Περισσότεροι από 100.000 άνθρωποι στο Ιράκ θα βρεθούν ξαφνικά χωρίς στέγη εν μέσω της πανδημίας και ενώ ο χειμώνας πλησιάζει γιατί η κυβέρνηση αποφάσισε να προχωρήσει σε άμεσο κλείσιμο των καταυλισμών για τους εκτοπισμένους. Η μη κυβερνητική οργάνωση αρωγής “Νορβηγικό Συμβούλιο Προσφύγων” (NRC) καταγγέλλει ότι η κυβέρνηση του Ιράκ κλείνει καταυλισμούς σε επτά επαρχίες και αναμένει οι εκτοπισμένοι να επιστρέψουν στους τόπους καταγωγής τους.

Το πρόβλημα είναι τα χωριά και τα σπίτια αυτών των ανθρώπων έχουν καταστραφεί κατά τη διάρκεια του πολέμου εναντίον του Ισλαμικού Κράτους (ISIS) και δεν έχει γίνει καμία προσπάθεια ανοικοδόμησης. Κατά τη διάρκεια του πολέμου με το Ισλαμικό Κράτος περισσότεροι από έξι εκατομμύρια Ιρακινοί αναγκάστηκαν να εγκαταλείψουν τα σπίτια τους και βρέθηκαν εκτοπισμένοι στην ίδια τους τη χώρα. Ο πόλεμος με τον ISIS επισήμως τερματίστηκε τον Δεκέμβριο του 2017. Σύμφωνα με στοιχεία του Διεθνούς Οργανισμού Μετανάστευσης (ΔΟΜ) περίπου 1,3 εκατομμύρια Ιρακινοί παραμένουν εκτοπισμένοι, ενώ οι συνθήκες διαβίωσης για τους μισούς από τα 4,7 εκατομμύρια που επέστρεψαν στους τόπους καταγωγής χαρακτηρίζονται “πολύ κακές”.

Το κλείσιμο αυτών των καταυλισμών, από την πλευρά της κυβέρνησης του Ιράκ, ξεκίνησε τον Αύγουστο του 2019. Ωστόσο, εδώ κι έναν χρόνο η πανδημία του κορονοϊού είχε επιβραδύνει σημαντικά τη διαδικασία.

Η ΜΚΟ “NRC” ανακοίνωσε σήμερα Δευτέρα ότι η κατάσταση είναι δραματική για την τύχη χιλιάδων οικογενειών που μέχρι σήμερα διέμεναν σε καταυλισμούς έξω από τη Βαγδάτη, την Καρμπάλα, την Ντιγάλα, το Κιρκούκ και τη Νινευί.

“Το κλείσιμο των καταυλισμών και η έξωση ανθρώπων που δεν είναι πρόθυμοι να επιστρέψουν στα σπίτιά τους δεν συμβάλλει στη λύση της κρίσης των εκτοπισμένων. Τουναντίον, κρατά παγιδευμένους τους Ιρακινούς σε έναν φαύλο κύκλο ξεριζωμού και τους κάνει ακόμα πιο ευάλωτους απέναντι στην κρίση της πανδημίας”, τόνισε ο γενικός γραμματέας του NRC, Γιαν Έγκελαντ. “Αυτό είναι για μένα τώρα το σπίτι μου”, λέει η 49χρονη Αχλάμ που ζει σε καταυλισμό της Μοσούλης και προσθέτει, “γιατί με πετούν έξω από το σπίτι μου; Πάλι θα μείνουμε άστεγοι. Για μένα η σημερινή ημέρα είναι σαν κηδεία”.