Χθες Τρίτη 13 Απριλίου ξεκίνησε το Ραμαζάνι για το έτος 2021, δεύτερη φορά που ο κορυφαίος αυτός μήνας του μουσουλμανικού εορτολογίου διανύεται εν μέσω πανδημίας και περιορισμών.
Σε όλο τον κόσμο, το Ραμαζάνι σημαδεύεται από αυστηρή νηστεία κατά τη διάρκεια της ημέρας, αλλά και τελετουργικό συλλογικό δείπνο (ιφτάρ) μετά τη δύση του ηλίου. Όχι μόνο σε χώρες παραδοσιακά ισλαμικές, αλλά και οπουδήποτε στην διασπορά, συμπεριλαμβανομένης της Αθήνας.
Ο Ναΐμ και η Άννα μου άνοιξαν το σπίτι τους για να περάσουμε αυτή την ξεχωριστή περίσταση μαζί με τα δυο τους παιδιά.
Οι προετοιμασίες ξεκίνησαν από το μεσημέρι και όπως μου λεει ο Ναΐμ, ο οποίος κατάγεται από την Αίγυπτο, στην χώρα συνηθίζουν την πρώτη βραδιά να μαγειρεύουν πάπια.
Το Ραμαζάνι είναι μια γιορτή που ενώνει τους Μουσουλμάνους, αλλά λόγω κορονοϊού όλα έχουν αλλάξει.
Όπως χαρακτηριστικά μου λέει η Άννα, είναι πολύ δύσκολο να βιώνεις την γιορτή μόνος. “Ειδικά αν είναι ένας μόνος Μουσουλμάνος μέσα στην πόλη – δεν είμαστε στην Θράκη, εδώ είναι ο καθένας μόνος του. Και όταν έχεις την πανδημία και δεν μπορείς να βγεις έξω και εχεις απαγόρευση κυκλοφορίας στις 21:00, ενώ η προσευχή η βραδινή ξεκινάει στις 21:30, οφείλεις να την κάνεις μόνος σου, όσο άχαρο και να είναι αυτό”.
Όση ώρα μιλάμε, ο Ναΐμ κάνει ετοιμασίες για το δείπνο, μέχρι να σηκωθεί η Άννα να ξεκινήσει την προετοιμασία του γλυκού. Είναι συνεργάτες στην κουζίνα, όπως μου λένε.
Κάθε Mουσουλμάνος έχει ανάγκη να έχει σχέση με τον Θεό και όταν προσεύχεται, το απολαμβάνει. Το σημαντικό στο Ραμαζάνι είναι οτι οι πιστοί το επιζητούν και καλοδέχονται την νηστεία.
Αυτό που φέτος τους λείπει περισσότερο είναι τα μεγάλα τραπέζια της γιορτής, οι παρέες και οι φίλοι, αλλά ευελπιστούν ότι κάποια στιγμή όλο αυτο θα τελειώσει και θα γιορτάσουν το Ραμαζάνι και πάλι με τον τρόπο που θέλουν.
