Προς στιγμήν διαδόθηκε πως “κλείδωσε” η αγορά των γαλλικών φρεγατών Belhara, για τις οποίες πολλοί υποστηρίζουν ότι είναι η ορθή επιλογή έναντι άλλων προσφορών από ΗΠΑ και Ολλανδία. Αργότερα η είδηση μετριάστηκε από νεώτερες πληροφορίες που λένε ότι τίποτα ακόμα δεν είναι δεδομένο και πως η οριστική απόφαση θα ληφθεί στα μέσα Μαρτίου.
Προσωπικά δεν είμαι σε θέση να κρίνω τις τεχνικές πλευρές του πράγματος. Ούτε είμαι γενικώς εναντίον των εξοπλισμών. Θεωρώ αυτονόητο ότι η Ελλάδα οφείλει να παραθέσει απέναντι στην Τουρκία όση αποτρεπτική δύναμη μπορεί. Δεν είμαι λοιπόν από θέση αρχής εναντίον της συγκεκριμένης αγοράς. Κάθε άλλο.
Σε όσους όμως ελπίζουν ότι πέρα από ένα πολεμικό όπλο, η Ελλάδα θα εξασφαλίσει μ’ αυτόν τον τρόπο και τη στρατηγική συμμαχία της Γαλλίας απέναντι στην τουρκική απειλή, και ότι αυτό μας επιτρέπει να βλέπουμε με αισιοδοξία το ενδεχόμενο ελληνοτουρκικής πολεμικής εμπλοκής υποστηριζόμενοι από συμμάχους όπως η Γαλλία, έχω να τους πω ότι καλό είναι να κρατούν μικρό καλάθι.
Πρώτα απ’ όλα διότι οι Τούρκοι δεν έχουν κανέναν λόγο να ξεκινήσουν έναν πόλεμο όταν όλα αυτά που επιδιώκουν μπορούν να τα πάρουν στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων. Και αν χρειαστούν και κάποια στρατιωτικά τζαρτζαρίσματα για να μας υποχρεώσουν να αποδεχθούμε τους διπλωματικούς τους στόχους, είναι φανερό ότι κανείς δεν έχει τη διάθεση να τους εμποδίσει. Ούτε το ελληνικό πολιτικό σύστημα, ούτε κανείς σύμμαχος (με εισαγωγικά ή χωρίς). Το σύνολο του ευρωαμερικανικού μπλοκ, των Γάλλων περιλαμβανομένων, σπρώχνουν την Ελλάδα να αποδεχθεί αυτό το πλαίσιο διπλωματίας και συζητήσεων, που τελικά ευνοεί τους Τούρκους.
Από την άλλη μεριά είναι απολύτως βέβαιο πως οι Γάλλοι θα μας πουλήσουν στην πρώτη στροφή. Υπάρχουν γι’ αυτό αρκετές ενδείξεις. Θα πρέπει να αντιληφθούμε πως όπως και για τους υπόλοιπους, Γερμανούς, Αμερικάνους, κλπ, έτσι και για τους Γάλλους, η Ελλάδα δεν είναι τίποτα περισσότερο από καύσιμη ύλη για το ζέσταμα των σχέσεών τους με την Τουρκία.
Το μόνο καλό μ’ αυτή την αγορά – αν πράγματι γίνει – θα είναι ότι όταν οι Γάλλοι θα μας πουλήσουν δεν θα μπορούν να προβάλουν καμία δικαιολογία ότι δήθεν φταίμε εμείς που δεν τους προτιμήσαμε. Έτσι θα είναι ξεκάθαρο, και χωρίς αστερίσκους, το ηθικό δίδαγμα. Ότι η Ελλάδα δεν μπορεί να αντιμετωπίσει την τουρκική απειλή βασιζόμενη στο δυτικό στρατόπεδο, ούτε καν σε κάποιες δευτερεύουσες δυνάμεις σαν τη Γαλλία.
Όπως έχω πει σε προηγούμενα γραπτά μου (Σεπτ. και Δεκ. 2019, Μάρτ., Αύγ. και Σεπτ. 2020) η τουρκική απειλή δεν αντιμετωπίζεται με όρους ισχύος. Η Ελλάδα οφείλει να αναζητήσει άλλου τύπου στρατηγικές διεξόδου, μέσα από ευρύτερα διαπολιτισμικά δίκτυα και συμμαχίες ειρήνης και δημοκρατίας στα Βαλκάνια και την Ανατ. Μεσόγειο. Και βασική προϋπόθεση γι’ αυτό είναι η ουδετερότητα απέναντι στους μεγάλους γεωπολιτικούς παίκτες (ΗΠΑ, Ρωσία, Κίνα κλπ). Το αντίθετο δηλαδή απ’ αυτό που κάνουμε διακόσια χρόνια τώρα σαν γνήσιοι απόγονοι του Χατζηαβάτη: να προσπαθούμε να πείσουμε τον έναν ή τον άλλο μεγαπαίκτη να προτιμήσει εμάς αντί τους Τούρκους σαν τοπικό ατζέντη του στις δικές του ιμπεριαλιστικές επιδιώξεις.
Μπορεί βέβαια αυτό να φαίνεται ουτοπικό, όμως οτιδήποτε άλλο, όχι μόνο θα αποδειχθεί περισσότερο εξωπραγματικό, αλλά θα είναι και φοβερά καταστροφικό. … Και μακάρι να κάνω λάθος!
