Δύο εκατομμύρια άνθρωποι είναι εκτοπισμένοι στο εσωτερικό της ίδιας της χώρας τους στην περιοχή του Σαχέλ, όπου κυριαρχεί κυρίως η τζιχαντιστική βία, φθάνοντας ένα πρωτοφανές επίπεδο, ανέφερε σήμερα ο ΟΗΕ.
Σε ανακοίνωσή της η Ύπατη Αρμοστεία των Ηνωμένων Εθνών για τους Πρόσφυγες (HCR) ζήτησε να τεθεί τέρμα στην ασταμάτητη βία στο Σαχέλ, εκτιμώντας πως οδήγησε στον εκτοπισμό τουλάχιστον δύο εκατομμυρίων ανθρώπων μέσα στα σύνορα της χώρας τους.
Τη μάχη της επιβίωσης μακριά από τα σπίτια τους δίνουν άμαχοι σε Μπουρκίνα Φάσο, Τσαντ, Μάλι και Νίγηρα. Το 2019 οι εκτοπισμένοι σε αυτές τις χώρες οί ήταν περίπου 490.000. Εκτοτε τετραπλασιάστηκαν μεταξύ άλλων και εξαιτίας των τρομοκρατικών επιθέσεων τζιχαντιστών, συμμοριών, κοινοτικών ένοπλων συγκρούσεων.
Από τις αρχές του 2021 μόνο η βία σε Νίγηρα και Μπουρκίνα Φάσο ανάγκασε τουλάχιστον 21.000 ανθρώπους να εγκαταλείψουν τις εστίες τους και να αναζητήσουν καταφύγιο κάπου αλλού εντός των συνόρων της χώρας τους.
Στην Μπουρκίνα Φάσο, από την 31η Δεκμβρίου σειρά ένοπλων επιθέσεων στην πόλη Κούμπρι και σε γειτονικά χωριά στο βόρειο τμήμα της χώρας προκάλεσαν τον εκτοπισμό τουλάχιστον 11.000 ανθρώπων. Στην πλειονότητά τους είναι γυναίκες και παιδιά που διέφυγαν τη νύχτα, όταν οι επιτιθέμενοι άρχισαν να πυροβολούν εναντίον των σπιτιών τους. Οι εκτοπισμένοι φιλοξενούνται από τότε σε τοπικές κοινότητες στην Ουαχιγκούγια και την Μπάργκα, περίπου 35 χλμ από εκεί.
Πολλοί εσωτερικά εκτοπισμένοι δεν διαθέτουν ούτε καν ένα βασικό καταφύγιο, κοιμούνται στο ύπαιθρο και έχουν επείγουσα ανάγκη για στέγη, ανθρωπιστική βοήθεια, ιατρική φροντίδα και κατάλληλες υγειονομικές εγκαταστάσεις, ανέφερε η υπηρεσία του ΟΗΕ.
Το Σαχέλ φιλοξενεί επίσης 850.000 πρόσφυγες κυρίως από το Μάλι.
Οι ανάγκες του πληθυσμού αυξάνονται σύμφωνα με τον ΟΗΕ στην περιοχή, όπου συγκλίνουν πολλές κρίσεις, κυρίως οι ένοπλες συγκρούσεις, η ακραία φτώχεια, η διατροφική ανασφάλεια, οι κλιματικές αλλαγές και η πανδημία της COVID-19.
Το Σαχέλ περιλαμβάνει μερικές από τις λιγότερο αναπτυγμένες χώρες στον κόσμο και οι κοινότητες που φιλοξενούν τους εκτοπισμένους “έχουν φθάσει στα όρια”.
Η υπηρεσία των Ηνωμένων Εθνών καλεί τις χώρες μέλη να “δράσουν τώρα για να βοηθήσουν τις χώρες του Σαχέλ να αγωνιστούν εναντίον των βαθιών αιτίων αυτών των αναγκαστικών εκτοπισμών, για να προκαλέσουν μια στρατηγική και βιώσιμη ανάπτυξη καθώς και για να ενισχύσουν θεσμούς όπως τα σχολεία και τα νοσοκομεία, πολλά από τα οποία έχουν κλείσει λόγω της επίμονης βίας”.
