Η πανδημία κτυπά με πολλούς τρόπους την πόρτα των πολιτών με χαμηλό εισόδημα στην Ισπανία. Δεν είναι μόνον απροστάτευτοι από τον ίδιο τον κορονοϊό, που καραδοκεί στις μετακινήσεις τους προς την εργασία τους, στα ελλιπή μέτρα προστασίας τους στους χώρους δουλειάς τους, στις ελλείψεις στην πρωτοβάθμια υγεία, αλλά και στις αδυναμίες νοσηλείας τους. Οι οικονομικές συνθήκες που δημιουργεί η πανδημία έχουν πολλαπλές επιπτώσεις στο εισόδημά τους και κατά συνέπεια και στις δυνατότητες στέγασής τους, με τις εξώσεις να αποδεικνύονται ακόμη μία μάστιγα για την κοινωνία.
Το θανατικό στην Ισπανία δεν έχει χαλιναγωγήσει την αδηφάγα διάθεση των funds που διαχειρίζονται τα στεγαστικά δάνεια, τις ενοικιαζόμενες κατοικίες, αλλά και τα καταλύματα Airbnb. Τα τελευταία μάλιστα έχουν αποδειχθεί κυριολεκτικά “χρυσωρυχεία” για τα κερδοσκοπικά funds, που όχι άδικα τα αποκαλούν “αρπακτικά ταμεία” (fondos buitre) οι Ισπανοί – και η αποτροπή της υπέρμετρης κερδοσκοπίας τους και των εξώσεων που αυτή απαιτεί να αποτελούν τον κύριο λόγο για τον διχασμό που έχει ανακύψει ανάμεσα στους δύο εταίρους της ισπανικής κυβέρνησης για την προστασία της (λαϊκής) κατοικίας. Ο Σοσιαλιστής πρωθυπουργός Πέδρο Σάντσεθ και οι συναρμόδιοι υπουργοί Οικονομίας και Δικαιοσύνης κωλυσιεργούν στις διαβουλεύσεις για το νομοσχέδιο που προστατεύει από τις εξώσεις και την αύξηση ενοικίων τους μικροενοικιαστές και μικροϊδιοκτήτες επιχειρήσεων, τις δύο τάξεις που πλήττονται δεινότερα από την κρίση.
Εκείνο όμως που τις τελευταίες ημέρες έχει προκαλέσει ιδιαίτερη αγανάκτηση είναι η είδηση πως αναλγησία για τους ενοικιαστές και την τύχη τους δεν δείχνουν μόνο τα αρπακτικά των funds, αλλά και εκείνος ο θεσμός που κατά βάση θεωρείται φιλάνθρωπος και αρωγός του δοκιμαζόμενου ανθρώπου: η Εκκλησία. Περίπου 200 οικογένειες, από τις οποίες οι 100 είναι ηλικιωμένων, αλλά και μοναχές έλαβαν ειδοποίηση από το ίδρυμα της εκκλησίας που διαχειρίζεται τα διαμερίσματά τους να τα αδειάσουν, γιατί η αρχιεπισκοπή της Μαδρίτης τα εκποιεί, προκειμένου να δημιουργήσει το δικό της μικρό Βατικανό, την “Πόλη του Ελέους”, ένα φαραωνικό έργο πολλών εκατοντάδων εκατομμυρίων που οραματίζεται ο επικεφαλής του ποιμνίου της πρωτεύουσας αρχιεπίσκοπος Κάρλος Οσόρο.
Η απελπισία τόσων ανθρώπων που βλέπουν την Εκκλησία να τους πετά στον δρόμο σε μία τέτοια δυσμενή συγκυρία, αλλά και οι υπερφίαλες βλέψεις του Οσόρο έχουν θορυβήσει ακόμη και το Βατικανό που πρόσφατα απέστειλε έναν δικηγόρο του για να ερευνήσει τη νομιμότητα, ηθική και χρηματική, της πώλησης δύο κτηρίων στο κέντρο της πόλης, το ένα με περίπου 100 οικογένειες έναντι 74 εκατ. ευρώ και το άλλο κοντά στο “φιλέτο” του σταδίου Μπερναμπέου, στο οποίο στεγάζονται 163 ηλικιωμένοι, έναντι 37 εκατ. Ευρώ.
Την ώρα που οι προοπτικές της οικονομίας, ακόμη και με δεδομένο ότι η κρίση θα περάσει, μόνο τον φόβο και την αβεβαιότητα αυξάνουν στα εκατομμύρια μισθωτούς και μικρομεσαίους επιχειρηματίες στην Ισπανία, ο φόβος να βρεθούν στον δρόμο ανά πάσα στιγμή γίνεται όλο και πιο ορατός καθώς ούτε η κυβέρνηση ομονοεί και δείχνει αποφασιστικότητα να τους προστατεύσει, αλλά και όπως φαίνεται η Εκκλησία, που μολονότι διαφημίζει το μεγαλείο της “Πόλης του Ελέους” που σχεδιάζει, λίγο έλεος φαίνεται πως τους δείχνει.
