Η Ολλανδία σκοπεύει να νομιμοποιήσει την ευθανασία και για τα παιδιά ηλικίας από ενός μέχρι 12 ετών που πάσχουν από ανίατες ασθένειες στο τελευταίο στάδιο.
Ο υπουργός Υγείας Χούγκο ντε Γιόνγκε ενημέρωσε με ανακοίνωση, ότι θα αναθεωρήσει την ισχύουσα νομοθεσία, βασιζόμενος σε μια μελέτη που συνέταξαν ειδικοί και η οποία κρίνει ότι τα παιδιά που πάσχουν από ανίατες ασθένειες υποφέρουν “απελπιστικά”.
Η ευθανασία είναι ήδη νόμιμη στην Ολλανδία για τους ανηλίκους άνω των 12 ετών που μπορούν να δώσουν τη συγκατάθεσή τους και για τα βρέφη κάτω του ενός έτους, μετά από τη συγκατάθεση των γονέων τους.
Δεν υπάρχει όμως κάποιο νομικό πλαίσιο για τους ανηλίκους από 1 έως 12 ετών, καθώς συνεχίζεται η συζήτηση για το αν τα παιδιά αυτής της ηλικίας είναι σε θέση να λάβουν μια τέτοια απόφαση.
Ο ντε Γιόνγκε εξήγησε ότι μια έρευνα που διενήργησαν ειδικοί ιατρικοί εμπειρογνώμονες, κατόπιν εντολής του υπουργείου, έδειξε ότι ο νέος κανονισμός θα μπορούσε να εφαρμόζεται σε 5-10 παιδιά κάθε χρόνο.
“Η μελέτη δείχνει ότι υπάρχει η ανάγκη να μπορούμε να βάλουμε τέλος στη ζωή των παιδιών με ανίατες ασθένειες, τα οποία υποφέρουν απελπιστικά και τρομερά και τα οποία πρόκειται να πεθάνουν εντός προβλέψιμου χρονικού διαστήματος”, γράφει σε επιστολή του προς το Κοινοβούλιο ο υπουργός.
Οι υπουργοί της κυβέρνησης συνασπισμού του πρωθυπουργού Μαρκ Ρούτε συμφώνησαν τελικά σήμερα, μετά από πολλούς μήνες διαφωνιών και παρά τις ισχυρές αντιρρήσεις των χριστιανικών κομμάτων.
Ο υπουργός διευκρίνισε ότι με την απόφαση αυτή δεν θα διώκονται οι γιατροί αν τυχόν κάνουν ευθανασία, για την οποία έχουν λάβει έγκριση, για κάποιο παιδί που υποφέρει.
Το Κοινοβούλιο θα συζητήσει το θέμα την Πέμπτη και η κυβέρνηση σκοπεύει να εφαρμόσει τη νέα ρύθμιση εντός των προσεχών μηνών.
Στις περισσότερες χώρες ο όρος ευθανασία περιορίζεται στην ενεργό ευθανασία. Η υποβοηθούμενη αυτοκτονία δεν υπάγεται στην ευθανασία. Στη Πολιτεία του Όρεγκον των ΗΠΑ θεωρείται νόμιμη και, παρά το όνομά της, δεν συγκαταλέγεται νομικά στις αυτοκτονίες.
Η ενεργός ευθανασία με τη διακοπή θεραπείας που συντηρούν τη ζωή, θεωρείται καθολικά στις ΗΠΑ νόμιμη. Η χορήγηση αναλγητικών προς ανακούφιση του πόνου, ακόμα και αν επιταχύνει το θάνατο, έχει κριθεί νόμιμη από αρκετά δικαστήρια.
Μερικές χώρες έχουν νομιμοποιήσει την εκούσια ευθανασία, αλλά αυτή γενικά θεωρείται εγκληματική ανθρωποκτονία.
Η Ολλανδία και το Βέλγιο ήταν η πρώτες χώρες του κόσμου που νομιμοποίησαν την ευθανασία το 2002. Το Βέλγιο ενέκρινε την ευθανασία ανηλίκων το 2014 και το ακολούθησε πολύ γρήγορα και η Ολλανδία
Στην Ολλανδία, το Λουξεμβούργο και το Βέλγιο, ακόμα θεωρείται ανθρωποκτονία, αλλά δεν διώκεται αν ο γιατρός πληροί ορισμένες νομικές εξαιρέσεις.
Στη βελγική γερουσία έχει υποβληθεί νομοσχέδιο που επεκτείνει τη νομιμοποίηση της ευθανασίας σε περιπτώσεις παιδιών που βρίσκονται στο τελικό στάδιο ανίατης νόσου και υποφέρουν από αφόρητο πόνο που δεν είναι δυνατόν να καταπραϋνθεί.
Τα παιδιά αυτά πρέπει να είναι σε θέση να αποφασίσουν για τη ζωή τους. Πρόσφατη δημοσκόπηση φέρει τα τρία τέταρτα των πολιτών να συμφωνούν με την προτεινόμενη επέκταση της σχετικής νομοθεσίας.
Ευθανασία ορίζεται κυρίως η προσφυγή σε διαδικασίες που επιτρέπουν να προκληθεί ανώδυνος θάνατος σε μία ανθρώπινη ύπαρξη που το επιθυμεί ή υποτίθεται ότι το επιθυμεί.
Η ευθανασία διακρίνεται, αναλόγως του εάν ο θνήσκων δίνει τη συγκατάθεσή του, σε τρεις τύπους: την εκούσια, την ακούσια και τη μη ηθελημένη. Υπάρχει ακόμη η μη εθελοντική ενεργός, η παθητική, η έμμεση και η ιατροϋποβοηθούμενη αυτοκτονία.
Στην Ελλάδα για την ακούσια ευθανασία ισχύει το Άρθρο 300 του Ποινικού Κώδικα περί ανθρωποκτονίας με συναίνεση: “Όποιος αποφάσισε και εκτέλεσε ανθρωποκτονία ύστερα από σπουδαία και επίμονη απαίτηση του θύματος και από οίκτο γι’ αυτόν που έπασχε από ανίατη ασθένεια, τιμωρείται με φυλάκιση”.
Με τη διατύπωση αυτή αναγνωρίζεται κατά κάποιον τρόπο η ύπαρξη ελαφρυντικού, το οποίο μπορεί να ληφθεί υπόψη στην επιμέτρηση της ποινής.
.
