Εφυγε από τη ζωή η αγωνίστρια κατά της χούντας Κάτια Χουλιάρα-Ανωμερίτη, στέλεχος της αντιστασιακής δράσης κατά τη διάρκεια της 7χρονης στρατιωτικής δικτατορίας.
Η Κάτια Χουλιάρα – Ανωμερίτη, ήταν ακόμη φοιτήτρια στο Παντειο Πανεπιστημίου όταν συνελήφθη το βράδυ της 23ης Οκτωβρίου του 1969 μαζί με άλλους συνφοιτητές της ως μέλος της Οργάνωσης “Ελληνικό Δημοκρατικό Κίνημα”, κατά τη διάρκεια επιχείρησης τοποθέτησης βομβών σε εννιά τράπεζες της Αθήνας.
Επτά μέρες μετά τη σύλληψή της, στο Διαρκές Στρατοδικείο Αθηνών, καταδικάστηκε με συνοπτικές διαδικασίες σε φυλάκιση 7 ετών και φυλακίστηκε στις φυλακές Αβέρωφ και Κορυδαλλού.
Μαζί της καταδικάστηκαν σε βαρύτατες ποινές κάθειρξης, ο μετέπειτα σύζυγός της Γιώργος Ανωμερίτης και οι συναγωνιστές της Δημήτρης Παπαϊωάννου, Δημοσθένης Δώδος, Γιάννης Μυλωνάς, Βασίλης Ράπανος και Δημήτρης Κατσαρός.
Υπήρξε μέλος του Δ.Σ. του Συνδέσμου Φυλακισθέντων και Εξορισθέντων Αντιστασιακών.
Οπως αναφέρει σε συλλυπητήρια ανακοίνωσή του το Δ.Σ. του “ΣΦΕΑ 1967-1974”, “το 1975, με την ίδρυση του ΣΦΕΑ 1967-1974, η Κάτια Χουλιάρα γίνεται μέλος του και το 1977 εκλέγεται μέλος του Δ.Σ. του Συνδέσμου, συμβάλλοντας στην οργάνωση και δραστηριοποίησή του. Το Δ.Σ. του ΣΦΕΑ, οι συναγωνίστριες και οι συναγωνιστές της, με θλίψη για την απώλειά της, εκφράζουμε τα θερμά μας συλλυπητήρια στο σύζυγό της Γιώργο Ανωμερίτη, στην οικογένεια και τους οικείους της”.
Η κηδεία της Κάτιας Χουλιάρα θα τελεστεί την Τετάρτη 3 Φεβρουαρίου στις 11.30 π.μ. στο Νεκροταφείο Δάφνης-Αγίου Δημητρίου.
H μικρή βομβίστρια
Συγκινητικός είναι ο αποχαιρετισμός του δημοσιογράφου και συναγωνιστή της Γιώργου Μέρμηγκα.
Σε ανάρτησή του με τίτλο «Η μικρή βομβίστρια» αναφέρεται συνοπτικά στην πλούσια δράση της, στη γνωριμία τους στις φυλακές αλλά και στο πώς αντάλλασσαν με τον μετέπειτα σύζυγό της Γιώργο Ανωμερίτη μηνύματα αγάπης μέσα από τα κάγκελα στις αντικρυστές αντρικές και γυναικείες φυλακές του Κορυδαλλού.
«Η ” βομβίστρια ” Κάτια Χουλιάρα- Ανωμερίτη, μια από τις πιο όμορφες και αγέρωχες μορφές του αντιδικτατορικού αγώνα, έφυγε νικημένη από το ΧΑΠ αφήνοντας μοναχό το σύντροφο και άντρα της ζωής της,
τον άλλο μεγάλο αγωνιστή Γιώργο Ανωμερίτη, που τίμησε και τιμήθηκε όσο λίγοι από τη Δημοκρατία και το Λαό για τον αγώνα του κατά της φασιστικής χούντας.
Είχα την τύχη να βρεθώ στις φυλακές και να δεθώ με δεσμούς ζωής με αυτά τα δύο νέα παιδιά που όντας φοιτητές στα καλύτερα χρόνια της νιότης δεν φοβήθηκαν τίποτε. Σχημάτισαν μια μικρή αντιστασιακή ομάδα και με συμβολικές μπόμπες προσπάθησαν να γκρεμίσουν τον τύραννο.
Το πλήρωσαν άσχημα .με άγρια βασανιστήρια και φυλακίσεις.
Η Κάτια άρπαξε 7 χρόνια φυλακή και κάθισε μέσα τα 4 , στο Γιώργο Ανωμερίτη ο αιμοβόρος επίτροπος του Στρατοδικείου Λιαπής έριξε ….340 χρόνια (!))κατά συγχώνευση 25 ενώ ανάλογες ποινές επιβλήθηκαν και στα άλλα παιδιά της ομάδας που ήταν ο Δημοσθένης Δώδος ο Γιάννης Μυλωνάς ο Δημήτρης. Παπαϊωάννου και ο Βασίλης Ράπανος που διακρίθηκαν μετά στη πολιτική και κοινωνική ζωή της χώρας.
Για μια μικρή περίοδο μάλιστα σε αυτά τα 4 πέτρινα χρόνια ο Ανωμερίτης και η Κάτια βρέθηκαν κοντά και ανταλλάσσαν μηνύματα αγάπης με ένα πλαστικό πιάτο μέσα από τα κάγκελα στις αντικρυστές αντρικές και γυναικείες φυλακές του Κορυδαλλού όπως ακριβώς έκαναν ο Μπάμπης Γκολέμας και η Ελένη Βούλγαρη ( συγκρατούμενη της Κάτιας τότε με τον μικρό Μιλτιάδη αγκαλιά) στη ταινία του Παντελή Βούλγαρη τα πέτρινα χρόνια.
Και όταν έκαναν μεταγωγή του Γιώργου στη βαριά φυλακή Καλάμι της Κρήτης μαζί με το σύμβολο του αγώνα μας βομβιστή καθηγητή Σάκη Καράγιωργα αναγκάστηκα εγώ να κάνω τον inbetween μεταξύ των δύο παιδιών γράφοντας με το άσπρο πλαστικό πιάτα πως τα περνούσαν χώρια.
Πάντως τα καλύτερα μας χρόνια με την Καιτούλα τα περάσαμε δίπλα δίπλα στο υπουργείο Δικαιοσύνης με υπουργό τον αξέχαστο καθηγητή και συγκρατούμενο μας Γ.Α.Μαγκακη.
Και για να τιμήσουμε τον πολιτικό γάμο που μόλις είχε καθιερώσει ο μέντορας μας ή Κάτια με πάντρεψε με τη Χαρά που περίμενε χρόνια υπομονετικά.»
