Άλλο ένα σκάνδαλο σεξουαλικής κακοποίησης παιδιών αποκαλύφθηκε στην Γερμανία όπου η παιδοφιλία τείνει πλέον να μετατραπεί σε κανονικότητα.

Σύμφωνα με το Der Spiegel, ένα από τα θύματα κατήγγειλε ότι καλόγριες, σε σπίτι φιλοξενίας ανηλίκων της Καθολικής Εκκλησίας στην πόλη Σπάγιερ, προμήθευαν επί χρόνια σε ιερείς, πολιτικούς και πλούσιους άνδρες, ορφανά παιδιά τα οποία κακοποιούνταν σεξουαλικά στον βωμό των άρρωστων παιδοφιλικών ορέξεων των “ευυπόληπτων” ανδρών.

Το θύμα, τώρα 63 ετών, παρέμεινε ανώνυμο παρά το γεγονός ότι έχει πολεμήσει κερδίζοντας τη νομική μάχη ενάντια στα τέρατα για τις κατ’ εξακολούθηση φρικαλεότητες που υπέστη και οι οποίες ξεκίνησαν όταν ήταν πέντε ετών (Μάρτιος 1963).

Ο άνδρας, ο οποίος έκτοτε υποφέρει από βαριά μετατραυματική διαταραχή άγχους και κατάθλιψη, κέρδισε αποζημίωση 25.000 ευρώ καταθέτοντας ότι είχε βιαστεί περισσότερες από 1.000 φορές και αποκαλύπτοντας ότι δεν ήταν το μοναδικό θύμα.

Η υπόθεση αποκαλύφθηκε πρόσφατα και συζητήθηκε δημόσια για πρώτη φορά από τον Γερμανό Επίσκοπο της Σπάγιερ, Καρλ-Χάινζ Βάιζμαν που μίλησε, μετά τον θάνατο, ενός από τους βιαστές της υπόθεσης, τον πρώην αξιωματούχο της επισκοπής Ρούντολφ Μοτζενμπέκερ (πέθανε το 1998).

Στο πλαίσιο της “πνευματικής πειθαρχίας”, το ανώνυμο θύμα είπε ότι οι καλόγριες τον ξυλοκοπούσαν και τον έσερναν -στην κυριολεξία- στο σπίτι του Μοντζεμπέκερ, όπου και κακοποιούταν σεξουαλικά.

Το αγοράκι που ήταν “παπαδάκι” και συμμετείχε στις λειτουργίες του καθεδρικού ναού της Σπάγιερ, κατέθεσε επίσης ότι συρρόταν βίαια από τις καλόγριες και σε “σεξουαλικά όργια” για να ικανοποιηθούν οι ορέξεις κληρικών και της τοπικής ελίτ.

“Υπήρχε ένα δωμάτιο όπου οι καλόγριες σέρβιραν ποτά και φαγητό στους άντρες και στην άλλη γωνία τα παιδιά βιάζονταν», αποκαλύπτουν τα πρακτικά της δίκης, σύμφωνα με το γερμανικό πρακτορείο ειδήσεων KNA. “Οι μοναχές κέρδιζαν χρήματα. Οι άνδρες που παρίσταντο δώριζαν γενναιόδωρα…”.

“Μερικές φορές έτρεχα πίσω στο σπίτι με λερωμένα ρούχα, το αίμα έτρεχε στα πόδια μου”, μαρτυρεί το θύμα, τονίζοντας ότι “πριν φύγω από το σπίτι τον Σεπτέμβριο του 1972, είχα κακοποιηθεί σεξουαλικά περίπου χίλιες φορές”.

Το σπίτι στη Σπάγιερ έκλεισε το 2000.

“Αλλά ποια είναι η χρήσισμότητα των χρημάτων (σ.σ. της αποζημίωσης);” διερρωτάται το θύμα. “Ο γάμος μου έχει διαλυθεί. Τα οστά, το συκώτι και τα νεφρά μου επίσης.”