Κούριερ, διανομείς και υπάλληλοι εξωτερικών εργασιών που εργάζονται με δίκυκλο αλλά και οι συνταξιούχοι διαδηλώνουν σήμερα στο κέντρο της Αθήνας διεκδικώντας το δίκιο τους.
Στις 10:00 το πρωί, οι συνταξιούχοι δίνουν ραντεβού στην πλατεία Κλαυθμώνος, ενώ μία ώρα αργότερα (στις 11:00) κούριερ, ντελιβεράδες και εξωτερικοί υπάλληλοι που εργάζονται με δίκυκλο συγκεντρώνονται στο Πεδίον του Αρεως, απ’ όπου θα ξεκινήσουν μοτοπορεία.
“Όλοι στον δρόμο του αγώνα για να μας αποδοθούν όλα αυτά που με τη βία για δέκα χρόνια μας αρπάζουν” αναφέρεται στο κάλεσμα των Συνεργαζόμενων Συνταξιουχικών Οργανώσεων, οι οποίοι διεκδικούν:
“Τις περικοπές στις κύριες, επικουρικές συντάξεις, τα δώρα, το ΕΚΑΣ, τα φάρμακα, να ανοίξουν τα νοσοκομεία, οι εκατοντάδες δομές στην Υγεία που έκλεισαν και να καλύψουν τις τραγικές ελλείψεις σε αυτά που λειτουργούν με υλικά, κρεβάτια, γιατρούς και νοσηλευτές.
- Να δημιουργηθούν τώρα νέες υποδομές με δημόσιους οίκους ευγηρίας, κέντρα αποκατάστασης. Να γίνει πρόσληψη προσωπικού για βοήθεια στο σπίτι των ανήμπορων.
- Να προσληφθεί προσωπικό στα ασφαλιστικά ταμεία και να εκδοθούν άμεσα οι εκκρεμείς συντάξεις που φθάνουν τις εκατοντάδες χιλιάδες.
- Να αποδοθούν τώρα με πολιτική απόφαση της κυβέρνησης τα αναδρομικά του 11μηνου Ιούνης 2015, Μάης 2016 που αφορούν τις κύριες, επικουρικές συντάξεις καθώς και τις αποδοχές της 13ης και 14ης σύνταξης, σε όλους τους συνταξιούχους.
- Να σταματήσει κάθε ενέργεια της κυβέρνησης για την ιδιωτικοποίηση της Κοινωνικής Ασφάλισης αρχίζοντας από την Επικουρική.
- Να ανακεφαλαιοποιηθούν τώρα τα ασφαλιστικά μας ταμεία.
- Να δοθούν άμεσα αυξήσεις σε όλες τις συντάξεις.”
“Όλοι μαζικά μαχητικά στον αγώνα, στις συγκεντρώσεις, σε όλες τις δράσεις, αυτός είναι ο μονόδρομός μας”, καταλήγουν οι συνταξιούχοι.
Από την πλευρά τους κούριερ και διανομείς διεκδικούν την καθολική εφαρμογή του νόμου 4611/2019, ώστε οι εργοδότες να δηλώνουν τα οχήματα μεταφοράς και διανομής στο ΕΡΓΑΝΗ, να τους παρέχουν εξοπλισμό προστασίας (κράνη, μπουφάν μηχανής, αδιάβροχα, γάντια και ανακλαστικό γιλέκο) και να καλύπτουν τα έξοδα χρήσης και συντήρησης των δικύκλων τους (καύσιμα τα οποία δεν συμπεριλαμβάνονται στην αποζημίωση 15%). Επιπλέον, ζητούν εδώ και τώρα την ένταξή τους στα βαρέα και ανθυγιεινά.
Στο κάλεσμά της η Συνέλευση Βάσης Εργαζομένων Οδηγών Δικύκλου αναφέρει τα εξής:
“Συνάδελφοι ταχυδιανομείς/ντελιβεράδες – ταχυμεταφορείς/κούριερ – υπάλληλοι εξωτερικών εργασιών, στις 8 Οκτώβρη 2020 θα απεργήσουμε ως ένα ακόμη «στοπ» στο «δρομολόγιο» του αγώνα για το δίκιο μας.
Σχεδόν πριν ένα χρόνο, τον Απρίλη του 2019, συναντηθήκαμε συνάδελφοι, ντόπιοι και μετανάστες, σε μία απεργιακή μοτοπορεία που ως χείμαρρος κατέκλυσε το κέντρο της πόλης διεκδικώντας και φωνάζοντας για ΕΤΑΙΡΙΚΟ ΔΙΚΥΚΛΟ- ΜΕΣΑ ΑΤΟΜΙΚΗΣ ΠΡΟΣΤΑΣΙΑΣ- ΕΝΙΑΙΑ ΕΙΔΙΚΟΤΗΤΑ – ΕΝΣΗΜΑ ΒΑΡΕΑ ΚΑΙ ΑΝΘΥΓΙΕΙΝΑ κερδίσαμε την ψήφιση του νόμου 4611/2019.
Αρκετοί συνάδελφοι είδαν εταιρικά μηχανάκια, κράνη, πληρωμένες βενζίνες, περισσότερα ένσημα και τους μισθούς τους να αυξάνονται κατά 100 ευρώ τον μήνα. Τα πολλά λόγια είναι φτώχεια, με τις πράξεις μας δείξαμε πως αν αγωνίζεσαι με συνέπεια και πείσμα, συλλογικά και οργανωμένα τότε παίρνεις νίκες, αλλά τίποτα δεν μας σταματά μέχρι κάθε συνάδελφος και συναδέλφισσα να παίρνει αυτά που δικαιούται, μέχρι να μην ξαναβαφτεί η άσφαλτος με αίμα συναδέλφου…
Συνάδελφοι, γνωρίζετε πολύ καλά πως το σωματείο δεν παίρνει απόφαση για απεργία «για να ρίξει μια ντουφεκιά και μετά τέλος στην επαναστατική γυμναστική». Η απεργία για εμάς είναι μια μακρόχρονη διαδικασία. Αντί να δίνουμε συνεντεύξεις, οργώνουμε τις πιάτσες και τα καταστήματα των ταχυμεταφορικών, μιλάμε, γνωριζόμαστε, ενημερώνουμε, ακούμε. Θέλουμε να μοιράζουμε την εφημερίδα στους χώρους εργασίας. Θέλουμε η απεργία να συζητιέται στις ‘πιάτσες’, να ‘ζυμώνεται’, να βάζει ο καθένας το λιθαράκι του, να διαδίδεται και να εμπλουτίζεται ο απεργιακός λόγος, να γνωρίζει όλη η κοινωνία πως οι κούριερ, οι διανομείς και οι υπάλληλοι εξωτερικών εργασιών απεργούν και διεκδικούν τα αυτονόητα. Αυτό το χρονικό διάστημα κρίναμε πως είναι σωστό να προκηρύξουμε 24ωρη απεργία.
H κατάσταση έκτακτης ανάγκης που επιβλήθηκε, πέρα από τον περιορισμό βασικών συνταγματικών δικαιωμάτων, έφερε μια σειρά από αντεργατικά μέτρα με τις αλλεπάλληλες πράξεις νομοθετικού περιεχομένου (ΠΝΠ), που στο σύνολό τους στοχεύουν στην περαιτέρω απορρύθμιση των εργασιακών σχέσεων. Η 8ωρη 5νθημερη εργασία με αορίστου χρόνου συμβάσεις έχει μπει για τα καλά στον πάγκο του χασάπη, ο εκβιασμός της ανεργίας μεγαλώνει και η εντατικοποίηση τείνει να γίνει κανονικότητα. Παράλληλα, αποδυναμώθηκε ο ρόλος του Σώματος Επιθεώρησης Εργασίας (ΣΕΠΕ) και ενισχύθηκαν τα περιθώρια της εργοδοτικής ασυδοσίας”.
