Άρχισαν τα όργανα. Οι αποκαλύψεις στον κυριακάτικο φιλοκυβερνητικό Τύπο για την εσκεμμένη, εσφαλμένη και πλημμελή υποκαταγραφή των θετικών τεστ/κρουσμάτων στην Ελλάδα αποτελεί την πρώτη ξεκάθαρη τροχιοδεικτική βολή πως τα πράγματα για την κυβέρνηση της ΝΔ και το Μέγαρο Μαξίμου του Κυριάκου Μητσοτάκη δεν πάνε καλά πλέον και από την σκοπιά της πολυθρύλητης επικοινωνίας.

Ο κυβερνητικός Τιτανικός προσέκρουσε στο παγόβουνο νεκρών, διασωληνωμένων και ασθενών τους οποίους το δεύτερο κύμα της πανδημίας έφερε στην επιφάνεια των εγκληματικών λαθών και καθυστερήσεων που το Μέγαρο Μαξίμου και οι συναρμόδιοι υπουργοί, αν όχι το σύνολο της κυβέρνησης και του κρατικού μηχανισμού, διέπραξαν είτε με σπασμωδικές και ετεροχρονισμένες ενέργειες είτε με κραυγαλέες και αυταπόδεικτες παραλείψεις τους.

Η υποκαταγραφή ή η πλημμελής τήρηση ενός ακριβούς και εύληπτου, επιστημονικά αλλά και πλατιά άρτιου και κατανοητού μητρώου ασθενών και εξέλιξης της νόσου Covid-19 στην Ελλάδα δεν είναι θέματα και προβλήματα του φθινοπώρου ή του τελευταίου μήνα. Η Ελλάδα υστερούσε σε αυτούς τους τομείς που βασίζονται στη μαζικότητα και την αντιπροσωπευτικότητα των μοριακών τεστ εδώ και μήνες, ήδη από την περασμένη άνοιξη και σε πανευρωπαϊκό και σε παγκόσμιο επίπεδο η χώρα ήταν ουραγός σε όλες τις σχετικές, συγκριτικές, στατιστικές και διαπιστωτικές καταγραφές.

Δεν χρειάζονταν τα στοχευμένα και εν μέρει μεροληπτικά δημοσιεύματα στον κυριακάτικο ελληνικό και φιλοκυβερνητικό Τύπο για να εξακριβώσουμε την αλήθεια του τύπου των ήλων. Η πραγματικότητα βοούσε από μόνη της και τουλάχιστον από το καλοκαίρι για τους άπιστους Θωμάδες όταν και για παράδειγμα δημοσιευόταν ο τρόπος με τον οποίον διαπιστώνονταν ή ιχνηλατούνταν οι ασθενείς που επέστρεφαν στο Λεκανοπέδιο από τα τουριστικά νησιά.

Το θέμα είναι πως από το ύφος, το ήθος και το περιεχόμενο των ρεπορτάζ και της δημοσιογραφικής έρευνας συνάγονται ορισμένα συμπεράσματα. Πρώτον, ότι ο χρόνος της δημοσίευσης είναι εξ αντικειμένου ιδιαίτερος. Η κυβέρνηση Μητσοτάκη έχει προαναγγείλει ότι ένας νέος γύρος “ενημέρωσης” του λαού για την εξέλιξη της πανδημίας μέσω πληρωμένων διαφημιστικών μηνυμάτων και καταχωρίσεων δεν θα συμπεριλαμβάνει τις εφημερίδες, τα περιοδικά, τα ραδιόφωνα και τις ιστοσελίδες, αλλά μόνο τα ιδιωτικά τηλεοπτικά κανάλια. Και ενδεχομένως έχει ήδη διαμορφωθεί και το πλαίσιο και το περιεχόμενο αυτών των πληρωμένων εκπομπών: κατά ισχυρή πιθανότητα θα αφορούν στον δημόσιο εμβολιασμό, όποτε και αν αυτός ξεκινήσει, για να διαμορφωθεί ένα επικοινωνιακά “ευνοϊκό” κλίμα προσμονής και ελπίδας που μέχρι στιγμής όμως δεν βασίζεται παρά σε προσδοκίες, ευσεβείς πόθους και φαρμακευτικές εταιρικές ανακοινώσεις δημοσίων σχέσεων. Με άλλα λόγια, δεν έχει κάποια ανεξάρτητη και αξιόπιστη επιστημονική βαρύτητα και εγκυρότητα. Επομένως και υπ’ αυτό το πρίσμα, ορισμένοι εκδότες και ιδιοκτήτες μέσων ενημέρωσης δεν έχουν κανέναν λόγο να καλύπτουν ή να αγνοούν πλέον τα κακώς κείμενα της καθημερινής κυβερνητικής λειτουργίας, τα οποία συνδέονται τουλάχιστον με τον κορονοϊό και τους θανάτους που αυτός σπέρνει.

Δεύτερον, είναι κομματάκι δύσκολο να πιστέψει κανείς ότι σε μία κυβέρνηση όπου έως προχθές λυτοί και δεμένοι προσπαθούσαν να πείσουν την ελληνική κοινή γνώμη ότι τίποτα δεν γίνεται και τίποτα δεν υλοποιείται χωρίς “εντολή Μητσοτάκη”, κάποια στιγμή χτίστηκε εν μία νυχτί “παραμάγαζο” μεταξύ υπουργείου Υγείας και ΕΟΔΥ που κατάφερε μεταξύ άλλων να αποπροσανατολίσει και να υπονομεύσει το κυβερνητικό και επιστημονικό έργο στην επιβράδυνση της πανδημίας, γιατί αυτός ήταν και είναι ο αντικειμενικός στόχος.

Αν όντως υπάρχει τέτοια νησίδα ουσιαστικά εξωκυβερνητικής δραστηριότητας χωρίς τη γνώση του πρωθυπουργού, τότε ο κ. Μητσοτάκης είναι ανίκανος να ελέγξει τους υπουργούς και τους υφισταμένους τους και το αφήγημα περί παντοκράτορος και πανεπόπτη πρωθυπουργού διαλύεται στα εξ ων συνετέθη. Ο “Μωυσής” χάθηκε και παροπλίστηκε στον άγονο και ηττημένο δρόμο για το όρος Σινά.

Αντίθετα, αν ο πρωθυπουργός γνώριζε, τότε είναι ξεκάθαρα συνένοχος στις πλαστογραφίες, στα διπλά βιβλία και τα Greek Statistics που κρατούσαν το υπουργείο Υγείας και ο ΕΟΔΥ. Τόσο απλά. Και σε αυτή την περίπτωση, τα όσα υποστηρίζουν τα δύο σχεδόν πανομοιότυπα ρεπορτάζ τοποθετούν τον πρωθυπουργό στο κάδρο των κυβερνητικών και υπουργικών ευθυνών. Ο “Μωυσής” σε καμία περίπτωση δεν είναι αθώος του αίματος που χύνεται κάτω από το ιερό μοσχάρι της ατομικής ευθύνης των πολιτών και της υπηρεσιακής ανευθυνότητας κράτους και υπουργικού συμβουλίου.

Τρίτον, είναι φανερό ότι εν μέσω της χειρότερης υγειονομικής, οικονομικής και κοινωνικής κρίσης που έχει αντιμετωπίσει ποτέ σε συνδυασμό η νεότερη Ελλάδα, στην κυβέρνηση της ΝΔ έχουν γίνει μαλλιά κουβάρια. Δεν εξηγείται διαφορετικά το γεγονός ότι έχει στηθεί κανονικό σκηνικό σύγκρουσης στον γαλάζιο βάλτο της διαχείρισης της πανδημίας, με τα πιστόλια και τα μαχαίρια να έχουν βγει από ζώνες και θηκάρια ανάμεσα σε υπουργούς, επιστήμονες, υφυπουργούς και προέδρους οργανισμών.

Αυτή η εικόνα που αποτυπώνεται και δημοσιογραφικά, δεν είναι εικόνα συμπαγούς, λειτουργικής και αποτελεσματικής κυβέρνησης. Είναι εικόνα παράλυσης, αλληλοσφαγής και πανικού. Είναι εικόνα κυβέρνησης σε αποδρομή στην οποία το μόνο σωσίβιο που έχει απομείνει είναι ένα εμβόλιο, όταν και αν αυτό εμφανιστεί, διανεμηθεί και χορηγηθεί με όρους διαφάνειας, ασφάλειας και αποτελεσματικότητας. Εν τω μεταξύ, οι πνιγμένοι του κυβερνητικού Τιτανικού πιάνονται από τα μαλλιά του διπλανού τους μπας και διασώσουν εαυτούς.

Τα δημοσιεύματα υποδεικνύουν αποδιοπομπαίους τράγους και εξιλαστήρια θύματα μέσα σε δυσώδες κλίμα ενδοκυβερνητικού ξεκαθαρίσματος λογαριασμών. Η επίπλευση και η επιβίωση κυβέρνησης και στελεχών εξαρτάται και από το ποιος θα μείνει με τον μουτζούρη στο χέρι καθ’ υπαγόρευση ή υπόδειξη του Τύπου, μπροστά στην αυξανόμενη κοινωνική απογοήτευση και οργή για όλα όσα έφερε και εμπεδώνει η πανδημία στην εξαιρετικά δραματική και δύσκολη καθημερινότητα: βαριά ασθένεια, υψηλό ρίσκο θανάτου, πλημμελείς νοσηλείες στο αποσταθεροποιημένο ΕΣΥ, προκλητική αναδιανομή πλούτου υπέρ λίγων, ιδιωτών και κλινικαρχών, φαιδρότητες και επικίνδυνους πειραματισμούς στην εργασία και την παιδεία, άγρια ταξική λεηλασία εισοδηματικού υστερήματος και ψυχοκοινωνικών αντοχών των εργατικών και υπαλληλικών στρωμάτων.

Όλοι μαζί τα κάνανε όλα αυτά και όπως τα κάνανε από τον Μάρτιο έως σήμερα, όχι μόνο ο πρόεδρος του ΕΟΔΥ ή ο υπουργός Υγείας. Αλλά είναι εξαιρετικά προβληματική και ανησυχητική η πραγματικότητα και η ατμόσφαιρα μιας κυβέρνησης που δεν ξέρει η δεξιά της τι ποιεί η ακροδεξιά της, υπουργική ή υπηρεσιακή. Κι από τη στιγμή που έως την ώρα που γράφονται αυτές οι γραμμές, ο πρωθυπουργός δεν έχει προβεί σε κάποια αποπομπή ή απόλυση υπουργού και προέδρου, τότε ή τα δημοσιεύματα είναι ψευδή ή ο κ. Μητσοτάκης έχει δώσει την πλήρη έγκριση του, ρητή ή σιωπηρή για όλα όσα η έρευνα ανέδειξε.

Υπάρχει και η περίπτωση να περιμένει να πάρει αποφάσεις αφού πρώτα χωνέψει το επώνυμο τσουρέκι από τη Θεσσαλονίκη και σταθμίσει τις ρευστές και εύθραυστες ισορροπίες που υπάρχουν στο εσωτερικό της κυβέρνησης με τα κατ’ απονομή και κατά εσωκομματική ομάδα υπουργεία. Τότε, και πολύ απλά, ο κ. Μητσοτάκης είναι πρωθυπουργός εν ομηρία. Αλλά, μια χώρα σε κρίση δεν έχει ανάγκη έναν πρωθυπουργό δέσμιο. Αντίθετα, κινδυνεύει συν τοις άλλοις και από την αβουλία, την αναβλητικότητα, τις διαπροσωπικές και εσωκομματικές δεσμεύσεις και τον ωχαδερφισμό αυτού του πρωθυπουργού.

Σε μία τέτοια περίπτωση, οι νεκροί θα πολλαπλασιαστούν είτε σε ΜΕΘ είτε εκτός ΜΕΘ, όχι από τη σφοδρότητα και τη φονικότητα του ιού, αλλά από την προσωπική τρωτότητα και τη φανερή ανικανότητα ενός πρωθυπουργού.

Ο κυριακάτικος ελληνικός και φιλοκυβερνητικός Τύπος υποστήριξε ερευνητικά και ειδησεογραφικά κάποια πράγματα. Οι κυβερνητικές απαντήσεις χαμηλού μήκους κύματος και ιεραρχίας ήταν επιεικώς ανεπαρκείς. Τα υψηλά κλιμάκια της κυβέρνησης και του Μεγάρου Μαξίμου δεν έχουν ευαρεστηθεί να δώσουν τις δικές τους εξηγήσεις και διαψεύσεις. Άγνοια ή συνενοχή;

Όπως και αν έχει, η πρόβα εμφυλίου στην κυβέρνηση προετοιμάζει έναν δύσκολο χειμώνα για τη συνοχή και την περαιτέρω μακροημέρευση της και υπό αυτές τις συνθήκες, τα δημοσιεύματα προετοίμασαν το έδαφος για έναν ολοκληρωτικό πόλεμο στον γαλάζιο βάλτο με το βλέμμα είτε στην πρόωρη προσφυγή στην εθνική κάλπη είτε στην εκούσα-άκουσα αντικατάσταση του κ. Μητσοτάκη στην πρωθυπουργία και την αρχηγία της ΝΔ.

Η πανδημία παράγει πολύ περισσότερη τραγική και φονική ιστορία από όση μπορεί να καταναλώσει ο ελληνικός λαός και να αντέξει η κυβέρνηση Μητσοτάκη.