Εξηγήσεις για το ρόλο του προκατόχου του, Ντέιβιντ Κάμερον, στην προώθηση συμφερόντων της χρηματοπιστωτικής εταιρίας επενδύσεων Greensill που δραστηριοποιείται σε Ηνωμένο Βασίλειο και Αυστραλία ζήτησε ο Βρετανός πρωθυπουργός Μπόρις Τζόνσον.
Αφορμή έδωσε αποκαλυπτικό ρεπορτάζ της εφημερίδας Φαϊνάνσιαλ Τάιμς, σύμφωνα με το οποίο ο Κάμερον την περίοδο της πανδημίας προσπάθησε να αξιοποιήσει τις γνωριμίες που είχε κάνει ως πρωθυπουργός για να διασφαλίσει την συμμετοχή της -χρεοκοπημένης πλέον- εταιρείας Greensill σε ένα από τα προγράμματα ευνοϊκής δανειοδότησης της Κεντρικής Τράπεζας της Αγγλίας και συγκεκριμένα στο πρόγραμμα Covid Corporate Financing Facility (CCFF).
Το εν λόγω πρόγραμμα πρόσφερε έκτακτη ρευστότητα ύψους 37 δις λιρών, σε 107 επιχειρήσεις από τον Μάρτιο του 2020 έως τον Μάρτιο του 2021.
Στο πλαίσιο δραστηριοτήτων που ανέλαβε ο Ντέιβιντ Κάμερον για λογαριασμό της εταιρίας Greensill έγιναν τηλεφωνικές επαφές και μηνύματα με διάφορα υπουργικά στελέχη, μεταξύ των οποίων ο υπουργός Οικονομικών Ρίσι Σουνάκ που φέρεται πως προώθησε πρώτος το αίτημα του Κάμερον, χωρίς όμως αυτό τελικά να γίνει δεκτό, με αποτέλεσμα η εταιρεία να μένει εκτός του προγράμματος CCFF.
Η υπόθεση Greensill εδώ και περίπου ένα μήνα απασχολεί τις βρετανικές εφημερίδες με τη δημοσιόγράφο της Γκάρντιαν Κάρολ Καντγουόλαντρ να εκτιμά πως οι νέες αποκαλύψεις κάνουν το σκάνδαλο να φαίνεται ολοένα και χειρότερο…
Η απάντηση του Κάμερον
Μπροστά σε αυτές τις πληροφορίες ο Κάμερον αποφεύγει να ρίξει λάδι στη φωτιά, προφασιζόμενος ότι “δεν παραβίασε κανένα κώδικα συμπεριφοράς ούτε κάποιον κυβερνητικό κανόνα»” αναγνωρίζοντας εντούτοις πως η υπόθεση αυτή συνιστά “ένα σημαντικό μάθημα που πρέπει να πάρει”.
Αναγνώρισε επίσης ότι ως πρώην πρωθυπουργός θα έπρεπε να διατηρεί επαφές με στελέχη της κυβέρνησης μόνον μέσα από επίσημα κανάλια για “να μην υπάρχει κανένα ενδεχόμενο παρεξηγήσεων”.
Σε κάθε περίπτωση, η υπόθεση φαίνεται πως θα εξεταστεί από την ανεξάρτητη εξεταστική επιτροπή με επικεφαλής τον δικηγόρο Νάιτζελ Μπόρντμαν.
Ο Μπόρντμαν καλείται να εξετάσει τη πιθανότητα επιρροής της εταιρείας στη κυβέρνηση και τον τρόπο με τον οποίο επικοινωνούσαν τα στελέχη της με κυβερνητικούς αξιωματούχους.
