Πριν από λίγες μέρες στις 11 Νοεμβρίου, σε μια νησίδα στο μέσον του ποταμού Έβρου, 70 πρόσφυγες και μετανάστες, αποκλείστηκαν, δίχως να μπορούν να προχωρήσουν προς την Ελλάδα αλλά ούτε και να επιστρέψουν στην Τουρκία. Στο βίντεο που δημοσίευσε η ΜΚΟ Josoor, ακούγονται πυροβολισμοί, ενώ οι ίδιοι οι πρόσφυγες και μετανάστες, λένε ότι βρίσκονται αποκλεισμένοι στην συγκεκριμένη νησίδα, για τέσσερες ημέρες. Λένε ότι ούτε ο Ελληνικός στρατός τους αφήνει να προσεγγίσουν την κοίτη του ποταμού που βρίσκεται στην Ελλάδα, αλλά ούτε και ο Τουρκικός στρατός τους αφήνει να επιστρέψουν από εκεί που ξεκίνησαν. Κατήγγειλαν μάλιστα, ότι οι πυροβολισμοί που ακούγονται στο βίντεο, προέρχονται και από τις δύο πλευρές του ποταμού.
Τελικά το θέμα λύθηκε όταν οι Τούρκοι τους άφησαν να επιστρέψουν στην δική τους κοίτη του ποταμού και από εκεί να ταξιδέψουν μέχρι την Κωνσταντινούπολη. Η νησίδα επάνω στην οποία βρίσκονταν, ήταν άλλωστε στην Τουρκική πλευρά και αρκετές φορές έχουν γίνει καταγγελίες από Έλληνες κατοίκους της περιοχής, ότι ομάδες προσφύγων και μεταναστών φτάνουν μέχρι την κοίτη στην Τουρκική πλευρά, συνοδευόμενοι από Τούρκους της στρατοχωροφυλακής.
Αυτό είναι ένα μόνον από τα δεκάδες περιστατικά που εμφανίζονται το τελευταίο διάστημα στον Έβρο, με πρόσφυγες και μετανάστες που επιχειρούν να περάσουν στην Ελλάδα. Αρκετοί από αυτούς είναι Τούρκοι πολίτες οι οποίοι δηλώνουν ότι είναι κυνηγημένοι από το καθεστώς Ερντογάν. Πρόσφατα, κοντά στο δέλτα του Έβρου, συνάντησα δύο οικογένειες Τούρκων. Ήταν καλοντυμένοι με καθαρά ρούχα και οι γονείς αλλά και τα παιδιά. Μιλούσαν άψογα Αγγλικά και έλεγαν ότι είναι Τούρκοι οι οποίοι διώκονται από το καθεστώς Ερντογάν, δίχως να είναι Γκιουλενιστές. Μερικές εβδομάδες μετά, συνάντησα και πάλι Τούρκους στην ίδια περιοχή, όμως εκείνοι δήλωναν Γκιουλενιστές. Οι γυναίκες φορούσαν μαντήλια στο κεφάλι και την χαρακτηριστική καμπαρντίνα που φορούν συνήθως οι γυναίκες του κινήματος Γκιουλέν.
Και στις δύο περιπτώσεις, οι ομάδες αυτές συνελήφθησαν από τον Ελληνικό στρατό. Αν τους δόθηκε δικαίωμα να καταθέσουν αιτήματα ασύλου στην Ελλάδα ή όχι, δεν κατάφερα να μάθω. Δεν αποκλείεται να επαναπροωθήθηκαν στην Τουρκία, αφού η πρακτική των επαναπροωθήσεων από την Ελλάδα προς την Τουρκία και στα σύνορα του Έβρου αλλά και στα θαλάσσια σύνορα με την Τουρκία, είναι μια συνηθισμένη πλέον τακτική. Αρκετές ΜΚΟ έχουν μαζέψει μαρτυρίες ανθρώπων που επαναπροωθήθηκαν και τις έχουν παρουσιάσει στην κοινή γνώμη, με την Ελλάδα να αρνείται τις κατηγορίες. Οι περισσότερες επαναπροωθήσεις από τα χερσαία σύνορα, έγιναν κατά την διάρκεια του πρώτου lockdown για τον κορονοϊό και υπάρχει φόβος από την πλευρά των ανθρωπιστικών οργανώσεων, ότι και σε αυτό το lockdown θα έχουμε εκ νέου πολλές επαναπροωθήσεις αιτούντων άσυλο. Στην σκακιέρα του Έβρου, Τουρκία και Ελλάδα συνεχίζουν να παίζουν σκάκι με ανθρώπινες ψυχές
Τα κρούσματα του κορωνοϊού
Ένα θέμα που απασχολεί πάρα πολύ τους αστυνομικούς και τους συνοριοφύλακες που υπηρετούν στα 180 χιλιόμετρα που είναι περίπου τα σύνορα ανάμεσα στην Τουρκία και την ‘Ελλάδα, είναι τα κρούσματα κορονοϊού. Στα τέλη Αυγούστου, στην περιοχή της Δαδιάς προκλήθηκε ένα θανατηφόρο δυστύχημα με αυτοκίνητο διακινητή, ο οποίος διακινούσε 7 πρόσφυγες και μετανάστες με προορισμό την Θεσσαλονίκη. Από τους επτά επιβαίνοντες στο αυτοκίνητο, ένας έχασε την ζωή του, ενώ από τους υπόλοιπους έξι, όταν τους έγινε τεστ για κορονοϊό, οι πέντε ήταν θετικοί. Η Τουρκία έχει μεγάλα νούμερα κρουσμάτων τα οποία δεν ανακοινώνει, με αποτέλεσμα να υπάρχει μεγάλος φόβος για είσοδο κρουσμάτων στην χώρα μας, μέσω των περασμάτων του Έβρου. Ήδη 70 συνοριοφύλακες την περασμένη εβδομάδα τέθηκαν εκτός υπηρεσίας, λόγω κρουσμάτων κορονοϊού, ενώ μεγάλη ανησυχία υπάρχει στις τάξεις των αστυνομικών αλλά και των συνοριοφυλάκων, επειδή παρά τις συνεχείς εκκλήσεις προς την πολιτεία, δεν τους γίνονται τακτικά, τεστ κορονοϊού.
«Σε πρόσφατο ατύχημα με παράτυπους μετανάστες στην περιοχή μας, το 90% από αυτούς, βρέθηκαν θετικοί στο κορονοϊό. Αυτό προκαλεί ανησυχία, επειδή δεν γίνονται τεστ ούτε στους μετανάστες που συλλαμβάνονται, αλλά ούτε και στους συνοριοφύλακες. Αυτοί είναι οι πρώτοι που έρχονται σε επαφή μαζί τους. Ενδέχεται λοιπόν να έχουμε ένα «Δούρειο Ίππο» διασποράς κρουσμάτων, από τα σύνορα με την Τουρκία, δήλωσε ο αντιπεριφερειάρχης Έβρου Δημήτρης Πέτροβιτς μιλώντας πριν από τρείς ημέρες σε εκπομπή της ΕΤ 3.
Στον ορεινό όγκο της Ροδόπης οι ροές συνεχίζονται
Οι περισσότεροι από αυτούς που περνούν τα σύνορα από την περιοχή του Έβρου, συνεχίζουν την πορεία τους προς την Θεσσαλονίκη διασχίζοντας τον ορεινό όγκο της Ροδόπης. Κάποιοι από αυτούς χρησιμοποιούν αυτοκίνητα διακινητών, όμως αυτοί είναι οι μειοψηφία, αφού τα χρήματα που πρέπει να πληρώσει κάποιος για να διακινηθεί με αυτοκίνητο μέχρι την Θεσσαλονίκη είναι πολύ περισσότερα συγκριτικά με την επιλογή να περπατήσει από το βουνό. Μοιραία όλοι αυτοί οι άνθρωποι περνούν μέσα από τα χωριά που βρίσκονται στον ορεινό όγκο της Ροδόπης, αγοράζουν προμήθειες από τα μίνι μάρκετ των χωριών ενώ βρίσκουν καταφύγιο πολλές φορές σε αποθήκες και άδεια σπίτια, προκαλώντας ανησυχία στον τοπικό πληθυσμό όσον αφορά το ενδεχόμενο να διασποράς του κορονοϊού.
Μέσα στον Οκτώβριο, με βάση την επίσημη ενημέρωση από την αστυνομία, μόνον στην περιφέρεια της Ανατολικής Μακεδονίας και Θράκης, έχουν συλληφθεί 73 διακινητές και 1303 αλλοδαποί για είσοδο και παράνομη παραμονή στην χώρα. Τον Σεπτέμβριο, είχαν συλληφθεί 49 διακινητές και 804 αλλοδαποί για παράνομη είσοδο και παραμονή στην χώρα. Μέχρι τις 14 Νοεμβρίου, είχαν συλληφθεί 18 διακινητές.
Οι νεκροί του Έβρου
O Παύλος Παυλίδης, είναι ο ιατροδικαστής στο Πανεπιστημιακό Νοσοκομείο Αλεξανδρούπολης. Βρίσκεται στην θέση αυτή από το 2000 όποτε και ουσιαστικά δημιουργήθηκε η θέση του Ιατροδικαστή. Από τότε μέχρι σήμερα, έχουν περάσει από τα χέρια του, γύρω στους 500 ανθρώπους οι οποίοι έχουν χάσει την ζωή τους στον Έβρο ποταμό και στις γύρω περιοχές. «Υπολογίζω ότι οι άνθρωποι που έχουν χαθεί στον Έβρο, είναι πάνω από 2000» λέει ο Παύλος Παυλίδης και συνεχίζει: «δυστυχώς δεν υπάρχει καμία συνεργασία με την Τουρκική πλευρά. Δεν μας δίνουν καμμιά πληροφορία και δεν ανακοινώνουν νούμερα νεκρών που βρίσκουν από την δική τους πλευρά. Εγώ υπολογίζω ότι οι άνθρωποι που έχουν χάσει την ζωή τους στο ποτάμι με βάση τα δικά μας στοιχεία αλλά και με βάση τα στοιχεία των αναζητήσεων. Ο Έβρος είναι ένας ποταμός που δεν έχει καθαρό νερό. Ο βυθός του είναι λασπώδης και υπάρχουν πολλά φερτά υλικά στον πυθμένα του. Δέντρα, κλαδιά κλπ. Όλοι αυτοί που επιχειρούν να περάσουν το ποτάμι, συνήθως φοράνε πολλές στρώσεις ρούχων για δύο λόγους. Είτε για να προστατευθούν από το κρύο, είτε επειδή οι βάρκες που χρησιμοποιούν οι διακινητές είναι μικρές φουσκωτές βάρκες και δεν χωράνε βαλίτσες ή σακίδια. Έτσι οι διακινητές τους λένε να φορέσουν όσο τον δυνατόν περισσότερα ρούχα για να τα έχουν μαζί τους γιατί δεν τους αφήνουν να πάρουν αποσκευές μαζί τους στο πέρασμα του ποταμού. Δυστυχώς οι άνθρωποι που βρίσκονται στο ποτάμι, είναι δύσκολο να αναγνωριστούν, επειδή βρίσκονται σε προχωρημένη αποσύνθεση. Το ποτάμι τους κρατάει στον βυθό του και στην συνέχεια, από κάποιο τυχαίο γεγονός συνήθως, βγαίνουν στην ακτή. Το ποτάμι δεν είναι όπως η θάλασσα. Δεν έχει την ίδια άνωση και όταν ένας άνθρωπος που φορά πολλά ρούχα πέσει μέσα, είναι πολύ δύσκολο να κολυμπήσει. Καταλήγει αμέσως στον πυθμένα και μένει εκεί».
Στο Δέλτα του Έβρου, έχουν βρεθεί κατά καιρούς πολλοί άνθρωποι οι οποίοι έχασαν την ζωή τους επιχειρώντας να περάσουν το ποτάμι. Στις Φέρες, έχουν βρεθεί τα περισσότερα πτώματα. Οι περισσότεροι νεκροί βρίσκονται από κυνηγούς οι ψαράδες. «Τον πρώτο μου νεκρό στο ποτάμι, τον είδα όταν ήμουν παιδί. Δεκαέξι χρονών ήμουν. Ψαρεύαμε στο ποτάμι με τον πατέρα μου και όταν ανεβάσαμε τα δίκτυα, υπήρχε πιασμένο ένα κεφάλι ανθρώπου» λέει ο Σάκης Καμηλάρης. Ψαράς στο Δέλτα του Έβρου και ένας από τους καλιβιέρηδες που ζουν μέσα στο Δέλτα, όλη την διάρκεια του χρόνου. «Τα πρώτα μου βήματα στο Δέλτα τα έκανα 6 χρονών» λέει και συνεχίζει: «Εδώ είναι το σπίτι μου. Εδώ ζω κι εδώ θα πεθάνω. Έχω δει πολλούς νεκρούς όλα αυτά τα χρόνια. Και έχω βοηθήσει πολλούς που κινδυνεύανε. Το ποτάμι είναι επικίνδυνο. Λόγω του ότι το χειμώνα κατεβάζει πολύ νερό, αλλάζει η μορφολογία. Εκεί που πατάς και είσαι στους δέκα πόντους, στο επόμενο βήμα, μπορεί το νερό να φτάσει στα τρία μέτρα. Τον χειμώνα οι θερμοκρασίες είναι πολύ χαμηλές και αρκετοί που επιχειρούν να περάσουν, δεν έχουν εμπειρία από τέτοιου είδους συνθήκες, με αποτέλεσμα να παγώνουν και να χάνουν την ζωή τους. Ακόμη συνεχίζουν να περνάνε. Όλοι όσοι ζούμε στις καλύβες, έχουμε δει πολλούς νεκρούς. Είναι λυπηρό, όμως με τον καιρό το συνηθίζεις. Με την βάρκα μου έχω κουβαλήσει πάρα πολλούς νεκρούς έξω για να τους παραλάβει η αστυνομία και να τους πάει στον ιατροδικαστή».
Παρά τον ήδη υπάρχοντα φράχτη στις Καστανιές, παρά τον νέο φράκτη που κατασκευάζεται, παρά την αύξηση του αριθμού των συνοριοφυλάκων στον Έβρο, οι ροές συνεχίζονται. Σε συνδυασμό με τα κρούσματα του κορονοϊού, οι κάτοικοι σε όλο τον νομό, είναι ανήσυχοι.
