Αναρωτιούνται μερικοί για την ψήφο του ΣΥΡΙΖΑ στο νομοσχέδιο που αφορά την “επένδυση” στο Ελληνικό. Άλλοι αναρωτιούνται τι είναι αυτά που ακούγονται για τα μηχανήματα VLTs και το τρίγωνο Τσίπρα-Δραγασάκη-Τσακαλώτου. Και τα δύο έχουν απάντηση. Και μάλιστα την ίδια.
Αρκεί να ψάξουμε τι είναι το Ελληνικό. Η μάλλον, καλύτερα, τι θέλει η ολιγαρχία να είναι. Και ας μη γελιόμαστε, το καζίνο θέλουν. Όμως από τι αποτελείται ένα καζίνο; Μεταξύ άλλων από ηλεκτρονικά μηχανήματα τζόγου, τα VLTs. Τα οποία δεν είναι τίποτα περισσότερο από τα γνωστά σε όλους μας “φρουτάκια”.
Μικρή επαφή να έχει κανείς με την πολιτική οικονομία της Ελλάδας και τα ποιοτικά χαρακτηριστικά της… αστικής της τάξης, γνωρίζει ότι ο βασικός παίχτης στο χώρο των ηλεκτρονικών παιγνίων είναι ο όμιλος Κόκκαλη, με ναυαρχίδα την Intralot. Το γεγονός πως ο Πέτρος Κόκκαλης είναι ευρωβουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ είναι η εύκολη συνεπαγωγή, όμως υπάρχουν και άλλα, πιο στιβαρά επιχειρήματα.
Η σχέση Τσίπρα-Δραγασάκη-Τσακαλώτου με το σύστημα των καζίνο και τα συγκεκριμένα συμφέροντα του χώρου, πατάει σε δεδομένα που αντλούνται από χρονικές συμπτώσεις, εξυπηρετήσεις και εταιρικές σχέσεις που… απομακρύνουν το ενδεχόμενο του τυχαίου. Αυτή τη στιγμή, το καζίνο της Πάρνηθας ανήκει στους ομίλους Λασκαρίδη και Κόκκαλη κατά 78%. Από 39% ο καθένας. Την περίοδο που ο όμιλος Κόκκαλη εξαγόραζε το 15% του καζίνο της Πάρνηθας, συνέβαινε και κάτι ακόμα, που δεν μοιάζει με σύμπτωση.
Η κυβέρνηση Τσίπρα-Δραγασάκη-Τσακαλώτου ψήφιζε τον νόμο 4512/2018, στα άρθρα 357-378 του οποίου, εισάγεται ο όρος “Εταιρείες Καζίνο”, οι οποίες θα λειτουργούν με το θεσμικό πλαίσιο των Α.Ε. και θα απολαμβάνουν αντιστρόφως προοδευτικό φορολογικό πλαίσιο. Όσο θα αυξάνονται τα κέρδη τους, τόσο θα μειώνεται ο φορολογικός συντελεστής.
Για την ακρίβεια, το νομοθέτημα αυτό, μείωσε τη συμμετοχή του δημοσίου στα μικτά κέρδη των καζίνο από το 35% μεσοσταθμικά (ύψος στο οποίο ανερχόταν πριν) σε 20% ως ανώτατο συντελεστή για τα μικτά κέρδη έως 100 εκατομμύρια ευρώ, σε 15% από τα 100 μέχρι τα 200 εκατομμύρια, σε 12% από τα 200 μέχρι τα 500 εκατομμύρια και σε 8% από τα 500 εκατομμύρια και άνω.
Η περίεργη … σύμπτωση είναι πως ο νόμος έγινε ΦΕΚ στις 17 Ιανουαρίου 2018 και στις 18 Ιανουαρίου ο όμιλος Κόκκαλη εξαγόρασε την κυπριακή offshore Karenia Enterprises Company Limited, ξεκινώντας τη συνεργασία του με τον όμιλο Λασκαρίδη στην αγορά των καζίνο. Και όχι, οι συμπτώσεις δεν τελείωσαν εδώ.
Η κυβέρνηση Τσίπρα δεν άφησε το καζίνο της Πάρνηθας στην τύχη του, ούτε την τελευταία στιγμή. Για… καθαρά τυχαίους λόγους, λίγες μέρες πριν τις εκλογές, με ενέργειες του Γιώργου Σταθάκη, δρομολογήθηκε η μεταφορά του από το βουνό στον αστικό ιστό και συγκεκριμένα στο Μαρούσι, στο κτήμα Δηλαβέρη. Η κυβέρνηση Μητσοτάκη συνεχίζει στο δρόμο της καζινοποίησης της χώρας από εκεί που το άφησε η κυβέρνηση Τσίπρα, η οποία δεν πτοήθηκε να εξυπηρετήσει τα επιχειρηματικά συμφέροντα στο όνομα της Αριστεράς, την οποία τόσο διέσυρε.
Και αν αναρωτιέστε πως συνδέονται όλα αυτά με το Ελληνικό, στο οποίο ο ΣΥΡΙΖΑ… έκανε το καθήκον του, μπορείτε να σκεφτείτε τι εξοπλισμός απαιτείται για να στηθεί ένα καζίνο και ποιος μπορεί να προμηθεύσει αυτά τα μηχανήματα στους “επενδυτές”. Φυσικά, ο εξειδικευμένος στο χώρο, όμιλος Κόκκαλη. Αυτός που τόσο κόπο έκανε η κυβέρνηση Τσίπρα-Δραγασάκη-Σταθάκη-Τσακαλώτου για να εξυπηρετήσει.
Ένα καζίνο στα βόρεια της Αττικής, ένα στα νότια. Όμως σε όλα τα σημεία του ορίζοντα, τα VLTs τα προμηθεύει ο όμιλος που το σύστημα Τσίπρα έκανε ό,τι μπορούσε για να εξυπηρετήσει ως κυβέρνηση και το ίδιο πράττει και ως αντιπολίτευση. Είχε λόγο ο Δραγασάκης για να γίνει έξαλλος και να αρχίσει τη λάσπη. Δεν τα έλεγε στην τύχη. Έπρεπε να υπερασπιστεί το project της καζινοποίησης.
Και αφού πλέον γνωρίζουμε τις εκλεκτικές σχέσεις της ηγετικής ομάδας του ΣΥΡΙΖΑ με τον όμιλο Κόκκαλη, οι οποίες δεν περιορίζονται στην εκλογή του Πέτρου Κόκκαλη ως ευρωβουλευτή, δεν μας κάνει εντύπωση η σπουδή Δραγασάκη να υπερασπιστεί τα κατορθώματα της κυβέρνησης Τσίπρα, αλλά και την προσωπική του συμβολή στην υπόθεση, όσον αφορά την περίπτωση του ΟΠΑΠ. Τι καλύτερο για τον φιλικό του επιχειρηματία από το έργο της μετατροπής κάθε γειτονιάς της χώρας σε βαλκανικό Λας Βέγκας, όπου άνθρωποι του μεροκάματου και της πενιχρής σύνταξης, θα ακουμπάνε τα ρέστα τους σε εκείνους που τους τάζουν μια καλύτερη ζωή, από αυτή που τους επιφυλάσσουν οι μνημονιακές κυβερνήσεις;
Οι τρεις υποθέσεις θα έλεγε κανείς πως αποτελούν ένα μεγαλύτερο τρίγωνο που πλαισιώνει το τρίγωνο Τσίπρα-Δραγασάκη-Τσακαλώτου. Ωστόσο, το σωστό γεωμετρικό σχήμα είναι ο κύκλος: ΟΠΑΠ, Ελληνικό και καζίνο αποτελούν σημεία ενός κύκλου με κέντρο τον όμιλο Κόκκαλη και την ολιγαρχία. Αυτός ο κύκλος εξηγεί την ψήφο του ΣΥΡΙΖΑ στο Ελληνικό, την υπεράσπιση των VLTs από τον Δραγασάκη, τη σπουδή Σταθάκη να “κατεβάσει” το καζίνο από την Πάρνηθα στο Μαρούσι λίγο πριν πέσει η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ. Η κυβέρνηση Μητσοτάκη έχει τους δικούς της κύκλους, με τα δικά τους κέντρα.
Ωστόσο, αποδεικνύεται ότι καμιά φορά οι κύκλοι είναι ομόκεντροι, ειδικά όταν εξυπηρετούν τα συμφέροντα της εγχώριας ολιγαρχίας. Οι δήθεν “άσπονδοι” εχθροί, Μητσοτάκης-Τσίπρας, γίνονται οι καλύτεροι παρτενέρ, στο τανγκό της καζινοποίησης της χώρας και αυτό αποδείχθηκε ακόμη μια φορά στην περίπτωση του Ελληνικού.
