Η Θεσσαλονίκη και ο κόσμος του Ηρακλή τίμησαν το θρυλικό δεκάρι των ελληνικών γηπέδων Βασίλη Χατζηπαναγή με ένα εντυπωσιακό γκράφιτι στην είσοδο του “Κατσάνειου”
Με αφορμή αυτήν την τιμή ο Βασίλης Χατζηπαναγής εξέφρασε τις ευχαριστίες του μέσω του Αθηναϊκού Μακεδονικού Πρακτορείου Ειδήσεων λέγοντας: “Με την ευκαιρία της ολοκλήρωσης του γκράφιτι της προσωπογραφίας μου στην είσοδο του ‘Κατσάνειου’ θα ήθελα να ευχαριστήσω τον καλλιτέχνη Ηλία Στύλο για την εμπνευσμένη τοιχογραφία του, τους ανθρώπους και τα παιδιά του αγαπημένου μου Ηρακλή αλλά και όλον αυτόν τον φίλαθλο κόσμο, τους ανώνυμους φίλους του ποδοσφαίρου και του αθλητισμού, από όλη την χώρα, που με αφορμή το έργο αυτό, εκφράζουν καθημερινά την αγάπη τους στο πρόσωπο μου. Σε όλους αυτούς θέλω να πω ένα μεγάλο ευχαριστώ μέσα από την καρδιά μου”.
Ο επονομαζόμενος “Νουρέγιεφ” των γηπέδων ήρθε στην Ελλάδα στις 22 Νοεμβρίου του 1975 από την Τασκένδη. Ήταν αναγνωρισμένος παίκτης στη Σοβιετική Ένωση, αγωνιζόμενος στην Παχτακόρ και στην Ελλάδα ήρθε για το βήμα παραπάνω. Οι γονείς του, Κυριάκος και Χρύσα, ήταν Έλληνες πολιτικοί πρόσφυγες.
Έναν χρόνο μετά την έλευσή του στην Ελλάδα, κατέκτησε το πρώτο και μοναδικό του εν Ελλάδι τρόπαιο στον μυθικό τελικό Κυπέλλου με τον Ολυμπιακό. Το παιχνίδι έληξε 4-4 μετά το τέλος των 120 λεπτών και η ομάδα της Θεσσαλονίκης επικράτησε στα πέναλτι. Ο “Βάσια” είχε πετύχει δυο γκολ σε εκείνο το παιχνίδι, σμπαραλιάζοντας πολλάκις με τις ντρίμπλες του την “ερυθρόλευκη” άμυνα.
Το μεγάλο όνειρό του ήταν η συμμετοχή σε επίσημα ματς με την Εθνική Ελλάδος, αλλά δεν πραγματοποιήθηκε ποτέ. Πριν έρθει στην Ελλάδα είχε συμμετοχές στις σοβιετικές εθνικές ομάδες ελπίδων και εφήβων καθώς και στην Ολυμπιακή ομάδα της Σοβιετικής Ένωσης. “Αποτελεί τη μεγαλύτερη πίκρα μου που δεν έπαιξα στην εθνική Ελλάδος που είναι ο καθρέφτης για κάθε παίκτη. Πιστεύω πια σίγουρα πως πλήρωσα κιόλας και τα πολιτικά φρονήματα του πατέρα μου που ήταν αριστερός μέχρι το τέλος της ζωής του”, είχε πει σε συνέντευξή του στην εφημερίδα “ΤΑ ΝΕΑ”.
Πηγή: ΑΠΕ-ΜΠΕ, Sports24.gr
