Ο επικίνδυνος στρατιωτικός και γεωπολιτικός εναγκαλισμός Ελλάδας – Ισραήλ, η Νατοϊκή προσήλωση, η ευρωτουρκική στρατηγική και η αυξανόμενη πολυεπίπεδη αμερικανοκρατία στην χώρα συναποτελούν ένα εκρηκτικό κοκτέιλ κινδύνων και δυσάρεστων εκπλήξεων για την εδαφική ακεραιότητα της πατρίδας μας, αλλά και για την ειρήνη και πολυπόθητη φιλία και συνεργασία ανάμεσα σε όλους τους λαούς της περιοχής. Μια ειρήνη μακριά από ιμπεριαλιστικές ψυχροπολεμικές περιπέτειες, βασισμένη στην αλληλοκατανόηση, την αλληλεγγύη και το διεθνές δίκαιο.
Η χώρα μας βρίσκεται απόλυτα εγκλωβισμένη στο τετράγωνο Βρυξέλλες, Ουάσιγκτον, ΝΑΤΟ και Τελ Αβίβ. Η μυωπική εξωτερική της πολιτική ασκείται εντός ασφυκτικών πλαισίων, ενώ ο πολυπολικός κόσμος που έχει αναδυθεί αγνοείται παντελώς από το ελληνικό πολιτικό σύστημα, με τραγικά αποτελέσματα για τα θεσμοθετημένα και διεθνώς κατοχυρωμένα ελληνικά κυριαρχικά δικαιώματα .
Η οικονομική πολιτική βρίσκεται απόλυτα εγκλωβισμένη επίσης σε μετα-μνημονιακές βαθιές ταξικές διαχωριστικές γραμμές, όπου τα όποια οφέλη της αφορούν αποκλειστικά τις πολύ γνωστές σε όλους ελίτ. Έχει περίτρανα καταγραφεί έως τώρα η πραγματικότητα των ευτράπελων χειρισμών στο θέμα των εμβολίων: οι τραγελαφικές και αναποτελεσματικές πολιτικές στην Ε.Ε. για τα εμβόλια αποδεικνύονται χειραγωγούμενες από πολυεθνικές εταιρείες και την πολιτική ελίτ, ενώ η αδιαφάνεια δεσπόζει και ο κοινωνικός και ουσιαστικός οικονομικός έλεγχος είναι ανύπαρκτος. Η γερμανική πολιτική και οικονομική κυριαρχία στην Ε.Ε. ασκείται πλέον χωρίς “τακτ” και προσχήματα. Η Γερμανία μπορεί να διεξάγει διμερώς συνομιλίες και να υπογράφει συμβάσεις με όποιες χωρες και κυβερνήσεις επιθυμεί, αφού ταυτόχρονα παραβιάζει προσυμφωνημένες αναλογίες προμήθειες εμβολίων, ενώ η Ελλάδα μαζί με άλλους “εταίρους” συμμορφώνονται ως προς τις αποφάσεις…
Η ισραηλινή γεωστρατηγική “μέγγενη”…
Η Ελλάδα είναι μία από τις τρεις μόνο χώρες με τις οποίες υπέγραψε το Ισραήλ αναβαθμισμένη αμυντική συμφωνία (SOFA), με τις άλλες δυο να είναι οι Ηνωμένες Πολιτείες και η Κύπρος. Η συμφωνία επιτρέπει στο Ισραήλ να φιλοξενεί ελληνικές στρατιωτικές δυνάμεις στην επικράτειά του (το ποια χρησιμότητα έχει κάτι τέτοιο ουδέποτε έχει διευκρινιστεί) ή να τοποθετούνται ισραηλινές στρατιωτικές δυνάμεις στην επικράτεια της Ελλάδας, ως μέρος των στρατιωτικών συμφωνιών και ολοκληρωμένων ρυθμίσεων ασφάλειας μεταξύ των δύο χωρών, που περιλαμβάνουν πάνω από 50 υποκατηγορίες! Αρκετές από αυτές δεν έχουν πότε επικυρωθεί από το ελληνικό κοινοβούλιο.
Οι τελευταίες εξελίξεις για την ευτελή παράδοση και εκχώρηση της ΕΛΒΟ σε ισραηλινά συμφέροντα, όπως και η πρόσφατη σύμβαση παράδοσης του πολιτικού αεροδρομίου της Καλαμάτας σε ισραηλινή εταιρία για εκπαίδευση πιλότων σε πολεμικά αεροσκάφη αυξάνει την παρουσία, τον έλεγχο και τη χειραγώγηση σε κρίσιμους τομείς της δημόσιας αμυντικής υποδομής.
Η συνεχιζόμενη αγορά οπλικών συστημάτων χωρίς της λογική συμπαραγωγής και εισαγωγής τεχνογνωσίας (κάτι που κάνει η Τουρκία με επιτυχία στο τομέα της αμυντικής βιομηχανίας τα τελευταία χρονιά), συνεχίζεται και έχει επισφραγίσει την αντίληψη του εύκολου, προβλέψιμου και ελεγχόμενου “πελάτη”. Η οικονομία μας παραμένει σε πλαίσια “τριτοκοσμικής αντίληψης” σε ότι αφορά την απουσία στρατηγικής στον νευραλγικό τομέα της δημόσιας αμυντικής βιομηχανίας. Νατοϊκή , γερμανική, γαλλική και τώρα ισραηλινή εξάρτηση στους προαναφερόμενους τομείς λαμβάνει χώρα σε συνθήκες πανδημίας με ελάχιστες πολιτικές και κοινωνικές αντιδράσεις.
Το Διεθνές Δίκαιο δεν μπορείς να το επικαλείσαι “α λα καρτ”.
Σε πρόσφατη τηλεοπτική ενημέρωση με το Συμβούλιο Ασφαλείας, ο απεσταλμένος του ΟΗΕ στη Μέση Ανατολή Νικολάι Μλάντενοφ δήλωσε ότι “η επικίνδυνη προοπτική προσάρτησης παλαιστινιακών εδαφών από το Ισραήλ… απειλεί τις προσπάθειες για προώθηση της περιφερειακής ειρήνης”.
Το Ισραήλ κατέλαβε τη Δυτική Όχθη του Ιορδάνη, την Ανατολική Ιερουσαλήμ και τα συριακά Υψίπεδα του Γκολάν στον πόλεμο του 1967 ενάντια στους Άραβες γείτονές του. Ουδέποτε συμμορφώθηκε με τα μετέπειτα ψηφίσματα του ΟΗΕ.
Στα τέλη του 2016, το Συμβούλιο Ασφαλείας του ΟΗΕ καταδίκασε τους νέους ισραηλινούς οικισμούς της Δυτικής Όχθης και της Ανατολικής Ιερουσαλήμ του Ισραήλ ως “κατάφωρη παραβίαση του διεθνούς δικαίου”. Η επέκταση τώρα αυξάνεται και στον Ιορδάνη ποταμό,
Πρόσφατα επίσης ο Αραβικός Σύνδεσμος κατηγόρησε επίσης το Ισραήλ ότι εκμεταλλεύτηκε την παγκόσμια εξάπλωση του κορονοϊού, ο οποίος έχει τραβήξει την προσοχή του κόσμου, για να εντείνει και να συνεχίσει με τα σχέδια προσάρτησής του.
Το Ισραήλ επίσης είναι η μόνη πυρηνική δύναμη που δεν έχει επίσημα αναγνωρίσει ότι κατέχει πυρηνικά όπλα και απολαμβάνει μιας “ιδιότυπης ασυλίας” για τις υπάρχουσες διεθνείς συμφωνίες που ισχύουν για τους πυρηνικούς εξοπλισμούς.
Η Διεθνής Αμνηστία, αλλά και πολλές άλλες οργανώσεις ανά το κόσμο για τα ανθρώπινα δικαιώματα έχουν καλέσει το Ισραήλ να απελευθερώσει Παλαιστίνιους κρατούμενους, ιδίως εκατοντάδες παιδιά, ηλικιωμένους και γυναίκες, για να τους προστατεύσει από την πανδημία. Τα περιζήτητα εμβόλια, ακόμα δεν έχουν φτάσει σε Παλαιστινίους πολίτες λόγω ισραηλινών απαγορεύσεων.
Το Ισραήλ μαζί με τις ΗΠΑ και την Τουρκία είναι χώρες που δεν έχουν υπογράψει ή επικυρώσει την Σύμβαση για το Δίκαιο της Θάλασσας του ΟΗΕ, κάτι που η Ελλάδα το έχει κάνει “ “προμετωπίδα” ( και καλώς) στην άσκηση της εξωτερικής πολιτικής και στην τήρηση των κυριαρχικών της δικαιωμάτων. Ισραήλ και Τουρκία, εδώ και μήνες βρίσκονται σε μυστικές συνομιλίες για να βρουν ταυτίσεις στις αναθεωρητικές τους πολιτικές, στο Καύκασο, στην ανατολική λεκάνη της Μεσογείου, κτλ. Η Ελλάδα παραβλέπει τις μακροπρόθεσμες επιπτώσεις πιθανόν συμφωνιών και εντείνει την ατελέσφορη εξάρτηση της με δογματικές προσηλώσεις. Η ελληνική πολιτική ελίτ και η οικονομική της ολιγαρχία βρίσκονται σε απόλυτη εξάρτηση από τους πάτρωνές τους, μάλιστα κατά ειρωνικό και τραγικό τρόπο κατά την περίοδο των γιορτασμών των 200 χρόνων της Ελληνικής Επανάστασης.
Οι τελευταίες ελληνικές κυβερνήσεις έχουν επενδύσει στην τήρηση και εφαρμογή του Διεθνούς Δικαίου, όταν πρέπει να αντιμετωπίσουν πάγιες τουρκικές αναθεωρητικές πολιτικές είτε όταν αυτές εκδηλώνονται με διπλωματικούς ανορθόδοξους τρόπους, είτε με στρατιωτικοποίηση και πράξεις εκτός διεθνούς νομιμότητας (παραβιάσεις θαλάσσιου και εναέριου χώρου). Το πρόβλημα βρίσκεται στο ότι οι κυβερνήσεις μας επιλέγουν να αναμασούν το χρεοκοπημένο δόγμα “ανήκουμε στην Δύση” και αρνούνται πεισματικά τα δεδομένα του 21ου αιώνα, με ανιστόρητες αφηγήσεις που πρωτοετείς φοιτητές σύγχρονης πολιτικής ιστορίας και επιστήμης απορρίπτουν.
Είναι αλήθεια ότι ο κ. Νετανιάχου, που πρωταγωνιστεί τα τελευταία χρόνια στην πολιτική σκηνή του Ισραήλ, έχει βρει στο πρόσωπο των Γιώργου Παπανδρέου, Αλέξη Τσίπρα παλαιότερα και του Κυριάκου Μητσοτάκη σήμερα ένθερμους συνομιλητές που έχουν παραμερίσει τις πάγια καλές πολιτικές σχέσεις της Ελλάδας με την παλαιστινιακή ηγεσία. Στις επισκέψεις τους στο Ισραήλ αποφεύγουν πλέον να επισκέπτονται, ακόμα και για τυπικούς λόγους, για να μην δυσαρεστήσουν την πολιτική ηγεσία του Ισραήλ, την Ραμάλα, την πρωτεύουσα της Παλαιστινιακής Αρχής κάτι που τουλάχιστον τηρεί ακόμα η ηγεσία της Ε.Ε. και άλλων ευρωπαϊκών κρατών.
Καθώς η πανδημία βυθίζει την κοινωνικο-οικονομική και ανθρωπιστική κατάσταση του παλαιστινιακού λαού, το Ισραήλ συνεχίζει την παράνομη κατοχή του, τις πολιτικές προσάρτησης , την κλιμάκωση των παράνομων εποικιστικών πρακτικών. Συνεχίζεται η κατάσχεση πόρων, νερού, καλλιεργήσιμης γης, κ.ο.κ. από τους παλαιστινιακούς θεσμούς, ο αναγκαστικός εκτοπισμός εκατοντάδων οικογενειών και αμάχων και ο βάρβαρος διεθνής αποκλεισμός της Λωρίδας της Γάζας που την έχει μετατρέψει στην μεγαλύτερη “ φυλακή” του κόσμου.
Είναι ενοχλητικό το γεγονός ότι έχει τελειώσει ένας ακόμη χρόνος χωρίς το Συμβούλιο Ασφαλείας να έχει συγκεκριμένα λάβει μέτρα για τον τερματισμό της στρατιωτικής επίθεσης του Ισραήλ και της κατοχής του παλαιστινιακού εδάφους, συμπεριλαμβανομένης της Ανατολικής Ιερουσαλήμ, σύμφωνα με το ψήφισμά του 2334 (2016) ενώ το εβραϊκό κράτος, με ατιμωρησία, ενισχύει την πολιτική του για παράνομη επέκταση οικισμών στα κατεχόμενα παλαιστινιακά εδάφη και απειλεί να προσαρτήσει τα παλαιστινιακά εδάφη της κοιλάδας του Ιορδάνη και άλλες περιοχές της Δυτικής Όχθης και της Ανατολικής Ιερουσαλήμ.
Για άλλη μια φορά, στο Συμβούλιο Ασφαλείας δείχνει τεράστιες αδυναμίες να εκπληρώσει την ευθύνη του βάσει του Χάρτη των Ηνωμένων Εθνών για τη διατήρηση της διεθνούς ειρήνης και ασφάλειας και να ζητήσει έμπρακτα την άμεση και πλήρη διακοπή όλων των πολιτικών και πρακτικών που ασκεί παρανόμως το Ισραήλ.
Η ορθή νομική βάση όλων των σχετικών αποφάσεων της Γενικής Συνέλευσης και του Συμβουλίου Ασφαλείας του ΟΗΕ για μια ολοκληρωμένη, δίκαιη και διαρκή λύση στη σύγκρουση Ισραήλ-Παλαιστίνης, η οποία θα επιτρέπει στον παλαιστινιακό λαό να ασκήσει το δικαίωμά του στην αυτοδιάθεση και να έχει ένα ανεξάρτητο και κυρίαρχο κράτος στα σύνορα πριν από το 1967, με την Ανατολική Ιερουσαλήμ ως πρωτεύουσα, απόφαση που θα εγγυάται το δικαίωμα επιστροφής για τους πρόσφυγες, τείνει να μετατραπεί σε “νεκρό γράμμα” από τις τελευταίες ελληνικές κυβερνήσεις που έχουν αποδεχτεί την ολοκληρωτική και άκρως επικίνδυνη για τον λαό μας, υποταγή στα φιλοπόλεμα, ψυχροπολεμικά ευρω-ατλαντικά δόγματα.
Όσο η Ελλάδα επίσημα σιωπά, συσκοτίζει, παραμερίζει και παραβλέπει την παγκόσμια μακρόχρονη τραγωδία του παλαστινιακου λαού, μια “κεντρική” παραβίαση του διεθνούς δικαίου με αρκετές ομοιότητες με την κυπριακή τραγωδία και επιλέγει τους “θύτες” τέτοιων παραβιάσεων ως “συμμάχους” με παγκόσμιες επιπτώσεις θα αυτοπεριθωριοποιείται. Όσο θα ταυτίζεται με την ορθόδοξη ευρω-ατλαντική δογματική επιθετική πολιτική ενάντια στην Συρία, το Ιράν, την Βενεζουέλα, την Κούβα, χώρες θύματα των πιο ωμών παραβιάσεων του διεθνούς δικαίου με παράνομες, απάνθρωπες κυρώσεις, θα απομονώνεται από την τεράστια πλειοψηφία κρατών-μελών του ΟΗΕ που έχουν τα καταδικάσει αυτά σε αμέτρητες ψηφοφορίες. Αγνοεί με περίτρανο τρόπο την τεράστια σημασία και την άνοδο στην παγκόσμια οικονομία, στις νέες τεχνολογίες και την αμυντική βιομηχανία, χωρών όπως η Ρωσία, η Κίνα, η Ινδία, κ.ο.κ.
Αυτός είναι και ο βασικός λόγος που το τούρκικο καθεστώς πότε δεν επικαλείται ουσιαστικές παραμέτρους διεθνών συμβάσεων και συνθηκών. Αυτός είναι ο λόγος που η Τουρκία και το Ισραήλ κατατάσσονται στις δυνάμεις που θέλουν να στρατιωτικοποιήσουν τις διεθνείς σχέσεις, που ονομάζονται αναθεωρητικές. Που δεν δίνουν λόγο για τις επιθετικές τους ενέργειες στην Συρία, στην Λιβύη, στο Ναγκόρνο Καραμπάχ, στην Ευρασία, στο Αιγαίο και την Μεσόγειο…
Αμερικανοκρατία στην Ελλάδα
Έχει ξεπεραστεί ήδη η εποχή “Πιουριφόι” στην χώρα μας: η πολιτιστική, μιντιακη, οικονομική και ενεργειακή εξάρτηση εμβαθύνει και πολλαπλασιάζεται, σύμφωνα με τις απαιτήσεις και την πλήρη αποδοχή των σχετικών στρατιωτικών διευκολύνσεων και γεω-οικονομικών και στρατηγικών συμφερόντων των ΗΠΑ στην περιοχή μας. Οι νέες εξελίξεις στην παγκόσμια γεωπολιτική σκακιέρα δείχνουν μια ολοένα πιο έντονη ψυχροπολεμική πολιτική των ΗΠΑ εναντίων της Ρωσίας και Κίνας. Η Μαύρη Θάλασσα βαθμιαία μετατρέπεται σε ζώνη στρατιωτικοποίησης από το ΝΑΤΟ και τις ΗΠΑ, το επόμενο διάστημα, με την εκτίμηση ότι η Κριμαία μπορεί να αποτελέσει μια περιοχή “αστάθειας” σε βάρος της Ρωσικής Ομοσπονδίας. Η Ελλάδα, η Τουρκία και η Ουκρανία έχουν επιλεγεί ως χώρες (με διαφορετικούς ρόλους η καθεμία) που θα μετατραπούν σε αιχμή του δόρατος. Η Αλεξανδρούπολη με την στάθμευση επιθετικών αμερικανικών ελικοπτέρων και όχι μόνο είναι κομβικής σημασίας στην ανάπτυξη από θάλασσα και αέρα αμερικανικών και νατοϊκών στρατιωτικών δυνάμεων.
Η ενεργειακή επικοινωνιακή φούσκα EastMed έχει ήδη ξεχαστεί. Αξιοποιήθηκε και χρησιμοποιήθηκε περιστασιακά με βαρύγδουπο τρόπο, μόνο και μόνο για την αύξηση της παρουσίας στρατιωτικών δυναέμων αμερικανικών, γαλλικών, τουρκικών και ισραηλινών στην ανατολική και κεντρική Μεσόγειο. Το πρόσχημα υπάρχει. Ο αγωγός είναι εξίσου οικονομικά ασύμφορος, περιβαλλοντολογικά επικίνδυνος και ασύμφορος (ως προς το πιο φθηνό και προσιτό ρωσικό φυσικό αέριο μη ανταγωνιστικός).
Παρόλα αυτά η ελληνική πολιτική μυθολογία περί EastMed, με αμερικάνικη και ισραηλινή σφραγίδα συνεχίζεται:
- Συνέχιση, επέκταση και αναβάθμιση της λειτουργίας της Σούδας, της πιο σημαντικής αμερικανικής βάσης στην ευρύτερη περιοχή της Μεσογείου,
- Στρατιωτικοποίηση ενός τμήματος του λιμανιού της Αλεξανδρούπολης και η χρήση του από το αμερικανικό Ναυτικό (και για την στάθμευση αμερικανικών επιθετικών ελικοπτέρων. Υπενθυμίζεται ότι η Αλεξανδρούπολη έχει αναδειχτεί στο επίκεντρο των πολλαπλών επισκέψεων του Αμερικανικού πρέσβη κ. Πάιατ, ενώ επί ΣΥΡΙΖΑ έφτασαν στο ναδίρ οι ελληνο-ρωσικές σχέσεις αφού καταγγέλθηκαν “δραστηριότητες” των Ρώσων διπλωματών που απελάθηκαν από τον Ελλάδα τον Ιούλιο του 2018. Το γεγονός αυτό σημαδεύτηκε από την απολυτή ικανοποίηση των ΗΠΑ.
- Εγκατάσταση βάσης εκπαίδευσης ελικοπτέρων στην Κεντρική Ελλάδα.
- Χρήση αμερικανικών UAV από ελληνικά αεροδρόμια συμπεριλαμβάνονται στις συμφωνίες .
Επίσης η εκ των πραγμάτων, στρατηγική νατοϊκή αναβάθμιση της Τουρκίας, είναι κάτι που αποσιωπάται από τα ελληνικά συστημικά μέσα ενημέρωσης. Η πολυδιάστατη στρατιωτική εμπλοκή της στην Λιβύη, στη Συρία, στην Ουκρανία (διμερείς συμβάσεις για στρατιωτική συνεργασία ), στην Μαύρη θάλασσα, στο Ναγκόρνο Καραμπάχ και συνολικά τον Καύκασο, η ισλαμική και πολιτιστική της επιρροή σε αρκετές χώρες της Αφρικής, του αραβικού κόσμου και του βαλκανικού χώρου, κατατάσσει την Τουρκία σε επιλεκτικό παίκτη “α λα καρτ” του ΝΑΤΟ , όπως αρκετές φορές έχει αναφέρει ο Γ.Γ. του, Γενς Στόλτενμπεργκ. Η αγώνας να καταστεί η Ελλάδα προνομιακός σύμμαχος του ΝΆΤΟ και ως ΗΠΑ είναι αγώνας χαμένος και χωρίς ουσιαστική προοπτική για την πατρίδα μας.
Όσο τα παραπάνω θέματα μένουν έξω από την πολιτική και κοινωνική ατζέντα του λάου μας και των κινημάτων μας, οι “ελεύθεροι πολιορκημένοι” θα βυθίζονται όλο και περισσότερα σε δύσκολες και σύνθετες πτυχές κινηματικού σεχταρισμού και κατάθλιψης. Το πεδίο είναι ελεύθερο και λαμπρό, ώστε να ξαναδούμε μια καινούργια σελίδα στην πλούσια ενωτική αντιιμπεριαλιστική και φιλειρηνική ιστορία του λαού μας και ιδιαίτερα της νεολαίας μας.
