσου.
Θυμόμαστε όλοι την εισβολή βετεράνου ΔΑΠίτη τραμπούκου που έχει γίνει δικηγόρος με γαλάζιες και νεοδημοκρατικές περγαμηνές στην αίθουσα του δικαστηρίου, τάχα για να διαμαρτυρηθεί εκ μέρους των δικηγόρων της Αθήνας, ενώ στην πραγματικότητα ήθελε να τρομοκρατήσει τους δικαστές ενόψει της έκδοσης της απόφασης.
Θυμόμαστε όλοι τον οχετό που εξαπολύθηκε στο διαδίκτυο και όχι μόνο σε αυτό εναντίον της εισαγγελέως της έδρας, Αριστοτελίας Δόγκα, για την αγόρευση και την επιχειρηματολογία της που τεκμηρίωνε το έγκλημα των δραστών και τη σεξιστική και μισογυνική φύση του που εδράζεται στην αρρωστημένη νοοτροπία του “άντρακλα” που “γαμάει, δέρνει και σκοτώνει” – ατιμώρητος. Θυμόμαστε, τέλος, όλοι ή τουλάχιστον οι περισσότεροι ποιο ήταν το “πιστόλι” του δικαστικού ρεπορτάζ σε γνωστή καθημερινή εφημερίδα ιδιοκτησίας γνωστής εφοπλιστικής οικογένειας που αν και γυναίκα η ίδια ανέλαβε εργολαβικά να βγάλει σχεδόν “τρελή” και ακατάλληλη για εισαγγελέα τη Δόγκα για την αγόρευση-καταπέλτη εναντίον των βιαστών και δολοφόνων της Τοπαλούδη.
Τα θυμόμαστε όλα αυτά. Πολύ περισσότερο σήμερα. Πολύ περισσότερο μετά από όσα μετέδωσε ο για τα σκουπίδια Big Σκάι.
Ευτυχώς για όλους μας, και παρά τις άνωθεν παρεμβάσεις που ξεκίνησαν και από το Μέγαρο Μαξίμου, οι βιαστές και δολοφόνοι της Τοπαλούδη τιμωρήθηκαν. Παραδειγματικά.
Το ριάλιτι, όμως του Σκάι δίνει το πάτημα για κάθε επόμενο φυσικό αυτουργό της επόμενης Ελένης Τοπαλούδη να το παίξει “άντρακλας” που “γαμάει, δέρνει και άμα λάχει, βιάζει και σκοτώνει”. Κατά τα γούστα του και “για να αδειάσει το πακέτο”. Στο ριάλιτι και τον Σκάι έδωσαν δημόσιο ρόλο, δημόσιο λόγο, δημόσιο βήμα, τηλεοπτική και διαδικτυακή οθόνη στους μιμητές της επόμενης Τοπαλούδη. Όποια και αν θα είναι αυτή – φοιτήτρια, σύζυγος, ερωμένη, αρραβωνιαστικιά, η περαστική στον δρόμο, η συνάδελφος στο γραφείο, η τυχαία συνάντηση σε ένα μπαρ.
Ντροπή δεν έχουν, ούτε τσίπα. Αλλά πλέον όλοι ξέρουν ποιοι θα είναι οι ηθικοί αυτουργοί για τον επόμενο βιασμό και την επόμενη γυναικοκτονία στην Ελλάδα. Τα νούμερα και τα “νούμερα” των βόθρων που θέλουν να υποδύονται το… BBC ή τον πάγκο από όπου ο Μητσοτάκης στρατολογεί βουλευτές για το κόμμα του. Από τους ιδιοκτήτες του σταθμού και την εξωτερική παραγωγή ή τους χορηγούς έως τον τελευταίο καραγκιοζάκο τηλεθεατή, στο διαδίκτυο ή την τηλεόραση. Συνένοχοι και συναυτουργοί στο έγκλημα.
Γι’ αυτό σας λέω: το να κατεβάσει ρολά το ριάλιτι είναι πολύ λίγο. Η “συγγνώμη” και η “επανόρθωση”, υποκριτικές υπεκφυγές και κούφια λόγια. Κανονικά, θα έπρεπε να έχει κατεβάσει ρολά ο Σκάι. Οριστικά. Και παραδειγματικά. Ως ελάχιστο δείγμα ότι όντως κάτι μπορεί και πρέπει να αλλάξει. Σε νοοτροπίες, κοινωνίες, τηλεοπτικά προγράμματα, ήθη και αντιλήψεις. Κυβερνήσεων, υπουργών, δικηγόρων, δημοσιογράφων, παρουσιαστών, “σούργελων” και πολιτών. Να πάει το σκουπιδοBBC στη χωματερή που του αξίζει.
Στη μνήμη κάθε βιασμένης και δολοφονημένης γυναίκας. Στη μνήμη της Ελένης Τοπαλούδη.
