Εργασιακό… πολύπριζο, το οποίο επιφυλάσσει διαδοχικές ηλεκτροπληξίες, αποδεικνύεται η νέα νομοθετική πρωτοβουλία της κυβέρνησης, που αναμένεται να εκδηλωθεί εντός του Οκτωβρίου.
Η κατά Ιωάννη Βρούτση “μεγάλη και αναγκαία όσο ποτέ μεταρρύθμιση, η οποία θα συμβάλλει καθοριστικά στην οικοδόμηση μίας σύγχρονης και ελκυστικής αγοράς εργασίας”, περιλαμβάνει, σύμφωνα με έμπειρα συνδικαλιστικά στελέχη, “ουρές” των μνημoνιακών μέτρων.
Και αυτό, όχι επειδή οι νέες παρεμβάσεις είναι δευτερευούσης σημασίας, αλλά διότι το θολό τοπίο της υγειονομικής κρίσης δείχνει να προσφέρεται για την ολοκλήρωση της εργασιακής απορρύθμισης.
Το κατά τα άλλα αφοπλιστικό ερώτημα του πρωθυπουργού στην διάρκεια της συνέντευξης που παραχώρησε προσφάτως στην Θεσσαλονίκη: “Ακούσατε κάποιο μνημονιακό μέτρο; Έγινε αναφορά σε περικοπή μισθών ή συντάξεων;”, δεν περιλαμβάνει την φαλκίδευση θεμελιωδών εργασιακών δικαιωμάτων με επιπτώσεις σε εισοδηματικό επίπεδο.
Το επιχείρημα που χρησιμοποιεί ως “τυρί” η κυβέρνηση, αναφέρει: “η νέα μεταρρύθμιση θα συμβάλει έμπρακτα στην δημιουργία νέων θέσεων εργασίας, στην προσέλκυση νέων επενδύσεων, στην παροχή ίσων δικαιωμάτων και ευκαιριών στην εργασία ανεξαρτήτως φύλου, στην εξισορρόπηση της προσωπικής, κοινωνικής και επαγγελματικής ζωής του εργαζόμενου”.
Θα μπορούσε να είναι μια πολλά υποσχόμενη διαφήμιση της νέας εργασιακής καθημερινότητας των Ελλήνων…
Η “φάκα”, όμως, είναι στο τι πραγματικά κρύβεται πίσω από αυτό.
Εργατολόγοι, διαβάζοντας πίσω από τις γραμμές των κυβερνητικών ανακοινώσεων, εκφράζουν την πεποίθηση ότι η νέα παρέμβαση στα εργασιακά, φέρνει:
- Περαιτέρω διευκόλυνση -σε επίπεδο τεχνικό και οικονομικό- των επιχειρήσεων να προχωρούν σε ομαδικές απολύσεις
- Αύξηση των ωρών υπερωριακής απασχόλησης (σήμερα είναι 150 στις υπηρεσίες και στο εμπόριο, ενώ περιορίζονται στις 30 στη βιομηχανία).
- Μείωση του κόστους των υπερωριών
- Περαιτέρω διευθέτηση του χρόνου εργασίας με διευθυντικό δικαίωμα
- Μεταφορά των αρμοδιοτήτων της Επιθεώρησης Εργασίας στον Οργανισμό Μεσολάβησης και Διαιτησίας, με συνέπεια την αποδυνάμωση των ελεγκτικών μηχανισμών της αγοράς εργασίας.
- Εφαρμογή της ηλεκτρονικής κάρτας εργασίας, χωρίς να έχουν προσδιοριστεί οι δικλείδες ασφαλείας για τον εργαζόμενο,
- Νέες παρεμβάσεις στη λειτουργία των συνδικάτων και κυρίως στον τρόπο ψηφοφορίας και λήψης αποφάσεων για απεργιακές κινητοποιήσεις, καθώς και
- Απαξίωση του ΟΑΕΔ μέσω της μείωσης των ασφαλιστικών εισφορών, η οποία χωρίς ουσιαστικό αντίκρισμα για τους εργαζόμενους, ανοίγει το δρόμο για την διαχείριση των προγραμμάτων απασχόλησης σε ιδιωτικές εταιρείες.
