Ο κορονοϊός σαρώνει το Ηνωμένο Βασίλειο και λυγίζει την οικονομία του σε μια από τις πιο κρίσιμες περιόδους της ιστορίας του καθώς το νησί αποκόβεται από την υπόλοιπη Ευρώπη με το Brexit, πιθανότατα χωρίς μια εμπορική συμφωνία με τους πρώην εταίρους του στην Ευρωπαϊκή Ένωση.
Σχεδόν το σύνολο της βορειοδυτικής Αγγλίας, οι κομητείες του Μέρσεϊσαϊντ, του Λάνκασιρ, τέθηκαν στο τρίτο επίπεδο συναγερμού του κορονοϊού, ενώ η κομητεία του Ευρύτερου Μάντσεστερ ακόμα αντιστέκεται. Όλη η βορειοανατολική Αγγλία βρίσκεται στο δεύτερο επίπεδο συναγερμού. Συνολικά, στα 14 από τα 16 εκατομμύρια των κατοίκων του αγγλικού Βορρά έχουν επιβληθεί νέα ακόμα πιο αυστηρά περιοριστικά μέτρα, τα οποία θα έχουν επιπτώσεις στην τοπική οικονομία και προμηνύουν έναν πολύ δύσκολο χειμώνα.
Ο Tom Hazeldine, συγγραφέας του βιβλίου “The Northern Question: A Political History of the North-South Divide” (σ.σ. To Πρόβλημα του Βορρά: Η Πολιτική Ιστορία Διχασμού Βορρά-Νότου) υποστηρίζει σε άρθρο του στον βρετανικό Γκάρντιαν (Guardian) πως όσο η οικονομία του Ηνωμένου Βασιλείου θα δομείται γύρω από το Σίτι του Λονδίνου ο νότος της Αγγλίας πάντα θα βρίσκει πιο εύκολα τρόπους να ανακάμπτει από κρίσεις σαν αυτή του κορονοϊού.
Σύμφωνα με τον Βρετανό συγγραφέα οι αριθμοί μιλούν από μόνοι τους. Η ανεργία στο Λίβερπουλ κυμαινόταν στο 19% πριν από την πανδημία. Οι μισοί από τους ενοικιαστές και τους κατόχους ενυπόθηκων δανείων στη βορειοδυτική Αγγλία έχουν χάσει το 20% των εισοδημάτων τους λόγω των lockdown και της υγειονομικής κρίσης. Οι εργαζόμενοι στον κλάδο της εστίασης στη βορειοδυτική Αγγλία αναμένεται να δουν μια μείωση της τάξεως του 34% στους μισθούς τους λόγω των περιοριστικών μέτρων μέχρι τον Μάρτιο του 2021 σύμφωνα με τις εκτιμήσεις του υπουργού Οικονομικών, Ρισί Σουνάκ.
“Η κατάσταση θα ήταν πολύ καλύτερη αν είχε και ο Βορράς από την αρχή ένα τοπικό σύστημα τεστ και ιχνηλάτησης του κορονοϊού, αν το κράτος είχε προβλέψει ένα προσωρινό βασικό εισόδημα για απασχολούμενους, άνεργους, για εργαζόμενους σε αναγκαστική αργία ή σε αυτοαπομόνωση. Θα ήταν επίσης καλύτερα τα πράγματα αν είχαν υιοθετηθεί ειδικές ρυθμίσεις για τους απασχολούμενους σε βιοτεχνίες και εργοστάσια, όπου ο ιός διαδίδεται πιο εύκολα”, σημειώνει ο Tom Hazeldine.
Η Βρετανία, σύμφωνα με το άρθρο, μπήκε στη φάση της πανδημίας ως η χώρα με τις μεγαλύτερες περιφερειακές ανισότητες από οποιαδήποτε άλλη δυτική οικονομία. Ωστόσο, “τόσο το Λονδίνο όσο και το σύνολο της νοτιοανατολικής Αγγλίας κατάφερναν πάντα να βγαίνουν πιο ισχυρά μετά από κάθε ύφεση, τουλάχιστον από την κρίση του ΟΠΕΚ το ’73 μέχρι σήμερα”, σχολιάζει ο Βρετανός αρθρογράφος και εκτιμά πως το ίδιο θα συμβεί και με τον κορονοϊό. Για τη βόρεια Αγγλία, όμως, η λιτότητα της πανδημίας δεν θα γιατρευτεί με κανένα… εμβόλιο.
Το χάσμα μεταξύ βορρά και νότου στην Αγγλία, σύμφωνα με τον Hazeldine, είναι μια γεωγραφική αντανάκλαση του πώς, από ποιον και για ποιον κυβερνάται στο σύνολό του το Ηνωμένο Βασίλειο. Στο βιβλίο “The Break-Up of Britain” ο Tom Nairn γράφει: “Αυτό που πάντα συμβαίνει στη βρετανική πολιτική είναι ότι το οικονομικό κέντρο του Σίτι ελέγχει το υπουργείο Οικονομικών και το υπουργείο Οικονομικών ελέγχει το κράτος ”.
Ωστόσο, πέρα από το χάσμα βορρά – νότου, υπάρχει το χάσμα στο ίδιο το Λονδίνο των εννέα εκατομμυρίων. Αλλιώς βιώνουν την κρίση της πανδημίας οι απλοί Λονδρέζοι και πολύ αλλιώς οι πλούσιοι της βρετανικής πρωτεύουσας. Στο βιβλίο του “Red Metropolis” ο Owen Hatherley επισημαίνει ότι δεδομένης της ακραίας φτώχειας και του ακραίου πλούτου εντός της κοινωνίας του Λονδίνου, τα “πρώτα θύματα του συστήματος του Λονδίνου είναι πάντα οι ίδιοι οι κάτοικοί του”. Ο κορονοϊός ανέδειξε πόσο ξεχασμένα είναι από την κεντρική κυβέρνηση τα χαμηλά εισοδήματα του Λονδίνου.
Τέλος, ο Hazeldine εκτιμά ότι ο πρώην αναλυτής της Goldman Sacks και νυν υπουργός Οικονομικών του Ηνωμένου Βασιλείου δεν πρόκειται να απογοητεύσει τους πρώην συναδέλφους του στο Σίτι. Οι τραπεζίτες, οι χρηματιστές θα βοηθηθούν, θα προσαρμοστούν και θα ανακάμψουν, ενώ η ζωή “για όλους τους όλους στη χώρα δείχνει δυσοίωνη”.
