Στο κάδρο της χρεοκοπίας που μαστίζει την οικονομία του Λιβάνου και των εντεινόμενων ενδείξεων πιθανής ύφεσης της ισραηλινής οικονομίας, λόγω των διαδοχικών περιοριστικών μέτρων για την αντιμετώπιση της πανδημίας, ολοκληρώθηκε σήμερα, μετά από περίπου μιάμιση ώρα, ο πρώτος γύρος των διερευνητικών συνομιλιών ανάμεσα σε αντιπροσωπείες Λιβανέζων και Ισραηλινών αξιωματούχων. Βασικό ζήτημα είναι η επίλυση του καθεστώτος κυριότητας σε διαφιλονικούμενη θαλάσσια ζώνη 860 τ. χλμ που βρίσκεται μεταξύ της ΑΟΖ αμφοτέρων χωρών.
Το ρόλο του μεσολαβητή έχει αναλάβει ο Αμερικανός υφυπουργός Εξωτερικών με χαρτοφυλάκιο Μέσης Ανατολής, Ντέιβιντ Σένκερ, καθώς ήταν ο άνθρωπος-κλειδί που εδώ και τρία χρόνια συνομιλούσε με τις δύο πλευρές επιδιώκοντας τις σημερινές διαπραγματεύσεις. Βασικό κίνητρο του Αμερικανού αξιωματούχου ήταν μεταξύ άλλων το εύλογο ενδιαφέρον αμερικανικών (και άλλων…) πολυεθνικών Ενέργειας για την εκμετάλλευση πιθανών πλούσιων κοιτασμάτων υδρογονανθράκων στην ευρύτερη λεκάνη της Ανατολικής Μεσογείου στο παζλ των γεωτρήσεων που ξεκίνησαν τα τελευταία χρόνια Κύπρος, Αίγυπτος και Ισραήλ.
Όπως ανακοινώθηκε θα γίνει στις 28 Οκτώβρη ο δεύτερος γύρος των συνομιλιών, που πραγματοποιούνται στη βάση της αποστολής κυανοκράνων του ΟΗΕ FINUL που έχει αναπτυχθεί εδώ και χρόνια για να εποπτεύει τα σύνορα Λιβάνου- Ισραήλ καθώς οι δύο χώρες παραμένουν επισήμως σε εμπόλεμη κατάσταση.
Σε κοινή ανακοίνωση που εξέδωσαν ΗΠΑ και αποστολή του ΟΗΕ οι συνομιλίες χαρακτηρίζονται «παραγωγικές» με την επισήμανση πως οι αντιπροσωπείες «επιβεβαίωσαν τη δέσμευσή τους να συνεχίσουν τις συνομιλίες αργότερα εντός τρέχοντος μηνός».
Ο ταξίαρχος Μπασάμ Γιασίν, που ηγείται της αντιπροσωπείας των διαπραγματευτών του Λιβάνου, χαρακτήρισε τον πρώτο γύρο διαπραγμάτευσης σαν «πρώτο βήμα μίας πορείας χιλίων βημάτων προς την οριοθέτηση θαλασσίων συνόρων». Και πρόσθεσε : «Στη βάση των υψηλότερων συμφερόντων της χώρας μας, επιδιώκουμε την επίτευξη διαπραγματεύσεων που θα μας επιτρέψει να ολοκληρώσουμε αυτό το φάκελο σε εύλογο χρόνο».
Αίσθηση προκάλεσαν οι έπαινοι του Λιβάνεζου στρατηγού στις ΗΠΑ καθώς εξήρε τη συμβολή τους στην δημιουργία «θετικής και εποικοδομητικής ατμόσφαιρας». Χαιρέτισε επίσης και τη στάση της αποστολής του ΟΗΕ για τη δημιουργία ενός «μηχανισμού συνομιλίων για την εξασφάλιση ομαλής διαπραγματευτικής διαδικασίας’
Είναι γεγονός πως δεν θα μπορούσαν να πραγματοποιηθούν δίχως τη συναίνεση της φιλοϊρανικής σιιτικής οργάνωσης Χεζμπολάχ που αφενός συμμετέχει σε κάθε λιβανέζικη κυβέρνηση, αφετέρου ο ένοπλος βραχίονάς της είναι ισχυρότερο κίνημα αντίστασης έναντι του Ισραήλ από τον στρατό του Λιβάνου.
Ισραηλινοί αξιωματούχοι που συμμετείχαν στην εξαμελή αντιπροσωπεία της χώρας τους με επικεφαλής τον γενικό διευθυντή του υπουργείου Ενέργειας Ούντι Αντίρι (αντί του αρχικώς προγραμματισθέντος επικεφαλής της αντιπροσωπείας υπουργού Ενέργειας Γιουβάλ Στάινιτς), δεν προέβησαν άμεσα σε δηλώσεις.
Ωστόσο νωρίτερα το Γαλλικό Πρακτορείο επικαλούμενο δήλωση Ισραηλινού αξιωματούχου μετέφερε την πεποίθησή του πως είναι εφικτή μία συμφωνία «σε λίγους μήνες».
Ο ίδιος βέβαια επέσεισε την προσοχή πως πρόκειται για μία «περιορισμένη προσπάθεια επίλυσης ενός προσεκτικά διατυπωμένου, περιορισμένου προβλήματος» και όχι για διαδικασία ομαλοποίησης σχέσεων ή ειρηνευτικής διαδικασίας. «Δεν έχουμε ψευδαισθήσεις» πρόσθεσε χαρακτηριστικά.
Ωστόσο, είναι σαφώς πως η διαδικασία αξιοποιείται στην κατεύθυνση της τακτικής που προωθεί τους τελευταίους μήνες το Ισραήλ σε συνεργασία με τις ΗΠΑ προκειμένου να παρουσιάσουν την εικόνα ενός νέου Ισραήλ που ομαλοποιεί σταδιακά τις σχέσεις με αραβικές χώρες, δίχως καν την πρότερη επίλυση του παλαιστινιακού…
Η αρχή άλλωστε έγινε στις 15 Σεπτέμβρη με την υπογραφή σχετικών συμφωνιών ανάμεσα στο Ισραήλ, τα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα και το Μπαχρέιν στον Λευκό Οίκο, παρουσία του Αμερικανού προέδρου Ντόναλντ Τραμπ που φαίνεται πως τμηματικά προχώρησε, έστω και με αυτόν τον τρόπο, ένα μέρος από το περιβόητο σχέδιο «Συμφωνία του Αιώνα». Συμφωνία,, που παρουσίασε, ως γνωστόν, στις 28 του περασμένου Ιανουαρίου στην Ουάσιγκτον σαν βάση διαπραγμάτευσης για την υποτιθέμενη επίλυση του παλαιστινιακού και την ουσιαστική επισημοποίηση της κατοχής των παλαιστινιακών εδαφών προς όφελος ενός «μεγάλου Ισραήλ».
