ΑΘΗΝΑ
02:30
|
24.04.2024
Με αφορμή την αναστάτωση που προκάλεσε ένα δημοσίευμά μας για έναν καθηγητή αυξημένου κύρους, που πρέπει να τίθεται αυτομάτως εκτός κριτικής.
Το μοιράζομαι:
Το εκτυπώνω

[ Ενημέρωση 7/12: Λάβαμε εξώδικη πρόσκληση από τον καθηγητή κ. Τιβέριο , την οποία αναπαράγουμε συνημμένη. Σε ό,τι αφορά στην επιστολή στην οποία αναφέρεται αυτή βρέθηκε, δυστυχώς κατόπιν εορτής, στα σπαμ του ηλεκτρονικού μας ταχυδρομείου. Σεβαστός κάθε αντίλογος, γι’ αυτό και προφανώς θα την είχαμε δημοσιεύσει, εάν την είχαμε στα χέρια μας νωρίτερα. Η πλήρης απάντηση βρίσκεται στο τέλος του άρθρου]

Αναστάτωση φαίνεται πως προκάλεσε σε αρχαιολογικούς κύκλους και δη της Βορείου Ελλάδας το δημοσίευμα μας για τις σχέσεις του ομότιμου καθηγητή του ΑΠΘ Μιχάλη Τιβέριου με την Αττικό Μετρό ΑΕ και την εμπλοκή του στην υπόθεση των σημαντικών βυζαντινών αρχαιοτήτων του σταθμού Βενιζέλου στο μετρό Θεσσαλονίκης.

Ορισμένοι μάλιστα αρχαιολόγοι, προερχόμενοι από το περιβάλλον του κ. Τιβέριου, παλαιοί φοιτητές αλλά και συνάδελφοί του, θεώρησαν απαραίτητο να προβούν – αυτοβούλως ή επιστρατευόμενοι, το αγνοούμε – σε δημόσιο αρνητικό σχολιασμό του δημοσιεύματός μας στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης.

Πέραν της προφανούς αγάπης και του απεριόριστου σεβασμού που οι σχολιαστές αυτοί δηλώνουν πως τρέφουν προς το πρόσωπο του καθηγητή Τιβέριου, το κύριο που επιχειρούν με τον σχολιασμό τους είναι να απαξιώσουν το δημοσίευμά μας, κατατάσσοντάς το αβασάνιστα στην κατηγορία, ούτε λίγο ούτε πολύ, των ανυπόστατων ρυπαρογραφημάτων, που ψευδολογούν και αναπαράγουν ανεπιβεβαίωτες φήμες για να μειώσουν εσκεμμένα κάποιο πρόσωπο ή των κακόβουλων και συκοφαντικών δημοσιευμάτων, που στοχοποιούν αδίκως κάποιον που, λόγω αυξημένου κύρους, θα έπρεπε, κατά την αντίληψη των σχολιαστών, να τίθεται αυτομάτως εκτός της όποιας κριτικής.

Ποια επιχειρήματα προσκομίζουν προς επίρρωση των ισχυρισμών τους και προς αντίκρουση των στοιχείων που επικαλείται το δημοσίευμά μας; Κανένα! Διότι, ασφαλώς, το δημοσίευμα είναι πλήρως τεκμηριωμένο και αληθές. Βασίζεται δε αποκλειστικά σε δημόσια και υπαρκτά έγγραφα, σε δημόσιες δηλώσεις και επίσημα πρακτικά και ουδόλως σε κουτσομπολιά και σε διαδόσεις, που, ειρήσθω εν παρόδω,  αφθονούν όχι μόνο στα φουαγιέ των πανεπιστημιακών σπουδαστηρίων και στους υπουργικούς διαδρόμους αλλά και στα δημοσιογραφικά πηγαδάκια.

Άλλωστε, η ενασχόλησή μας με τον περί ου ο λόγος καθηγητή δεν αφορμάται από τίποτα άλλο παρά μόνο από τη δημοσιογραφική υποχρέωση να ερευνηθεί σε βάθος και να δημοσιοποιηθεί αποκλειστικά και μόνο ένα θέμα: η πραγματική εμπλοκή του σε μια υπόθεση, όπως αυτή της τύχης που θα έχουν οι βυζαντινές αρχαιότητες της Βενιζέλου, υπόθεση που απασχολεί, έντονα ευτυχώς, τη δημόσια συζήτηση.

Η δημόσια συζήτηση που επιμένει

Το όνομα, μάλιστα, του καθηγητή Τιβέριου δεν το φέραμε καν εμείς στην δημοσιότητα, αλλά η ένσταση που κατατέθηκε από τους ενδιαφερόμενους φορείς για την συμμετοχή του στην αποφασιστικής σημασίας για τις επίδικες αρχαιότητες συνεδρίαση του Κεντρικού Αρχαιολογικού Συμβουλίου της 18ης Δεκεμβρίου 2019. Το ζήτημα αυτό, της ένστασης που κατατέθηκε τότε και της απόρριψής της, στο οποίο και αναφερθήκαμε εκτενώς (δείτε εδώ) παραμένει στην επικαιρότητα, όχι μόνο καθώς αποτελεί αντικείμενο της επικείμενης απόφασης του Συμβουλίου της Επικρατείας, αλλά, επιπλέον, διότι προκάλεσε πρόσθετες αντιπαραθέσεις μεταξύ των αντιδίκων κατά την συζήτηση της υπόθεσης στις 6η Νοεμβρίου 2020.

Συγκεκριμένα, στην κοινή ανακοίνωση που έδωσαν στην δημοσιότητα ο Ενιαίος Σύλλογος Υπαλλήλων ΥΠΠΟΑ Αττικής, Στερεάς και Νήσων, η Πανελλήνια Ένωση Συντηρητών Αρχαιοτήτων, ο Σύλλογος Εκτάκτων Αρχαιολόγων και ο Σύλλογος Ελλήνων Αρχαιολόγων, επισημαίνονται, μεταξύ άλλων, και τα εξής πολύ σοβαρά: “Στους τυπικούς λόγους ακύρωσης της Υπουργικής Απόφασης, που σχετίζονται με την παρουσία και συμμετοχή των κ. Μ. Τιβέριου και Εμμ. Κορρέ κατά τη διαδικασία εξέτασης της ένστασης εξαίρεσής τους, κατά παράβαση κάθε σχετικής νόμιμης διαδικασίας, οι δικηγόροι της Αττικό Μετρό και του ΝΣΚ δεν απάντησαν επί της ουσίας. Άλλωστε, οι ψευδείς ισχυρισμοί ότι δήθεν “απομακρύνθηκαν” τα παραπάνω μέλη από την αίθουσα κατά τη διάρκεια της συζήτησης και ψηφοφορίας επί της εξαίρεσής τους καταρρίπτονται τόσο από τα ίδια τα Πρακτικά του ΚΑΣ, όσο και από τα μέλη του ΚΑΣ, καθώς και τα μέλη των σωματείων που βρισκόμασταν έξω από την αίθουσα της πολύωρης συνεδρίασης. Θέλουμε να ελπίζουμε ότι το ΥΠΠΟΑ και η Αττικό Μετρό δεν θα καταφύγουν σε εφευρήματα και παράνομες ενέργειες και επιφυλασσόμαστε για κάθε περίπτωση παραποίησης των Πρακτικών”.

Δεν χρειάζεται να προσθέσουμε πολλά για να γίνει φανερό, και στον πιο κακόπιστο ακόμη, το μεγάλο δημοσιογραφικό ενδιαφέρον που έχει αυτοτελώς αποκτήσει το ζήτημα της εμπλοκής του ομότιμου καθηγητή Τιβέριου στην όλη υπόθεση.

Χρειάζεται όμως, όπως φαίνεται, να σημειώσουμε πως δεν μας βρίσκει καθόλου σύμφωνους η αντίληψη ορισμένων πως κάποια πράγματα θα πρέπει να παραμένουν κρυμμένα κάτω από το χαλί και να συζητώνται μόνο εν κρυπτώ και παραβύστω ή πως κάποια πρόσωπα είναι υπεράνω κριτικής. Σε πείσμα όσων συγχέουν την δημοσιογραφία είτε με την απλή αναπαραγωγή δελτίων τύπων είτε με την φιλοτέχνηση αγιογραφιών για πρόσωπα υψηλού κύρους, θα επιμείνουμε, με τις λιγοστές μας δυνάμεις, στις χαμένες αξίες και αρχές της ανεξάρτητης ερευνητικής δημοσιογραφίας και της εμπεριστατωμένης κριτικής σε κάθε μορφή εξουσίας και αυθεντίας.

Σε πείσμα όσων συγχέουν, άθελά τους ή από πρόθεση, την ερευνητική δημοσιογραφία με την λασπολογία, θα επιμείνουμε στην ρήση που αποδίδεται στον Ιωάννη Ιάκωβο Μάγερ, τον θεωρούμενο στην Ελλάδα και “πατέρα” της δημοσιογραφίας, και η οποία κοσμεί την αίθουσα συνεδριάσεων της ΕΣΗΕΑ: “Η δημοσίευσις είναι ψυχή της δικαιοσύνης”.

Περί ανωνυμίας και ψευδωνυμίας

Ας σημειώσουμε, επιπλέον, πως το συγκεκριμένο χωρίο εμπεριέχεται σε ανυπόγραφο άρθρο που δημοσιεύτηκε στις 23 Ιουλίου 1824, στα “Ελληνικά Χρονικά”, την πρώτη πραγματική εφημερίδα που κυκλοφόρησε στη χώρα, με εκδότη τον Μάγερ. Η σημείωση αυτή μας διευκολύνει να περάσουμε στον σχολιασμό ενός άλλου σοφίσματος που κραδαίνουν οι επικριτές μας, ελλείψει άλλων επιχειρημάτων που θα μπορούσαν ενδεχομένως να μειώσουν την αξιοπιστία του δημοσιεύματός μας.

Παραβλέποντας την ουσία, πως δηλαδή κάθε δημοσιογραφικό κείμενο κρίνεται από το περιεχόμενό του και όχι από την υπογραφή που φέρει, αν φέρει και δεν είναι ανυπόγραφο, καταπιάνονται με την αναζήτηση της ταυτότητας του συντάκτη, με τον αν πίσω από την υπογραφή κρύβεται πραγματικό ή ανύπαρκτο πρόσωπο, αν ο συντάκτης είναι κάθε φορά ο ίδιος ή αν χρησιμοποιείται από περισσότερα πρόσωπα ένα κοινό για συναφή θέματα ψευδώνυμο. Ας μην κουράζονται.

Στον δημοσιογραφικό χώρο είναι σύνηθες παλαιόθεν να δημοσιεύονται κείμενα ανυπόγραφα ή με ψευδώνυμο, γεγονός που, καθαυτό, ουδόλως μειώνει την εγκυρότητα του περιεχομένου τους. Δεν χρειάζεται να πάμε μακριά και να θυμίσουμε την αμερικανίδα Ελίζαμπεθ Τζέιν Κόχραν (1864-1922), που έγινε διάσημη για την ερευνητική δημοσιογραφία και τις αποκαλύψεις της, αρθρογραφώντας με το ψευδώνυμο Νέλυ Μπλάι ή την εμβληματική Λουίζ Βάις (1893-1983), που το όνομά της δόθηκε σε ένδειξη τιμής στο κεντρικό κτίριο του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου στο Στρασβούργο και η οποία, μεταξύ πολλών άλλων, αρθρογραφούσε στην εφημερίδα Le Radical με το ψευδώνυμο Λουί Λεφράν.

Ας περιοριστούμε στα καθ’ ημάς, μνημονεύοντας τον πρώτο πρόεδρο της ΕΣΗΕΑ Ιωάννη Κονδυλάκη (1861-1920) που αρθρογραφούσε χρησιμοποιώντας διάφορα ψευδώνυμα όπως Κονδυλοφόρος, Δον Κανάγιας, Jean Sans Terre (που το απέδιδε στα Ελληνικά ως Ιωάννης Ακτήμων) και αυτό που τον καθιέρωσε, το Διαβάτης, ή τον Μιχαήλ Μητσάκη (1868 ή 1863-1916), συνιδρυτή του “Άστεος” και διευθυντή του “Ελληνικού Ημερολογίου”, που έγραφε συχνά ανώνυμα ή με ψευδώνυμα όπως Κρακ και Κόθορνος.

Ψευδώνυμα άλλωστε χρησιμοποιούσαν κατά κόρον και πολλές άλλες μορφές της ελληνικής δημοσιογραφίας από τον Κωνσταντίνο Φαλτάιτς (1891- 1944), που υπέγραφε τα κείμενά του με τα ψευδώνυμα Δαναός ή Κώστας Μάρκελλος, μέχρι τον Νίκο Νικολαΐδη (1899-1981), που δημοσιογραφούσε αρχικά ως Νίκος Λαΐδης, κατόπιν ως Μίμης Αμίμητος και τελικά με το ψευδώνυμο Πωλ Νορ, με το οποίο και καθιερώθηκε ως ένας από τους μεγαλύτερους ευθυμογράφους του Μεσοπολέμου.

Δεν θα συνεχίσουμε την απαρίθμηση μέχρι τις μέρες μας. Ούτε, βέβαια, την κάναμε για να κερδίσουμε ένα ψήγμα έστω από την δόξα των ονομάτων που προαναφέρθηκαν, παρά μόνο για να υπογραμμίσουμε το άτοπο και ατελέσφορο του επιχειρήματος περί ανωνυμίας ή ψευδωνυμίας.

Επαναλαμβάνουμε: Τα δημοσιεύματά μας, όπως και όλα τα δημοσιεύματα, καλό είναι να κρίνονται από το περιεχόμενό τους. Και να αντικρούονται, από όσους επιθυμούν να δοκιμάσουν το εγχείρημα, με πραγματικά επιχειρήματα και όχι με κουτοπόνηρες και ανόητες αιτιάσεις περί… “κουκουλοφόρων”.  

Για τις οικονομικές δοσοληψίες με την Αττικό Μετρό

Το σημείο που φαίνεται πως ενόχλησε περισσότερο τους φίλους του ομότιμου καθηγητή Τιβέριου είναι η αποκάλυψη του δημοσιεύματός μας για το ύψος των οικονομικών του απολαβών από την Αττικό Μετρό ΑΕ, οι οποίες ανήλθαν στο συνολικό ποσό των 80.000 ευρώ καθαρά, για την περίοδο από 1/4/2011 έως και 31/1/2015, όταν και ήταν έμμισθος σύμβουλος της εταιρείας, με μηνιαία καταβολή στον λογαριασμό του ποσών που ξεκίνησαν από τα 1.600 ευρώ και κατέληξαν, μετά από δύο ενδιάμεσες αυξήσεις που του χορηγήθηκαν, στα 1.963,63 ευρώ.

Από ορισμένους σχολιαστές τα ποσά αυτά αμφισβητήθηκαν, παρότι αναφέραμε σαφώς πως προκύπτουν από το άθροισμα των αναρτημένων στην Διαύγεια παραστατικών από την ίδια την Επιτροπή Ερευνών – Ειδικός Λογαριασμός Κονδυλίων Έρευνας (ΕΛΚΕ) του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης και επιπλέον παραπέμψαμε σε δύο ενδεικτικές αναρτήσεις.

Προς άρση κάθε αμφισβήτησης σχετικά με τα ποσά αυτά, ας επανέλθουμε λοιπόν αναλυτικότερα, παραθέτοντας το σύνολο των σχετικών εγγράφων, όπως αναρτήθηκαν στην Διαύγεια, με την ένδειξη “Παροχή υπηρεσιών συμβούλου προς την Αττικό Μετρό ΑΕ σε θέματα αρχαιολογίας που ανακύπτουν κατά τις εργασίες κατασκευής του Μετρό Θεσσαλονίκης”.

10.05.2011 – 1.600,00 Ευρώ – Αμοιβή για διάστημα από 01/04/2011 έως 30/04/2011

30.05.2011 – 1.600,00 Ευρώ

24.06.2011 – 1.600,00 Ευρώ

28.07.2011 – 1.600,00 Ευρώ

02.09.2011 – 1.600,00 Ευρώ

06.10.2011 – 1.600,00 Ευρώ

27.10.2011 – 1.600,00 Ευρώ

25/11/2011 – 1.600,00 Ευρώ

27/12/2011 – 1.600,00 Ευρώ

06/02/2012 – 1.600,00 Ευρώ

24/02/2012 – 1.600,00 Ευρώ

28/03/2012 – 1.600,00 Ευρώ

02/05/2012 – 1.600,00 Ευρώ

30/05/2012 – 1.600,00 Ευρώ

02/07/2012 – 1.600,00 Ευρώ

25/07/2012 – 1.600,00 Ευρώ

03/09/2012 – 1.600,00 Ευρώ

09/10/2012 – 1.600,00 Ευρώ

03/12/2012 – 1.600,00 Ευρώ

22/01/2013 – 1.600,00 Ευρώ

01/03/2013 – 1.600,00 Ευρώ

26/03/2013 – 1.600,00 Ευρώ

Διακοπή δύο μηνών και αύξηση

23/04/2013 – 1.812,00 Ευρώ

23/05/2013 – 1.812,00 Ευρώ

25/06/2013 – 1.812,00 Ευρώ

26/07/2013 – 1.812,00 Ευρώ

26/08/2013 – 1.812,00 Ευρώ

01/10/2013 – 1.812,00 Ευρώ

11/11/2013 – 1.812,00 Ευρώ

27/11/2013 – 1.812,00 Ευρώ

24/01/2014 – 1.812,00 Ευρώ

29/01/2014 – 1.812,00 Ευρώ

Διακοπή 1,5 μήνα και αύξηση

05/05/2014 – 1.963,63 Ευρώ

21/05/2014 – 1.963,63 Ευρώ

18/06/2014 – 1.963,63 Ευρώ

16/07/2014 – 1.963,63 Ευρώ

05/08/2014 – 1.963,63 Ευρώ

03/09/2014 – 1.963,63 Ευρώ

06/10/2014 – 1.963,63 Ευρώ

30/10/2014 – 1.963,63 Ευρώ

12/01/2015 – 1.963,63 Ευρώ

25/02/2015 – 7.854,52 Ευρώ (συμπεριλαμβάνεται συμπληρωματική αμοιβή 3 επιπλέον μηνιαίων μισθών) 

11/03/2015 – 1.963,63 Ευρώ

Το άθροισμα των αναφερόμενων ποσών που καταβλήθηκαν στον καθηγητή Τιβέριο δίνει το συνολικό ποσό των 80.810, 82 ευρώ. Διευκρινίζουμε εκ νέου πως τα ποσά αυτά αφορούν καθαρές αμοιβές.

Όπως προκύπτει από τις συναφείς αναρτήσεις στην Διαύγεια της Αττικό Μετρό ΑΕ, τα αντίστοιχα ανά μήνα ποσά που εκταμιεύονταν από την εταιρεία προς την Επιτροπή Ερευνών, προκειμένου η δεύτερη να καταβάλει στον καθ. Τιβέριο την μηνιαία αμοιβή του, είναι σαφώς μεγαλύτερα, συμπεριλαμβάνοντας προφανώς τις σχετικές κρατήσεις που έκανε η ΕΛΚΕ πριν καταθέσει στον λογαριασμό του συμβούλου το καθαρό ποσό. Για του λόγου το αληθές παραθέτουμε ενδεικτικά ορισμένες από τις σχετικές αναρτήσεις της Αττικό Μετρό ΑΕ.

Έγκριση δαπάνης 2.460 ευρώ από Αττικό Μετρό ΑΕ προς ΕΛΚΕ ΑΠΘ στις 12/05/2011 για τελική καταβολή από την δεύτερη στον Μ. Τιβέριο καθαρού ποσού 1.600 ευρώ.

Έγκριση δαπάνης 2.460 ευρώ από Αττικό Μετρό ΑΕ προς ΕΛΚΕ ΑΠΘ στις 30/01/2012 για τελική καταβολή από την δεύτερη στον Μ. Τιβέριου καθαρού ποσού 1.600 ευρώ.

Όπως, εξάλλου, προκύπτει επίσης από αναρτημένα στη Διαύγεια έγγραφα της ΕΛΚΕ, το 2011 το έργο με κωδικό 86925 – “Παροχή υπηρεσιών συμβούλου προς την ΑΤΤΙΚΟ ΜΕΤΡΟ Α.Ε. σε θέματα αρχαιολογίας που ανακύπτουν κατά τις εργασίες κατασκευής του Μετρό Θεσσαλονίκης”, με επιστημονικό υπεύθυνο τον Μιχάλη Τεβέριο και χρηματοδότη την Αττικό Μετρό ΑΕ, είχε προβλεπόμενο προϋπολογισμό  48.000 ευρώ (ΑΔΑ: 45Ψ046Ψ8ΧΒ-ΦΗΕ).

Το 2013 ο προϋπολογισμός του έργου αναπροσαρμόζεται στα 72.000 ευρώ, ενώ σημειώνεται χωριστά, πέραν του τακτικού μισθού του, και η καταβολή στον Μ. Τιβέριο του ποσού των 18.120 ευρώ  για “ερευνητική εργασία” που θα πραγματοποιείτο την περίοδο 05/04/2013 – 31/01/2014. Πρόκειται για την περίοδο που, όπως έχουμε αναφέρει και προκύπτει και από τις μηνιαίες αναρτήσεις- εντάλματα της ΕΛΚΕ, φαίνεται πως οι μηνιαίες απολαβές του καθ. Τιβέριου αναπροσαρμόζονται από τα 1.600 στα 1.812 ευρώ καθαρά. (ΑΔΑ: ΒΕΝΜ46Ψ8ΧΒ-Π3Η).

Το 2014, ο προϋπολογισμός αναθεωρείται στα 96.000 ευρώ, ενώ σημειώνεται, και πάλι χωριστά, καταβολή στον Μ. Τιβέριο, 21.599,93 ευρώ για την περίοδο 12/03/2014 – 31/01/2015, όταν δηλαδή οι αποδοχές του αναπροσαρμόστηκαν εκ νέου από τα 1.812 στα 1.963,63 ευρώ καθαρά (ΑΔΑ: ΒΙΦ146Ψ8ΧΒ-ΜΘΘ).

Τονίζουμε πως όλα τα έγγραφα που παραθέτουμε είναι δημόσια έγγραφα που έχουν αναρτηθεί δημόσια, από τους ίδιους τους φορείς που τα συνέταξαν, στην Διαύγεια, όπως ορίζουν οι κείμενες διατάξεις. Και, όπως είναι γνωστό, η ανάρτηση εγγράφων στην Διαύγεια προβλέπεται από το νόμο ακριβώς για λόγους διαφάνειας και για να υπάρχει η δυνατότητα δημόσιου ελέγχου των ποσών που δαπανώνται από δημόσιους φορείς. Σε αυτόν ακριβώς τον έλεγχο προχωρήσαμε, προκειμένου να διαπιστώσουμε το ύψος των συνολικών οικονομικών απολαβών του καθηγητή Τιβέριου από την Αττικό Μετρό ΑΕ.

Ολοκληρώνοντας την σχεδόν εξαντλητική αυτή παράθεση των οικονομικών στοιχείων, με την ελπίδα πως δεν θα χρειαστεί να επανέλθουμε σχετικά, θα πρέπει να σημειώσουμε πως τα λοιπά στοιχεία του αρχικού μας δημοσιεύματος

δεν επιδέχονται επίσης οιασδήποτε αμφισβήτησης. Γι’ αυτό, άλλωστε έμειναν, εικάζουμε, και ασχολίαστα από τους φίλους του κ. Τιβέριου που έσπευσαν να τον υπερασπιστούν.

Μας κάνει, ωστόσο, εντύπωση πως ασχολίαστο πέρασε ακόμη και το σημείο στο οποίο κάνουμε μνεία στον “εριστικό, προσβλητικό και προβοκατόρικο τρόπο απέναντι σε επιστήμονες που δεν συμμερίζονται τις θέσεις του”, με τον οποίο επέλεξε ο κ. Τιβέριος να υπερασπιστεί τις θέσεις του κατά την επίμαχη συνεδρίαση του ΚΑΣ της 18ης Δεκεμβρίου 2019. Φαίνεται πως κάποιοι είναι έτοιμοι να συγχωρέσουν τα πάντα στον αγαπητό τους καθηγητή, ακόμη και τις ανοίκειες επιθέσεις του σε συναδέλφους τους, πρόσωπα που βρίσκονται στην κορυφή της ιεραρχίας της αρχαιολογικής υπηρεσίας ή είναι συνάδελφοί του στο ΑΠΘ.

Κλείνουμε με την ίδια ακριβώς διαπίστωση που κλείναμε και το προηγούμενο κείμενό μας, επιμένοντας πως: “Ο ομότιμος καθηγητής έχει σχηματίσει από πολύ νωρίς, από την εποχή της έμμισθης σχέσης του με την Αττικό Μετρό Α.Ε., μια απόλυτη, σχεδόν εμμονική, άποψη για το θέμα, άποψη στην οποία τα επιστημονικά στοιχήματα και ‘οράματα’  διασταυρώνονται με την προφανή του επιθυμία να δικαιωθεί ιστορικά η αντίληψή του. Άλλωστε, ανεξαρτήτως του αν υπήρχε κατά την κρίσιμη συνεδρίαση του ΚΑΣ της 18ης Δεκεμβρίου 2019 ενεργός σύμβασή του με την Αττικό Μετρό Α.Ε., το ύψος των αποδοχών του επί τριάμιση περίπου χρόνια θα δημιουργεί, υποθέτουμε, κάποιου τύπου ενεργές ηθικές δεσμεύσεις από τις οποίες δεν είναι δυνατόν να απεμπλακεί εύκολα”.

Η απάντηση του κ. Τιβέριου

Εμβρόντητος διάβασα στο δημοσίευμά σας ότι η ψήφος μου στο Κεντρικό Αρχαιολογικό Συμβούλιο για τις αρχαιότητες του σταθμού ΒΕΝΙΖΕΛΟΥ στη Θεσσαλονίκη επηρεάστηκε από «δέσμευση» που είχα δήθεν αποκτήσει διότι είχα παράσχει συμβουλευτικές υπηρεσίες στην κρατική εταιρεία ΑΤΤΙΚΟ ΜΕΤΡΟ έναντι 80.000 ευρώ. Προς στήριξη του έωλου αυτού ισχυρισμού γίνεται επίκληση των αναρτημένων στη ΔΙΑΥΓΕΙΑ αποφάσεων-εγκρίσεων δαπανών για το έργο «Παροχή υπηρεσιών συμβούλου προς την Αττικό Μετρό ΑΕ σε θέματα αρχαιολογίας που ανακύπτουν κατά τις εργασίες κατασκευής του Μετρό Θεσσαλονίκης» του Ειδικού Λογαριασμού Κονδυλίων Έρευνας του ΑΠΘ του οποίου πράγματι ήμουν επιστημονικός υπεύθυνος. Πλην όμως, τα ποσά αυτά (τα οποία είναι ούτως ή άλλως μικρότερα όπως θα βλέπατε αν τα μελετούσατε προσεκτικότερα) αφορούν όχι μόνο την δική μου αμοιβή αλλά και τις αμοιβές συνεργατών μου (έτσι από τις 80.000 που φέρομαι ότι εισέπραξα κατά τα τέσσερα περίπου χρόνια της συνεργασίας μου με την Αττικό Μετρό, έλαβα 57.202,02 ευρώ και ο μέσος όρος των μηνιαίων απολαβών μου ήταν κάτω από 1.300 ευρώ). Όσο δε για την περίφημη αμοιβή του Ιανουαρίου 2015 αυτή αναρτήθηκε για λόγους λογιστικής τακτοποιήσεως του προγράμματος από τον ΕΛΚΕ, στον οποίο και παραμένει εισέτι καθώς ουδέποτε την διεκδίκηση. Τα σχετικά αναλυτικά στοιχεία είναι στη διάθεσή σας (αν και όπως φαίνεται τα κατέχετε ήδη). Αυτά προς το παρόν και για να μην δημιουργούνται εσφαλμένες εντυπώσεις στη δημιουργία όμως των οποίων προφανώς και αποβλέπατε, διότι θα μπορούσατε να έχετε άμεση ενημέρωση από εμένα τόσο για την υποτιθέμενη εξάρτησή μου από την ΑΤΤΙΚΗ ΜΕΤΡΟ όσο και για την ουσία της υποθέσεως. Για τα λοιπά, όπως π.χ. τα περί δήθεν δεσμεύσεών μου, θα επανέλθω.

Μιχάλης Τιβέριος

Ομότιμος Καθηγητής Αρχαιολογίας ΑΠΘ

Ακαδημαϊκός

Σύνδεσμος στο εξώδικο του κ. Τιβέριου

Το μοιράζομαι:
Το εκτυπώνω
Γραφτείτε συνδρομητές
Ενισχύστε την προσπάθεια του Κοσμοδρομίου με μια συνδρομή από €1/μήνα