Λίγες ώρες μετά τη δολοφονία του Ιρανού πυρηνικού επιστήμονα Μοχσέν Φαχριζαντέ οι ΗΠΑ στέλνουν στην περιοχή ένα αεροπλανοφόρο με τα πλοία συνοδείας του, ενώ, λίγες μέρες νωρίτερα, είχαν αποστείλει βομβαρδιστικά Β-52.
Στο μεταξύ δεν υπάρχουν και πολλοί άνθρωποι στον κόσμο που να αμφιβάλλουν ότι οι μυστικές υπηρεσίες του Ισραήλ είναι υπεύθυνες για τη δολοφονία του επιφανούς Ιρανού φυσικού, “πατέρα” του ιρανικού πυρηνικού προγράμματος. “Nα θυμάστε το όνομά του” είχε πει το 2018 ο Νετανιάχου για τον Φαχριζαντέ, ενώ ο Τραμπ έστειλε ένα tweet αγγλικά και ένα εβραϊκά (!) αναπαράγοντας την ανάρτηση ενός Ισραηλινού για τη δολοφονία.
Χωρίς άλλωστε να το παραδεχθούν ανοιχτά, οι Iσραηλινοί δεν έκαναν τίποτα για να διασκεδάσουν τις εντυπώσεις, αντίθετα παραδέχτηκαν “ανωνύμως” την ευθύνη τους στους New York Times. Το Ισραήλ είναι σήμερα το μόνο κράτος που διαθέτει μια παράξενη “ασυλία” για παρόμοιες “δραστηριότητες” παγκοσμίως – “ασυλία” που δεν έχουν ούτε Αμερικανοί, ούτε Ρώσοι, ούτε Κινέζοι, ούτε κανείς άλλος.
Η δολοφονία του Φαχριζαντέ συνιστά ασφαλώς πλήγμα για το ιρανικό πυρηνικό πρόγραμμα. Αλλά βέβαια η Τεχεράνη θα βρει έναν άλλο επιστήμονα να βάλει στη θέση του και θα συνεχίσει το πρόγραμμα. Το πιθανότερο επομένως είναι ότι το Ισραήλ, δηλαδή ο κ. Νετανιάχου, να επιχειρεί με τη δολοφονία να προκαλέσει πόλεμο με το Ιράν, προτού ο μεγάλος προστάτης του, ο Ντόναλντ Τραμπ, εγκαταλείψει τον Λευκό Οίκο. Και αυτή σημειωτέον είναι η πιο μινιμαλιστική εκδοχή. Γιατί δεν μπορούμε να ξέρουμε τι άλλο ετοιμάζουν οι Νετανιάχου, Μπάνον, Πομπέο, Κουσνέρ, Τραμπ και κομπανία, όχι μόνο στη Μέση Ανατολή, αλλά επίσης στις ΗΠΑ και παγκοσμίως. (Ο Νετανιάχου έχει και ισχυρό προσωπικό κίνητρο να θέλει ίσως μια “φυγή στον πόλεμο”, γιατί συμπεριφέρθηκε επί τέσσερα χρόνια σαν να έχει την Αμερική στο τσεπάκι του και πιθανώς την είχε όντως δια του Τραμπ. Τώρα, ισχυρές δυνάμεις και στην Αμερική, αλλά και στον παγκόσμιο εβραϊσμό, θα ήθελαν ασφαλώς να τον πλήξουν και περιμένουν να το κάνουν, αφού φύγει ο Τραμπ. Ο Ισραηλινός πολιτικός αντιμετωπίζει και βαριές κατηγορίες για διαφθορά).
Την εκδοχή της προβοκάτσιας υιοθέτησε, εμμέσως πλην σαφώς, και ο επικεφαλής της CIA επί Ομπάμα, Μπρέναν που προχώρησε σε μια εντελώς πρωτοφανή στα χρονικά ενέργεια, η οποία επιβεβαιώνει την οξύτητα του “εμφυλίου πολέμου” στον “Όλυμπο” της Αυτοκρατορίας της Δύσης. ‘Εγραψε σε ένα tweet ότι δεν γνωρίζει αν κάποιο κράτος στήριξε αυτή τη δολοφονία, αν το έκανε όμως, είπε, έχουμε να κάνουμε με “τρομοκρατία υποστηριζόμενη από κράτος”. Διεχώρισε τη δολοφονία του επιστήμονα από δολοφονίες στελεχών της Αλ Κάιντα και του ISIS και εξέφρασε την ελπίδα η Τεχεράνη να αποδειχτεί αρκετά σοφή, ώστε να περιμένει την ανάληψη της εξουσίας στην Ουάσιγκτον από “υπεύθυνους ηγέτες” προτού απαντήσει! Το μόνο που δεν έκανε ο πρώην αρχηγός της CIA ήταν να ζητήσει τη σύλληψη του Νετανιάχου για τρομοκρατία και του Τραμπ για υπόθαλψη εγκληματία.
Το ταξίδι στη Σαουδαραβία και οι εκτιμήσεις της Τεχεράνης
Προς την εκδοχή ότι η δολοφονία του επιστήμονα αποσκοπούσε στο να προκαλέσει σύρραξη συγκλίνει και η επίσκεψη-αστραπή του Πομπέο, του Νετανιάχου και του διοικητή της Mossad στη Σαουδική Αραβία προκειμένου (όπως γράφει το Middle East Eye) να εξασφαλίσουν τη συμμετοχή του Ριαντ στον σχεδιαζόμενο πόλεμο κατά του Ιράν. Κάτι όμως που αρνήθηκε, όπως λέγεται, ο Μοχάμαντ Μπιν Σάλμαν, αντιλαμβανόμενος ότι μπορεί στο τέλος να μη μείνει τίποτα από τη χώρα του, που ήδη δεν καταφέρνει να τα βγάλει πέρα με την Υεμένη και εκλιπαρεί (χωρίς αποτέλεσμα) τον Σίσι της Αιγύπτου να στείλει στρατό για βοήθεια. Φαίνεται εξάλλου ότι το Ριάντ “προειδοποιήθηκε” να “καθήσει φρόνιμα” με επιθέσεις drones και με τη ναρκοθέτηση ελληνόκτητου τάνκερ σε λιμάνι του.
Ο Σαουδάραβας πρίγκηπας έκανε πίσω, μετά την εκλογή Μπάιντεν, και στο θέμα της αναγνώρισης του Ισραήλ που είχε συμφωνήσει, λέγεται, να προχωρήσει μετά τις αμερικανικές εκλογές.
Λίγες μέρες πριν από αυτά, ο Τραμπ συγκάλεσε σύσκεψη στον Λευκό Οίκο για να εξεταστεί το ενδεχόμενο ανάληψης δράσης κατά της Τεχεράνης. Οι συμμετέχοντας “έμειναν με την εντύπωση”, ανέφεραν αμερικανικά δημοσιεύματα, ότι ο απερχόμενος Πρόεδρος εγκατέλειψε την ιδέα βομβαρδισμού του Ιράν. Την εγκατέλειψε όμως όντως ή τους εγκατέλειψε με την εντύπωση που ήθελε να τους εγκαταλείψει;
Οι Ιρανοί και οι σύμμαχοί τους εκτιμούσαν και διέρρεαν ήδη, πριν από τη δολοφονία, ως εξαιρετικά πιθανό ένα χτύπημα των πυρηνικών τους εγκαταστάσεων από τον Νετανιάχου, ώστε να σαμποτάρει τη συμφωνία που θα επιδιώξει ο Μπάιντεν με την Τεχεράνη. Αν επιτεθούν οι Ισραηλινοί και απαντήσουν οι Ιρανοί, τότε θα απαντήσει ο Τραμπ χτυπώντας το Ιράν και επικαλούμενος την ανάγκη να υπερασπιστεί το εβραϊκό κράτος.
Αυτά όμως πετυχαίνουν συνήθως όταν υπάρχει ένα στοιχείο αβεβαιότητας. Οι πάντες γνωρίζουν τώρα τις προθέσεις και τα πιθανά σχέδια του Νετανιάχου, δεν είναι επομένως σίγουρο ότι θα αντιδράσουν όπως περιμένει ο πρωθυπουργός του Ισραήλ.
Εκκαθαρίσεις στο Πεντάγωνο
Δεν πρέπει να ξεχνάμε επίσης ότι όλα αυτά συμβαίνουν ενώ στην Ουάσιγκτον ο Τραμπ προχώρησε σε εκτεταμένες εκκαθαρίσεις του Υπουργού ‘Αμυνας και της στρατιωτικής ηγεσίας, τοποθετώντας σε θέσεις-κλειδιά υπερ-ακροδεξιά πρόσωπα που δεν έχουν κανένα προσόν για τις θέσεις που ανέλαβαν πλην της πλήρους υποταγής τους στον ίδιο. Οι νεοδιορισθέντες άλλαξαν τη δομή των ενόπλων δυνάμεων, με την αναγόρευση των ειδικών επιχειρήσεων σε αυτόνομο κλάδο που μπορεί να ενεργήσει χωρίς να ακολουθεί όλη την κανονική ιεραρχία. Θυμίζουμε ότι, κλείνοντας την προεκλογική του εκστρατεία, ο Τραμπ μετέβη στην έδρα τους στο Φορτ Μπραγκ και είχε μακρές και μη δημόσιες συνομιλίες με τους αξιωματικούς των ειδικών δυνάμεων.
(Πολιτικός) επικεφαλής του τομέα ειδικών επιχειρήσεων τοποθετήθηκε ο Έζρα Κόεν-Ουάτνικ, 34 ετών, ακροδεξιός “επιχειρησιακός” (operative) που ήρθε στο Συμβούλιο Εθνικής Ασφαλείας λόγω των σχέσεών του με τον Μπάνον, τον φιλοϊσραηλινό και φανατικά αντι-Ιρανό και φιλότουρκο Φλυνν και τον γαμπρό του Τραμπ (και Ορθόδοξο Εβραίο) Τζάρεντ Κούσνερ. Στη τρίτη θέση στην ιεραρχία του Πενταγώνου, ως υφυπουργός Πολιτικής, τοποθετήθηκε ο απόστρατος στρατηγός Τάτα, που αποκαλούσε τον Ομπάμα τρομοκράτη, Μαντσουριανό Άνθρωπο και Μουσουλμάνο. Νέος κύριος σύμβουλος του Υπουργού ‘Αμυνας Μίλερ, ο απόστρατος συνταγματάρχης ΜακΓκρέγκορ έχει ζητήσει την επιβολή στρατιωτικού νόμου και την εκτέλεση με συνοπτικές διαδικασίες των μεταναστών στα σύνορα ΗΠΑ και Μεξικού.
Eίναι χαρακτηριστικό ότι οι τρεις κορυφαίοι απομακρυθέντες μετά τις εκλογές θεώρησαν σκόπιμο, αποχωρώντας, να υπενθυμίσουν στους Αμερικανούς στρατιωτικούς ότι έχουν ορκιστεί πίστη στο Σύνταγμα. ‘Ηδη, τον περασμένο Ιούνιο, οι Αμερικανοί στρατιωτικοί αρνήθηκαν να βγάλουν τον στρατό στους δρόμους κατά των διαδηλωτών, όπως επεδίωκε ο Τραμπ.
Για τους λόγους αυτούς δεν μπορεί κανείς να είναι βέβαιος για το τι μπορεί να συμβεί στις ΗΠΑ, στη Μέση Ανατολή και σε όλο τον κόσμο έως τις 20 Ιανουαρίου που αναλαμβάνει ο Μπάιντεν.
Πόλεμος με το Ιράν σημαίνει “μίνι παγκόσμιος”
‘Όπως δεν έχουμε κουραστεί να επισημαίνουμε εδώ και πολλά χρόνια, ένας πόλεμος με το Ιράν δεν θα είναι “μία από τα ίδια”. Θα χρησιμοποιηθούν πιθανότατα τακτικά πυρηνικά όπλα (αλλά και μόνο ο βομβαρδισμός των πυρηνικών του εγκαταστάσεων θα έχει το αυτό αποτέλεσμα με τη χρήση πυρηνικών όπλων). Μια σύρραξη με το Ιράν θα είναι ένα είδος “μίνι παγκοσμίου πολέμου”, θα οδηγήσει σε ανάφλεξη όλη την ευρεία Μέση Ανατολή, θα έχει τρομακτικές οικολογικές, οικονομικές και γεωπολιτικές συνέπειες, θα αποτελέσει βαρύ πλήγμα για το κινεζικό σχέδιο “One Belt, One Road” και, πιθανώς, στην εξέλιξή του, μπορεί να οδηγήσει και στην εμπλοκή τρίτων δυνάμεων, όπως η Τουρκία, η Ρωσία και η Κίνα.
Ο λόγος που η φασίζουσα, “εξτρεμιστική Διεθνής” των Τραμπ-Νετανιάχου (και Ναρέντρα Μόντι) θέλει να προχωρήσει σε ένα τέτοιο σχέδιο, παρά τους τεράστιους και προφανείς κινδύνους του, είναι πάρα πολύ απλός. Αν δεν το κάνει, οι δύο δεκαετίες επεμβάσεων στη Μέση Ανατολή, που άρχισαν με την εισβολή στο Αφγανιστάν το 2001 και στο Ιράκ το 2003 θα έχουν καταλήξει στην ισχυροποίηση του Ιράν και των συμμάχων του στη Μέση Ανατολή! Θα έχουν μεταβάλλει μια περιοχή όπου κυριαρχούσαν το 2000, όσο ποτέ στην ιστορία, ΗΠΑ και Ισραήλ, σε μια περιοχή όπου παίζει σπουδαίο ρόλο ο Βλαντίμιρ Πούτιν και ο Πρόεδρος Σι, τα ρωσικά όπλα και τα κινεζικά κεφάλαια. Δεν ήταν αυτό ακριβώς που ήθελαν οι Ρίτσαρντ Περλ και Πολ Βούλφοβιτς όταν κατήρτιζαν, στη δεκαετία του 1990, για λογαριασμό του Νετανιάχου και με χρηματοδότησή του, τα σχέδια των πολέμων που ακολούθησαν.
Επιπλέον, μια τέτοια εξέλιξη στη Μέση Ανατολή θα είναι πρόκριμα για όλο τον πλανήτη. Η Μέση Ανατολή είναι το fractal για όλο τον κόσμο, όπως οι πόλεμοι της Γιουγκοσλαβίας υπήρξαν το fractal για τους πολέμους της Μέσης Ανατολής. Για ανθρώπους όπως ο Νετανιάχου, ο Πομπέο και ο Μπάνον, ένας συμβιβασμός με την Τεχεράνη, του τύπου που έκανε ο Ομπάμα και θέλει ο Μπάιντεν, είναι “συνθηκολόγηση”, ένα “Μόναχο” του δυτικού ιμπεριαλισμού με το Ιράν, που προδικάζει μια ακόμα πιο άσχημη εξέλιξη στον ανταγωνισμό με τη Ρωσία και την Κίνα, πόσο μάλλον που αυτές είναι πολύ ισχυρότερες της Τεχεράνης.
Η αντίπαλη “φράξια” εντός του συστήματος (Ομπάμα, Σόρος, Μπάιντεν, Μέρκελ, αμερικανικό βαθύ κράτος κλπ.) συμμερίζεται μεν την επιδίωξη των νεοσυντηρητικών ιεράκων για παγκόσμια κυριαρχία, θεωρεί όμως τυχοδιωκτικές και ακραία επικίνδυνες τις μεθόδους τους.
