Στις 20 Οκτωβρίου, μετά από 49 χρόνια φυλάκισης στις φυλακές υψίστης ασφαλείας Σάλιβαν στην πολιτεία της Νέας Υόρκης, αφήνεται ελεύθερος ο 68χρονος Αφροαμερικανός Τζαλίλ Μουντακίμ.
Ο Μουντακίμ είχε γίνει μέλος του “Μαύρου Απελευθερωτικού Στρατού” και των “Μαύρων Πανθήρων” σε ηλικία 18 ετών, ανταποκρινόμενος στο κάλεσμα για ένοπλο αγώνα διεκδίκησης των δικαιωμάτων των Αφροαμερικανών.
Το 1971 σε ηλικία 19 ετών καταδικάστηκε σε ισόβια κάθειρξη για τη φονική ενέδρα σε βάρος δύο αστυνομικών. Ο ίδιος διαμαρτυρήθηκε πολλές φορές για τις συνθήκες δίκης του, λέγοντας πως μόνον δίκαιη δεν ήταν.
Το 1998 δήλωσε μεταμέλεια και έκανε την πρώτη αίτηση για απονομή χάρης και αποφυλάκιση. Χρειάστηκε να επαναλάβει την ίδια διαδικασία άλλες εννιά φορές. Η δέκατη φορά ήταν και η τυχερή καθώς ο αρμόδιος φορέας απονομής χάρης των Φυλακών Νέας Υόρκης αποφάσισε ότι ικανοποιεί τα κριτήρια αποφυλάκισης.
Η ιστορία του Μουντακίμ ήρθε στο φως της δημοσιότητας και με εκτενές ρεπορτάζ της βρετανικής εφημερίδας Γκάρντιαν, που κατέγραψε την ιστορία του σε βιντεοσκοπημένη συνέντευξη μεγάλης διάρκειας.
Τα τελευταία δύο χρόνια έχουν αποφυλακιστεί άλλα εννιά Αφροαμερικανοί ως μέλη του Ένοπλου Αγώνα του κινήματος των “Μαύρων Πανθήρων”. Ενας από αυτούς ωστόσο πέθανε πέντε μήνες πριν αφεθεί ελεύθερος.
Ποιοι ήταν οι “Μαύροι Πάνθηρες”
Το Κόμμα των Μαύρων Πανθήρων (Black Panther Party ή BPP) ήταν μία επαναστατική, σοσιαλιστική οργάνωση, που ιδρύθηκε από τους Μπόμπι Σιλ και Χιούι Νιούτον τον Οκτώβριο του 1966.
Το κόμμα έδρασε στις ΗΠΑ από το 1966 έως το 1982, με διεθνή παραρτήματα να λειτουργούν στο Ηνωμένο Βασίλειο στις αρχές της δεκαετίας του 1970 και στην Αλγερία από το 1969 ως το 1972.
Ο τότε διευθυντής του FBI Έντγκαρ Χούβερ χαρακτήρισε το κόμμα σαν”τη μεγαλύτερη απειλή για την εσωτερική ασφάλεια της χώρας” και επέβλεψε ένα εκτεταμένο πρόγραμμα αντικατασκοπείας, παρακολούθησης, διείσδυσης, ψευδορκίας, αστυνομικών ενοχλήσεων, και πολλές άλλες τακτικές σχεδιασμένες ώστε να υπονομεύσουν την ηγεσία του κόμματος, να καταδικάσουν μέλη του, να δυσφημήσουν και να ποινικοποιήσουν το κόμμα και να το αποστραγγίξουν από πόρους και ανθρώπινο δυναμικό. Το πρόγραμμα κατηγορήθηκε επίσης για τη δολοφονία μελών των Μαύρων Πανθήρων.
Οι δράσεις των Μαύρων Πανθήρων άρχιζαν από τα λεγόμενα “Προγράμματα Επιβίωσης”, εμπνευσμένα από τον Μάο Τσετούνγκ. Το πρώτο τέτοιο ήταν το “Δωρεάν Πρωινό για τα Παιδιά”, που απευθύνονταν σε όλα τα φτωχά παιδιά των Η.Π.Α. Η δράση επεκτάθηκε, και στο απόγειο της, τάιζε κάθε πρωί 10.000 παιδιά. Ήταν τέτοια η ντροπή της ομοσπονδιακής κυβέρνησης, που αναγκάστηκε λίγο αργότερα να υιοθετήσει παρόμοια προγράμματα. Επίσης γίνονταν μαθήματα πάνω στις πρώτες βοήθειες, σεμινάρια αυτοάμυνας, μαθήματα οικονομίας και πολιτικής, ενώ υπήρχε και διανομή ρούχων σε απόρους, καθώς και προγράμματα επανένταξης για τοξικομανείς και αλκοολικούς.
