Σε ηλικία 76 ετών «έφυγε» ο αρχιτέκτονας και ζωγράφος, Δημήτρης Ταλαγάνης. Σύμφωνα με πληροφορίες, νοσηλευόταν διασωληνωμένος στο «Σωτηρία» και ο θάνατος του οφείλεται στον Covid-19.
Ο Δημήτρης Ταλαγάνης ξεκίνησε τις σπουδές του με υποτροφία στο Αρχιτεκτονικό Ινστιτούτο της Μόσχας και το 1971 πήρε το πρώτο βραβείο στον διαγωνισμό για το νέο Μουσείο του Λένιν.
Η μελέτη εκτέθηκε στην έκθεση των επιτευγμάτων της Σοβιετικής Τεχνολογίας και Επιστήμης, στην οποία κέρδισε το χρυσό μετάλλιο. Το 1970, επίσης, διακρίθηκε στην παγκόσμια έκθεση OSAKA EXPO 1970 για τον σχεδιασμό μίας πόλης 40.000 κατοίκων. Το 1971 πραγματοποίησε μία μελέτη εκμετάλλευσης του Φαληρικού Όρμου, όπου πρότεινε την κατασκευή του Νέου Αθηναϊκού Θεάτρου.
Το 1971 ήταν η χρονιά που άρχισε να ζωγραφίζει και το 1973 συμμετείχε στο «Salon d’ Automne» του Grand Palais στα Champs Elysees, με μία έκθεση εμπνευσμένη από την ποίηση του Γιώργου Σεφέρη. Το 1974 συνεργάστηκε με τον συγγραφέα και σκηνοθέτη Ζακ Λακαριέρ στη «Ρωμιοσύνη» του Γιάννη Ρίτσου (σκηνικά και κουστούμια). Την ίδια εποχή πραγματοποίησε έκθεση στο Foyer Royal του Οντεόν, στο Παρίσι. Τον Αύγουστο του 1974 επιστρέφει στην Ελλάδα και συνεχίζει να εργάζεται ως αρχιτέκτονας.
Ο Δημήτρης Ταλαγάνης έχει φιλοτεχνήσει το αναμνηστικό μετάλλιο της συνάντησης Ρέιγκαν-Γκορμπατσόφ, την ποιμαντική ράβδο του Οικουμενικού Πατριάρχη Βαρθολομαίου, το μετάλλιο του «Ευρωπαϊκού Πολιτιστικού Κέντρου Δελφών».
Το 1997 η Επιτροπή Διεκδίκησης των Ολυμπιακών Αγώνων «Αθήνα 2004» του ανέθεσε την υλοποίηση του Άλσους των μελών της Διεθνούς Ολυμπιακής Επιτροπής. Επίσης, φιλοτεχνεί τα αναμνηστικά της Επιτροπής Διεκδίκησης. Την περίοδο 2000-2004 προγραμματίζει παγκόσμια περιοδεία της έκθεσης «Έρως-Άθλος-Ήρως», στο πλαίσιο της Πολιτιστικής Ολυμπιάδας Αθήνα 2004.
Συλλυπητήριο μήνυμα του υπ. Πολιτισμού για την απώλεια του Δημήτρη Ταλαγάνη
Συλλυπητήριο μήνυμα για την απώλεια του Δημήτρη Ταλαγάνη, του «πολυσχιδούς δημιουργού με μεγάλο εύρος δραστηριοτήτων και έμπνευση από τον ελληνικό πολιτισμό και την ιστορία του» απέστειλε το υπουργείο Πολιτισμού.
«Πολυσχιδής προσωπικότητα, με πολυάριθμες συμμετοχές σε διεθνείς διοργανώσεις και σημαντικά γεγονότα, ο Δημήτρης Ταλαγάνης εκπροσώπησε τον ελληνικό Πολιτισμό και την ελληνική Τέχνη με το πλούσιο έργο του στην αρχιτεκτονική και την εικαστική Τέχνη. Από τη Μόσχα και το α’ βραβείο αρχιτεκτονικής που έλαβε για το μουσείο Λένιν, μέχρι την EXPO της Οσάκα το 1970, και από το Άλσος της Διεθνούς Ολυμπιακής Επιτροπής έως τον σχεδιασμό της ποιμαντικής ράβδου του Οικουμενικού Πατριάρχη Βαρθολομαίου και του μεταλλίου του «Ευρωπαϊκού Πολιτιστικού Κέντρου Δελφών», ο Δημήτρης Ταλαγάνης υπήρξε δημιουργός με μεγάλο εύρος δραστηριοτήτων και έμπνευση από τον ελληνικό πολιτισμό και την ιστορία του. Το υπουργείο Πολιτισμού και Αθλητισμού εκφράζει θερμά συλλυπητήρια στην οικογένεια και στους φίλους του» αναφέρει το μήνυμα του υπουργείου Πολιτισμού.
Αποχαιρετιστήριο μήνυμα ΚΚΕ στον Δημήτρη Ταλαγάνη
Τα θερμά του συλλυπητήρια στην οικογένεια και τους οικείους του Δ. Ταλαγάνη εκφράζει με ανακοίνωσή του και το ΚΚΕ.
Αναλυτικά η ανακοίνωση του κόμματος:
Ο Δ. Ταλαγάνης γεννήθηκε στην Αρκαδία το 1945. Ήταν ανιψιός του δολοφονημένου, το 1947, στελέχους του ΚΚΕ Γιάννη Ζέβγου. Έζησε τα παιδικά του χρόνια στην Τρίπολη και στη συνέχεια μετακόμισε στην Αθήνα.
Το 1964 μετέβη στην ΕΣΣΔ όπου και σπούδασε με υποτροφία Αρχιτεκτονική, στο Αρχιτεκτονικό Ινστιτούτο της Μόσχας, από όπου και πήρε δίπλωμα και μάστερ Αρχιτεκτονικής. Ως φοιτητής έλαβε μέρος στον διαγωνισμό για το νέο Μουσείο Λένιν, αποσπώντας το α’ βραβείο και το χρυσό μετάλλιο στην έκθεση των επιτευγμάτων της Σοβιετικής Τεχνολογίας και Επιστήμης. Η μελέτη του αυτή εκτέθηκε για ένα χρόνο στην έκθεση των επιτευγμάτων της Σοβιετικής Τεχνολογίας και Επιστήμης και ο ίδιος ανακηρύχθηκε μόνιμος εκθέτης της.
Διάκριση απέσπασε, επίσης, για τη μελέτη του που εκτέθηκε στην παγκόσμια έκθεση OSAKA EXPO 1970 για μία πόλη 40.000 κατοίκων στην Ιαπωνία, ενώ είναι γνωστός και για τη μελέτη που εκπόνησε το 1971 για την αξιοποίηση του Φαληρικού όρμου.
Αμέσως μετά την αποφοίτησή του, ασχολήθηκε με τη ζωγραφική, μελετώντας στην Ιταλία την αρχιτεκτονική και ζωγραφική της Αναγέννησης και στη συνέχεια εγκαταστάθηκε στο Παρίσι, όπου έζησε έως το 1974. Το 1973 παρουσιάζει την πρώτη ατομική του έκθεση ζωγραφικής εμπνευσμένη από την ποίηση του Γιώργου Σεφέρη, ενώ το 1974 είναι η χρονιά που πραγματοποίησε ακόμα μία έκθεση στο Παρίσι, ενώ συνεργάστηκε και με τον συγγραφέα και σκηνοθέτη Jacques Lacarriere στη “Ρωμιοσύνη” του Γιάννη Ρίτσου αναλαμβάνοντας το σχεδιασμό σκηνικών και κουστουμιών. Στη συνέχεια (1974) επέστρεψε στην Ελλάδα, με την αρχιτεκτονική να παραμένει η κύρια απασχόλησή του.
Το ζωγραφικό του έργο έχει παρουσιαστεί σε ατομικές εκθέσεις σε πολλές πόλεις της Ελλάδας, στην Κύπρο, στη Γαλλία και στο Τόκυο. Είχε, επίσης, ασχοληθεί με τη φωτογραφία, ενώ παράλληλα είχε φιλοτεχνήσει μετάλλια, αφίσες, σκηνικά και κοστούμια. Μάλιστα, είχε εκτός των άλλων σχεδιάσει το Μετάλλιο του Ευρωπαϊκού Πολιτιστικού Κέντρου Δελφών, τα αναμνηστικά της Επιτροπής Διεκδίκησης των Ολυμπιακών Αγώνων 2004 και το δίσκο της εκεχειρίας, αλλά και το ‘Αλσος της Διεθνούς Ολυμπιακής Επιτροπής.
Τη δεκαετία του 1970 συνεργάστηκε με την επιτροπή Φεστιβάλ ΚΝΕ αναλαμβάνοντας τα σκηνικά για το Φεστιβάλ ΚΝΕ- ΟΔΗΓΗΤΗ.
Το 2017 ο Δ. Ταλαγάνης παραχώρησε στο αρχείο του ΚΚΕ ένα εκμαγείο του Λένιν που τοποθετήθηκε στην έκθεση που είχε στηθεί με αφορμή τη διεθνιστική εκδήλωση της ΚΕ του ΚΚΕ για τα 100 χρόνια από την Οκτωβριανή Επανάσταση. Πρόκειται για μάσκα θανάτου του Βλαντιμίρ Ίλιτς -μία από τις 14 που φτιάχτηκαν συνολικά- την οποία ο Δ. Ταλαγάνης κέρδισε όταν ήταν φοιτητής στη Μόσχα. Ο δάσκαλός του, μεγάλος αρχιτέκτονας Κονσταντίν Μέλινκωφ που σχεδίασε και την Κρυστάλλινη Σαρκοφάγο για το Μαυσωλείο του Λένιν, του χάρισε το αντίγραφο του νεκρικού εκμαγείου του Λένιν σε επιβράβευση της μεγάλης επιτυχίας του να διακριθεί με το α’ βραβείο στον αρχιτεκτονικό διαγωνισμό για το Νέο Μουσείο του Λένιν. Μαζί, παρέδωσε στο Κόμμα και ένα λάβαρο του ΚΚΣΕ, κατασκευασμένο μετά το 1956, από βελούδινο ύφασμα με κεντημένη γραφή και φέρει το κρατικό έμβλημα της ΕΣΣΔ, ενώ ο ίδιος φιλοτέχνησε και το εντυπωσιακό βάθρο στο οποίο τοποθετήθηκε η νεκρική μάσκα του Λένιν στην συγκεκριμένη έκθεση. Εξέφραζε την υποστήριξή του στο ΚΚΕ και τα τελευταία ιδιαίτερα χρόνια δεν απουσίαζε από καμία εκδήλωσή του.
Το ΚΚΕ εκφράζει τα θερμά του συλλυπητήρια στην οικογένεια και τους οικείους του.
