Πριν από δύο μήνες, η κυβέρνηση θριαμβολογούσε, δια της ναυαρχίδος της στον τύπο, της εφημερίδας Τα Νέα, ότι διαθέτει εκλογική “δεξαμενή” (!) εκατοντάδων χιλιάδων ομογενών, για να ανατρέψει, κατ’ ουσίαν, μέσω αυτών, την ψήφο και τις προτιμήσεις των Ελλήνων της Ελλάδας και να ξανακερδίσει τις εκλογές. Το μήνυμα της εφημερίδας ήταν σαφές: μπορεί να πέφτουμε στις δημοσκοπήσεις, θα μας σώσουν όμως οι ομογενείς.
Επειδή πολλοί ομογενείς ζουν μακριά από την Ελλάδα και με την αγάπη της, δεν ξέρουν, ίσως και δεν θέλουν να ξέρουν την ελληνική πραγματικότητα. Ακόμα και παιδιά του Δημοτικού όμως που ζουν στην Ελλάδα και όχι στην Παταγωνία, γνωρίζουν ότι οι πολιτικοί μας δεν ενδιαφέρονται για τίποτα απολύτως εκτός από τον εαυτό τους. Το δημοσίευμα δεν ήταν παρά μια ακόμα από τις πολλές επιδείξεις του άνευ προηγουμένου κυνισμού με τον οποίο οι κρατούντες αντιμετωπίζουν τον ελληνικό λαό και την άμοιρη χώρα που της έτυχε νά’χει τους πολιτικούς που έχει, να την ακομπανιάρουν στην κάθοδο στην Κόλαση. Πολιτικούς που, υπό ομαλές συνθήκες δεν θα τους προσλάμβανε κανείς, ούτε για βοηθούς βοηθών σε μπακάλικο.
Τους ακούει άλλωστε όλος ο ελληνικός λαός και φρίττει για το πώς μιλάνε για τους ανθρώπους που πεθαίνουν, γιατί αυτοί δεν έχουν επιτάξει τις εντατικές των φίλων τους των κλινικαρχών και των στρατιωτικών νοσοκομείων ή πως μιλάνε στους μαγαζάτορες που χρεοκόπησαν. Η εμφάνιση της παρούσης πολιτικής τάξης δεν είναι τυχαία: αντανακλά τις βαθιές τάσεις αποσάθρωσης της οικονομίας, του κοινωνικού σχηματισμού, της κυρίαρχης ηθικής και των θεσμών του ελληνικού έθνους-κράτους. Την αποσύνθεση αυτή εκφράζει άλλωστε η όλο και συχνότερη εμφάνιση προσώπων εμφανώς μη ομαλού ψυχισμού στο κέντρο του πολιτικού, κοινωνικού και κρατικού συστήματος. Σιγά τώρα μην ενδιαφέρονται αυτοί οι άνθρωποι για τους ομογενείς!
Το προ διμήνου πρωτοσέλιδο δημοσίευμα των Νέων επιβεβαίωσε πανηγυρικά ποιά ήταν η πραγματική επιδίωξη της κυβέρνησης της ΝΔ όταν έφτιαχνε τον νόμο για την ψήφο των αποδήμων: να δημιουργήσει έναν “εφεδρικό στρατό ψηφοφόρων”, που θα την ψηφίζουν ανεξαρτήτως των αποτελεσμάτων της πολιτικής της, τα οποία δεν θα ζουν οι ίδιοι στο πετσί τους, αλλά και λόγω των δεσμών τους με την Εκκλησία και οργανώσεις ομογενών, ιδίως Ελληνοαμερικανών, που πρόσκεινται παραδοσιακά στη δεξιά και στην άκρα δεξιά, οργανώσεις που δεν δρουν για τα ελληνικά συμφέροντα στις ΗΠΑ, αλλά, διαχρονικά, για τα αμερικανο-ισραηλινά συμφέροντα στην Ελλάδα και την Κύπρο (όπως έπραξαν στη διάρκεια της δικτατορίας, αλλά ακόμα και του εμφυλίου), οργανώσεις που υπήρξαν το βασικό στήριγμα της Χούντας και των εθνικοφρόνων κατορθωμάτων της, όπως της τουρκικής εισβολής στην Κύπρο.
Σε ό,τι αφορά την Ορθόδοξη Εκκλησία στις ΗΠΑ με μεγάλη λύπη μας διαπιστώνουμε εδώ και καιρό τον εκφυλισμό της και την πλήρη μετατροπή της, από κοινού με το Οικουμενικό Πατριαρχείο, την Ελληνική Εκκλησία και τον Κύπρου Χρυσόστομο σε τυφλό εργαλείο της πολιτικής της CIA στην Ουκρανία, με καταστροφικά αποτελέσματα για τα ελληνικά εθνικά συμφέροντα, για τα συμφέροντα της Παγκοσμίου Ορθοδοξίας και του Οικουμενικού Πατριαρχείου, αλλά και για τα συμφέροντα των ίδιων των Ελλήνων της Ουκρανίας και της Κριμαίας. Αυτά, σε όποιον Έλληνα διατηρεί ακόμα κάποια ίχνη συνείδησης, θυμίζουν έντονα την Ουκρανική Εκστρατεία του Βενιζέλου, κατ’ εντολήν Αγγλίας και Γαλλίας, που κατέληξε στην καταστροφή του Μικρασιατικού Ελληνισμού.
Ήδη, ο νόμος που ψηφίστηκε από τη νυν κυβέρνηση για την ψήφο των ομογενών ήταν εντελώς απαράδεκτος. Έθετε ως μόνο όριο για τη συμμετοχή στις εκλογές να έχει ζήσει ο ομογενής μία διετία πριν από 35 χρόνια στη χώρα. Κανένα σοβαρό κράτος δεν αποδέχεται τέτοιου είδους ρυθμίσεις. Η Κύπρος δεν επιτρέπει σε υπηκόους της που απουσιάζουν άνω των έξι μηνών να ψηφίζουν και να ψηφίζονται. Σε άλλα ευρωπαϊκά κράτη, το όριο άνω του οποίου δεν μπορεί να ασκείται το δικαίωμα εκλέγειν και εκλέγεσθαι είναι τα 10 ή το πολύ 15 χρόνια απουσίας.
Τα δικαιώματα είναι αλληλένδετα με τις υποχρεώσεις και ιδίως τις πιο θεμελιώδεις από αυτές, δηλαδή την στρατιωτική θητεία και την υποχρέωση συμμετοχής στην κρατική φορολογία. Χωρίς αυτά δεν υφίσταται δημοκρατικό πολίτευμα, εκφυλίζεται σε παρωδία.
Ασφαλώς πολλοί Έλληνες του εξωτερικού είναι περισσότερο Έλληνες από πολλούς Έλληνες του εσωτερικού. Αλλά, οι άνθρωποι αυτοί, όσο και αν είναι πατριώτες, δεν έχουν συχνά την παραμικρή ιδέα για το τι συμβαίνει στην Ελλάδα. Πώς είναι δυνατόν να φωνάξουμε έναν Έλληνα που έχει τριάντα χρόνια να πατήσει στην χώρα και ζει στην Χιλή, τη Νέα Ζηλανδία, το Κεντάκι ή τη Σιβηρία, να ψηφίσει και να αποφασίσει πως πρέπει να λυθούν τα δικά μας προβλήματα; Αφήστε τα τεράστια περιθώρια διευκόλυνσης της νοθείας που επιτρέπουν τέτοιες ρυθμίσεις.
Υπάρχουν πολλοί τρόποι για να εμπλακούν οι ομογενείς, κατά τρόπο χρήσιμο για τους ίδιους και για την Ελλάδα στην εθνική ζωή, αλλά και να γίνουν οι “πρεσβευτές” της χώρας διεθνώς, αλλά δεν είναι τέτοιος τρόπος να βάζουμε να ψηφίζουν ανθρώπους οι οποίοι έχουν χάσει προ πολλού οποιαδήποτε βιωματική σχέση με τη χώρα.
Αν η κυβέρνηση ενδιαφερόταν για τους ομογενείς δεν θα υποβάθμιζε βέβαια το ΣΕΑ με τον τελευταίο νόμο που πέρασε, ούτε τη Γενική Γραμματεία Απόδημου Ελληνισμού. Δεν θα περιόριζε την ελληνική εκπαίδευση στις Ηνωμένες Πολιτείες και τη Δυτική Ευρώπη. Δεν θα άφηνε χωρίς πόρους επιβίωσης λαμπρούς Έλληνες επιστήμονες από την πρώην ΕΣΣΔ που τους έκοψαν τις συντάξεις ελέω μνημονίων. Δεν θα απαγόρευε ουσιαστικά στους Έλληνες της Κριμαίας το δικαίωμα να επισκεφθούν την πατρίδα τους, για να μη δυσαρεστήσει το ΝΑΤΟ και τους Αμερικανούς.
Η κυβέρνηση δεν ενδιαφέρεται για τους ομογενείς. Ενδιαφέρεται να χρησιμοποιήσει με τον πιο ανεύθυνο και αντεθνικό εν τέλει τρόπο τους ομογενείς. Και για αυτό ψήφισε τον απαράδεκτο νόμο που ισχύει με τη συνδρομή μιας βλακώδους αντιπολίτευσης, που δεν συνειδητοποίησε καν τις συνέπειες και για την ίδια ή δεν μπορούσε να βρει έναν τρόπο να χειρισθεί το ζήτημα.
Όμως η κυβέρνηση συνειδητοποίησε τώρα ότι τα νούμερα δεν της βγαίνουν. Ελάχιστοι ομογενείς γράφτηκαν στους εκλογικούς καταλόγους, ενώ στου Μαξίμου άρχισαν να ανησυχούν μήπως χάσουν τελικά τις πρόωρες εκλογές που θέλουν να κάνουν, με τη δυσαρέσκεια που ανεβαίνει. Εμφανίστηκε λοιπόν εχθές ο κ. Βορίδης, της ακροδεξιάς πτέρυγας της ΝΔ και είπε, εκμεταλλευόμενος μια ακόμα ασυνάρτητη δήλωση ενός στελέχους του ΣΥΡΙΖΑ, να πει ότι θα προτείνει να καταργηθούν όλοι οι περιορισμοί που έθετε το νομοσχέδιο για τους ομογενείς. Δηλαδή θα μπορεί να ψηφίσει για να βγάλει κυβέρνηση στην Ελλάδα ένας κάτοικος Νέας Ζηλανδίας του οποίου ο Έλληνας προπάππους εγκαταστάθηκε εκεί πριν από 120 χρόνια και ο οποίος δεν έχει ποτέ ούτε καν επισκεφθεί τη χώρα των προγόνων του! Θα μπορούν πλέον να ψηφίζουν ομογενείς οι οποίοι δεν έχουν έρθει ποτέ στη ζωή τους στην Ελλάδα, δεν έχουν κάνει στρατιωτική θητεία και δεν πληρώνουν φόρους.
Πρόκειται για ένα ακόμα βήμα στον εκφυλισμό και την κατάργηση οποιουδήποτε στοιχείου δημοκρατίας, δηλαδή κυριαρχίας του λαού, του δήμου. Κάποτε, απευθυνόμενος στους ηγέτες της Ανατολικής Γερμανίας, ο Μπέρτολτ Μπρεχτ τους κάλεσε να αλλάξουνε λαό. Θέλει να το κάνει πραγματικότητα η σημερινή ελληνική κυβέρνηση. Φοβούμενη μήπως δεν την εκλέξουν οι εκλογείς, θέλει να τους εκλέξει εκείνη…
