Στην εντατική κινδυνεύει να βρεθεί η αγορά εργασίας τόσο στην Ελλάδα όσο και παγκοσμίως, μετά την αποσωλήνωσή της από τον οικονομικό αναπνευστήρα. Ήδη, έρευνα της εταιρείας Randstad καταγράφει απώλεια 500 εκατομμυρίων θέσεων εργασίας σε ολόκληρο των κόσμο, εξαιτίας της υγειονομικής κρίσης, ενώ δύο εκατομμύρια εργαζόμενοι είναι εκτεθειμένοι στην άτυπη εργασία!
Κι ενώ οι νέες συνθήκες που διαμορφώνονται στην αγορά εργασίας προσομοιάζουν με κινούμενη άμμο, 7 στους 10 εργαζόμενους στην Ευρώπη ζουν σε συνθήκες φτώχειας.
Στη χώρα μας, με στοιχεία του ΙΝΕ-ΓΣΕΕ, το 1/3 των εργαζομένων αμείβεται με τον κατώτατο μισθό, αλλά υπάρχει και το συγκλονιστικό στοιχείο του 1/3 με αμοιβή κάτω από τον κατώτατο μισθό.
Εργαζόμενοι, αντιμετωπίζονται μισθολογικά ως… χομπίστες, με μηνιαίες αποδοχές της τάξεως των 200 ευρώ και ζουν κυριολεκτικά υπό συνθήκες φτωχοποίησης, εγκλωβισμένοι σε άτυπες και ελαστικές μορφές εργασίας.
Παράλληλα, μεγάλες εταιρείες θεωρούν ως βέλτιστη λύση την ενίσχυση των ευέλικτων μορφών εργασίας (με περιορισμένες αποδοχές και δικαιώματα) αλλά και την επανακατάρτιση κυρίως σε τεχνολογικές δεξιότητες, δίδοντας προβάδισμα στην αλλαγή ειδικότητας και σε μορφές εργασίας, οι οποίες για την αγορά εργασίας αρκετών κρατών αποτελούν αχαρτογράφητα νερά, χωρίς διασφαλισμένα δικαιώματα για τους εργαζόμενους.
Ειδικά για τους Έλληνες εργαζόμενους, εκτιμάται ότι προκειμένου να “παραμείνουν ανταγωνιστικοί”, πρέπει να βελτιώσουν τις δεξιότητές τους.
Σε μια περίοδο κατά την οποία η αγορά εργασίας δέχτηκε καθοριστικό πλήγμα εξαιτίας της πανδημίας, η Ελλάδα αναδεικνύεται μια από τις πρώτες χώρες, στις οποίες η ανάγκη για νέες δεξιότητες του ανθρώπινου δυναμικού εμφανίζεται ενισχυμένη.
Πως θα γίνει αυτό;
Στην έρευνα προβάλλεται το γεγονός της αντικατάστασης σε μεγάλο βαθμό “της παραδοσιακής μορφής μόνιμης απασχόλησης”, από μοντέλα ευέλικτης εργασίας. Μάλιστα, η μελέτη επισημαίνει ότι “οι εργαζόμενοι που επιλέγουν και προτιμούν περισσότερο ευέλικτα μοντέλα απασχόλησης είναι σε θέση να ενσωματωθούν καλύτερα στο εργατικό δυναμικό των επιχειρήσεων” (σσ: σαφές το υπονοούμενο).
Αξιοσημείωτη είναι η αύξηση του ανθρώπινου δυναμικού που απασχολείται με τη μορφή της προσωρινής απασχόλησης, γεγονός το οποίο -όπως σημειώνουν οι συντάκτες της μελέτης- πρόκειται να διαδραματίσει σημαντικό ρόλο στις προσπάθειες ανάκαμψης της παγκόσμιας οικονομίας (σσ: κι άλλο υπονοούμενο).
Το μοντέλο της εξ αποστάσεως εργασίας αποδεικνύεται ότι ήρθε για να μείνει για πολλές επιχειρήσεις και η τάση αυτή έρχεται να φέρει με τη σειρά της νέες προκλήσεις. Οι εργοδότες θα χρειαστούν να εισάγουν νέες ευέλικτες μορφές απασχόλησης στο εργασιακό περιβάλλον τους και να διασφαλίσουν ταυτόχρονα ότι το ανθρώπινο δυναμικό τους διατηρεί ίσες ευκαιρίες για την επιθυμητή επαγγελματική εξέλιξή του.
Και η πολυθρύλητη επιστροφή στην “κανονικότητα”;
Σύμφωνα με την έρευνα CEO Outlook Pulse Survey της KPMG, περίπου τα μισά (45%) από τα παγκόσμια στελέχη δεν αναμένουν την επιστροφή στην “κανονική” επιχειρηματική δραστηριότητα παρά μόνο κάποια στιγμή το 2022, σε αντίθεση με περίπου το ένα τρίτο (31%) που αναμένουν ότι αυτό θα γίνει αργότερα τη φετινή χρονιά.
Στο σημείο αυτό, οφείλουμε να διευκρινίσουμε ότι “κανονική επιχειρηματικότητα’, δεν συνεπάγεται “κανονικότητα στην εργασία”…
Η έρευνα δείχνει ότι ορισμένα στελέχη επιχειρήσεων έχουν ήδη λάβει σημαντικά μέτρα κατά τη διάρκεια της κρίσης ώστε να μετασχηματίσουν το λειτουργικό τους μοντέλο και τους τρόπους εργασίας τους, επιταχύνοντας την εφαρμογή κρίσιμων έργων μετασχηματισμού, μερικά από επιλογή, αλλά και κάποια από ανάγκη.
Σύμφωνα με την έρευνα, μόνο το 17% των παγκόσμιων CEOs σκέφτονται να μειώσουν το μέγεθος των χώρων των γραφείων τους ως αποτέλεσμα της νόσου COVID-19. Αντιθέτως, το 69% των CEOs που ρωτήθηκαν τον Αύγουστο του 2020 δήλωσαν ότι σχεδίαζαν να μειώσουν το χώρο των γραφείων τους σε διάστημα 3 ετών, κάτι που δείχνει ότι είτε πραγματοποιήθηκαν ήδη περικοπές στους χώρους των γραφείων (σσ: και όχι μόνο) είτε, διαπιστώνοντας ότι η πανδημία συνεχίζεται, οι στρατηγικές μεταβλήθηκαν.
