Πενήντα πέντε χρόνια πέρασαν από τότε που ο ινδονησιακός στρατός υπό τον πρώην στρατηγό Σουχάρτο εξαπέλυσε ένα άνευ προηγουμένου πογκρόμ ενάντια στους κομμουνιστές της χώρας και τους κινεζικής καταγωγής Ινδονήσιους, με μαζικές δολοφονίες, εκτελέσεις, βασανιστήρια για να καταλάβει τη χώρα μετά από υποτιθέμενη απόπειρα πραξικοπήματος για την οποία κατηγορήθηκε για το Κομμουνιστικό Κόμμα της Ινδονησίας. Γνωστή ως “Επιχείρηση Εκμηδένισης”, η σειρά μαζικών σφαγών είχε ως αποτέλεσμα το 1965-66 τον βίαιο θάνατο έως και ενός εκατομμυρίων αμάχων.
Αφορμή για την εξαπόλυση του δολοφονικού πογκρόμ ήταν η κατά τους πραξικοπηματίες ενορχήστρωση κομμουνιστικού πραξικοπήματος από την οργάνωση “Κίνημα της 30ής Σεπτεμβρίου” (G30S), γεγονός του οποίου η εγκυρότητα αμφισβητείται από ιστορικούς.
Από την εποχή των δολοφονιών, η επίσημη κυβερνητική αφήγηση για τα αποτρόπαια γεγονότα ήταν ότι η βία ήταν “αυθόρμητη” και καθοδηγήθηκε “από τις μάζες” που ξεσηκώθηκαν κατά των κομμουνιστών οπαδών που θεωρήθηκαν υπεύθυνοι για την απόπειρα πραξικοπήματος που σκότωσε επτά αξιωματικούς του στρατού. Ωστόσο, σειρά ερευνών, με τελευταία εκείνη της ιστορικού Τζες Μέλβιν, αποδεικνύουν ότι ο Ινδονησιακός στρατός σχεδίασε τις δολοφονίες.
Σύμφωνα με την έρευνα της Μέλβιν ο στρατός ξόδεψε τουλάχιστον ένα χρόνο για να ξεκινήσει και να εφαρμόσει την επίθεσή του. Αυτό περιλάμβανε την ανάπτυξη ένοπλων πολιτοφυλακών για την υποστήριξη της λειτουργίας της δράσης του. Η έρευνά της που βασίζεται σε μυστικά εσωτερικά έγγραφα του στρατού, ενισχύει μια σειρά ευρημάτων που δείχνουν τη συμμετοχή του ινδονησιακού στρατού στις μαζικές δολοφονίες του 1965-66.
Φως στην υπόθεση της Ινδονησιακής γενοκτονίας είχε ρίξει και το υποψήφιο για Όσκαρ Καλύτερου Ντοκιμαντέρ φιλμ The Act of Killing, σκηνοθεσίας Τζόσουα Οπενχάιμερ, το οποίο πραγματευόταν την γενοκτονία μέσα από την σκοπιά δύο ακροδεξιών κακοποιών που πρωταγωνίστησαν στις σφαγές.
Δέον να σημειωθεί πως εν έτει 1965, το Κ.Κ. Ινδονησίας (PKI, Partai Komunis Indonesia) ήταν το μεγαλύτερο μη κυβερνητικό Κ.Κ. της υφηλίου, με 3.500.000 κομματικά μέλη κι άλλα 20.000.000 ενταγμένα στις μαζικές του οργανώσεις (αγρότες, εργάτες, νεολαία, γυναίκες, διανοούμενοι).
Μισό αιώνα μετά την γενοκτονία, κανείς ακόμη δεν έχει προσαχθεί στη δικαιοσύνη. Ο Ινδονήσιος πρόεδρος Τζόκο Ουιντόντο είχε υποσχεθεί στο πλαίσιο της προεδρικής του εκστρατείας την διερεύνηση της υπόθεσης, αλλά η αυξανόμενη επιρροή του στρατού κατά τη διάρκεια της δεύτερης θητείας του δεν αφήνει καμία ελπίδα περαιτέρω διαλεύκανσης.
Πηγές: The Jakarta Post
