Μία νέα σύμφωνία με τις ΗΠΑ ώστε να γεφυρωθούν οι διαφορές που άνοιξε η κυβέρνηση Τραμπ στις διατλαντικές σχέσεις και να εναρμονιστούν με τις σύγχρονες εξελίξεις στη γεωπολιτική σκακιέρα προτείνουν στον νεοεκλεγέντα πρόεδρο Τζο Μπάιντεν οι υπουργοί Εξωτερικών Γερμανίας, Χάικο Μάας, και Γαλλίας, Ζαν Ιβ Λε Ντριάν.
Οι δύο υπουργοί συντάσσοντας από κοινού άρθρο γνώμης στην εφημερίδα Ουάσιγκτον Ποστ εκφράζουν τη βούλησή τους να συνεργαστούν με τον νέο πρόεδρο Τζο Μπάιντεν και την αντιπρόεδρο Κάμαλα Χάρις “που πιστεύουν στην αξία των διεθνών εταιρικών σχέσεων και στη φιλία μεταξύ ΗΠΑ και Ευρώπης”.
Επισημαίνουν τα “τραύματα” στις διμερείς σχέσεις κάνοντας λόγο για την ανάγκη αντιμετώπισης “των βαθύτερων αιτιών κοινωνικών διαιρέσεων στις χώρες μας” θεωρώντας πως είναι ένα από τα σπουδαιότερα καθήκοντα Αμερικανών και Ευρωπαίων.
Γαλλογερμανικές “σπόντες” για “αυταρχικούς ηγέτες”
“Κλείνοντας το μάτι” στον νέο πρόεδρο των ΗΠΑ σε ό,τι αφορά κοινά συμφέροντα απέναντι σε χώρες με “αυταρχικούς ηγέτες” όπου υπάρχουν πιθανώς συγκλίνοντα στρατηγικά συμφέροντα, οι Λε Ντριάν και Μάας προβλέπουν πως θα είναι εφικτή “μία μεγαλύτερη διατλαντική ενότητα” ιδιαίτερα σε σχέση με “αυταρχικούς ηγέτες και χώρες που επιδιώκουν να ενισχύσουν την δύναμή τους υπονομεύοντας τη διεθνή ή την περιφερειακή τάξη”.
Δε διστάζουν να πάρουν θέση για τις τεταμένες σχέσεις ΗΠΑ-Ρωσίας , εκφράζοντας την ελπίδα πως οι δύο χώρες θα πετύχουν μία παράταση της συμφωνίας “START” για πυρηνικά στρατηγικά όπλα και μετά το Φεβρουάριο του 2021. Δηλώνουν επίσης έτοιμοι να συνεργαστούν με τη Ρωσία σε θέματα που αφορούν την “ευρωπαϊκή ασφάλεια” λέγοντας πως αναμένουν μία “εποικοδομητική απάντηση”.
Δεν αποφεύγουν ούτε τις αναφορές στην διαφαινόμενη κλιμάκωση της αντιπαράθεσης ΗΠΑ-Κίνας και επί προέδρου Μπάιντεν λέγοντας: “Υπό μία κυβέρνηση Μπάιντεν η βελόνα της πυξίδας της αμερικανικής Εξωτερικής Πολιτικήης θα συνεχίσει να δείχνει προς την Κίνα, που εμείς τη βλέπουμε ως εταίρο, ανταγωνιστή και συστημικό αντίπαλο ταυτοχρόνως”. Πρέπει να συνεργαστούμε για να αντιμετωπίσουμε αποτελεσματικά με την εντεινόμενη επίδειξη ισχύος της Κίνας και να διατηρήσουμε επίσης τις απαραίτητες λεωφόρους συνεργασίας με το Πεκίνο, να αντιμετωπίσουμε παγκόσμιες απειλές όπως η πανδημία covid-19 και η κλιματική αλλαγή. Όμως αυτό απαιτεί ΗΠΑ και Ευρώπη να συμβουλεύονται αλλήλους και να συντονίζουν τις στάσεις τους. Για παράδειγμα σε ανθρώπινα δικαιώματα, ψηφιακές υποδομές και δίκαιο εμπόριο.”
Μία “αλλαγμένη” Ευρώπη
Οι υπουργοί Εξωτερικών Γαλλίας και Γερμανίας δεν δείχνουν να περιχαρακώνουν μόνον τα πλαίσια των ενδοατλαντικών σχέσεων ή να περιγράφουν, έστω και αδρά, τον τρόπο με τον οποίον θα ήθελαν να κινηθούν το επόμενο διάστημα οι σχέσεις των ΗΠΑ με ανταγωνιστές τους όπως η Ρωσία και η Κίνα.
Ισχυρίζονται πως η “Ευρώπη έχει αλλάξει προς το καλύτερο”. Πως δεν ρωτούν πλέον “τι μπορεί η Αμερική να κάνει για μας αλλά τι θα έπρεπε να κάνουμε εμίς για να υπερασπιστούμε τη δική μας ασφάλεια και να οικοδομήσουμε μία πιο ισορροπημένη διατλαντική σχέση”.
Αναφέρουν πως η η ευρωπαϊκή “κυριαρχία” έχει αναπτυχθεί τα τελευταία χρόνια και πως αναπτύσουν τις δικές τους υποδομές για “κοινή ασφάλεια και άμυνα” με το επιχείρημα πως είναι “απαραίτητες” για την ενίσχυση της ΕΕ και του ΝΑΤΟ. Επικαλούνται ως επιχειρήματα την στρατιωτική παρουσία της ΕΕ στην ευρύτερη περιοχή, κάνοντας αναφορές στις ένοπλες αποστολές που έχουν αναπτύξει σε Μεσόγειο, Σαχέλ Αφρικής ως τη Μέση Ανατολή. Ανακοινώνουν επίσης πως μέσα στις επόμενες βδομάδες ομάδα υψηλόβαθμων αξιωματούχων ασφαλείας θα παρουσιάσουν τις “συστάσεις” για την ανάπτυξη των σχέσεων με το ΝΑΤΟ υπό το πρίσμα πως πρόκειται για “επένδυση στο μέλλον της διατλαντικής σχέσης”.
Στο τέλος καταλήγουν πως η Ευρώπη και οΙ ΗΠΑ μπορούν να παραμείνουν “εγγυητές της ειρήνης και της σταθερότητας, της δημοκρατίας, της έννομης τάξης, και των ανθρωπίνων δικαιωμάτων στον κόσμο”.
