Την αρχή μίας πιθανώς “μεγάλης προσφυγικής κρίσης διεθνούς διάστασης” στην βόρεια επαρχία της Αιθιοπίας, Τιγκράι, λόγω των συνεχιζόμενων συγκρούσεων και της έκρυθμης κατάστασης που επικρατεί στην περιοχή από τις αρχές Νοέμβρη διέκρινε σήμερα ο Φιλανδός υπουργός Εξωτερικών Πέκκα Χααβίστο μιλώντας σε δημοσιογράφους.

Ένα 24ωρο νωρίτερα ο Φιλανδός υπουργός είχε ολοκληρώσει την ενημέρωση που έκανε στους ομολόγους του από τις άλλες χώρες-μέλη της ΕΕ μετά την επίσκεψη που ολοκλήρωσε πριν λίγες μέρες στην Αιθιοπία ως απεσταλμένος του επικεφαλής της ΕΕ για την Εξωτερική Πολιτική, Ζοζέπ Μπορέλ.

Ο Φιλανδός υπουργός συνάντησε μεταξύ άλλων τον Αιθίοπα πρωθυπουργό Αμπίι Αχμεντ (που είχε βραβευτεί το 2019 με το Νόμπελ Ειρήνης για την συμφωνία ειρήνης που είχε κάνει με τη γειτονική Ερυθραία), πολιτικούς και στρατιωτικούς αξιωματούχους αδυνατώντας να έχει, όπως παραδέχθηκε, καθαρή εικόνα για το τι γίνεται σήμερα στο Τιγκράι.

“Η επιχείρηση (επίθεση του αιθιοπικού στρατού) κράτησε πάνω από τρεις μήνες και δεν βλέπουμε τέλος…Το ζήτημα του στρατού της Ερυθραίας είναι εξαιρετικά ευαίσθητο. Δεν πήραμε καθαρή απάντηση για την έκταση της παρουσίας τους στο Τιγκράι” είπε ο Φιλανδός υπουργός Εξωτερικών.

Εμμέσως ανέφερε πως εμποδίστηκε η ελεύθερη πρόσβασή του στην περιοχή Τιγκράι και προειδοποίησε πως εάν η αιθιοπική κυβέρνηση δεν επιτρέψει την ελεύθερη πρόσβαση ανθρωπιστικών οργανώσεων για την παροχή βοήθειας των κατοίκων της επαρχίας, τότε θα δημιουργηθεί προσφυγική κρίση διεθνών διαστάσεων και πιθανώς “ένα νέο κύμα προσφυγικών ροών προς την Ευρώπη”.

Προειδοποίησε επίσης για τις δυσμενείς συνέπειες των συγκρούσεων στο Τιγκράι και για το γειτονικό Σουδάν, τονίζοντας πως προσπαθεί να ανταπεξέλθει με μεγάλη δυσκολία με τις μεγάλες ροές προσφύγων, ενώ αντιμετωπίζει το ίδιο οικονομικές δυσκολίες.

Οι συγκρούσεις στο Τιγκράι

Τον Νοέμβρη του 2020 ο Νομπελίστας Αιθίοπας πρωθυπουργός έκανε ό,τι μπορούσε για να διαψεύσει το βραβείο Ειρήνης. Ξεκίνησε με αμείλικτη ορμή επίθεση του στρατού στην βόρεια επαρχία Τιγκράι της χώρας του σε μία προσπάθεια να εξοντώσει πολιτικούς αντιπάλους από το Κίνημα Απελευθέρωσης του Λαού των Τιγκράι που συμμετείχε σε όλες τις προηγούμενες κυβερνήσεις της τελευταίας 20ετίας. “Συμπτωματικά” το συγκεκριμένο κίνημα με τη συμμετοχή του στην κυβέρνηση είχε αναπτύξει στενές σχέσεις με την Κίνα η οποία προώθησε σημαντικά οικονομικά συμφέροντα στο πλαίσιο της μείζονος γεωπολιτικής αντιπαράθεσης με τις ΗΠΑ και άλλες δυτικές χώρες στην Αφρική (και όχι μόνο).

Σε κάθε περίπτωση, το πιο ακριβό τίμημα δεν το πλήρωσε ο Αιθίοπας πρωθυπουργός που είχε την στήριξη της γειτονικής Ερυθραίας και δυτικών κυβερνήσεων, αλλά oι περίπου έξι εκατομμύρια κάτοικοι του Τιγκράι, εκ των οποίων χιλιάδες σκοτώθηκαν από τις επιχειρήσεις του στρατού ή εν μέσω συγκρούσεων, πολλές χιλιάδες άλλοι αναζήτησαν καταφύγιο στο γειτονικό Σουδάν.

Όσοι απέμειναν στην επαρχία δίνουν μάχη επιβίωσης έχοντας να αντιμετωπίσουν τις επιδρομές και λεηλασίες αρχικά του αιθιοπικού και στη συνέχεια του στρατού της γειτονικής Ερυθραίας που έσπευσε να “βοηθήσει” την επίθεση που είχε διατάξει ο Αιθίοπας πρωθυπουργός.

Έχουν επίσης να αντιμεωπίσουν την έλλειψη βασικών αγαθών για την επιβίωσή τους αλλά και υπηρεσιών ηλεκτροδότησης, υδροδότησης και τηλεπικοινωνιών.

Δύσκολη είναι επίσης η πρόσβασή τους σε υπηρεσίες υγείας.