Όταν η υπουργός Πολιτισμού Λίνα Μενδώνη ανακοίνωνε σε συνέντευξη τύπου με θριαμβευτικό τόνο, τον Φεβρουάριο του 2020 το άνοιγμα τότε της μόνιμης έκθεσης του Εθνικού Μουσείου Σύγχρονης Τέχνης (ΕΜΣΤ), διαβεβαίωνε ότι, εντός ολίγου, θα επιλυόταν και το θέμα της απουσίας καλλιτεχνικού διευθυντή ενός μουσείου τέχνης που άνοιγε πρακτικά ακέφαλο. Περισσότερο από έναν χρόνο μετά, ανακοινώθηκε τώρα, την παραμονή της επανέναρξης λειτουργίας για το κοινό των μουσείων που παρέμειναν επί μήνες κλειστά λόγω των περιοριστικών μέτρων, με τον ίδιο θριαμβευτικό τόνο, πως “καλλιτεχνική Διευθύντρια του Εθνικού Μουσείου Σύγχρονης Τέχνης αναλαμβάνει από την 1η Ιουλίου 2021, η διεθνώς αναγνωρισμένη Ελληνίδα επιμελήτρια, ιστορικός τέχνης και μουσειολόγος Κατερίνα Γρέγου, σηματοδοτώντας μία νέα εποχή για το ΕΜΣΤ”. 

Πέρα από την αξιοσημείωτη μεγάλη καθυστέρηση, καμία έκπληξη δεν προκάλεσε η ανακοίνωση του διορισμού στην επίζηλη θέση της ιστορικού τέχνης Κατερίνας Γρέγου, πρώην διευθύντριας του Κέντρου Σύγχρονης Τέχνης του Ιδρύματος ΔΕΣΤΕ (του επιχειρηματία και συλλέκτη Δάκη Ιωάννου) και υπεύθυνης για το εικαστικό πρόγραμμα του Ιδρύματος Schwartz. Η κατάληψη της θέσης από την κ. Γρέγου κυοφορείται εδώ και μεγάλο χρονικό διάστημα και το όνομά της για το τιμόνι του πολύπαθου μουσείου κυκλοφορεί εδώ και περισσότερο από έναν χρόνο. Όπως είχε ακουστεί και για τη θέση του γενικού γραμματέα Σύγχρονου Πολιτισμού στο υπουργείο Πολιτισμού, κάτι που τελικά δεν προχώρησε.

Η κ. Γρέγου διαθέτει, ασφαλώς, ένα λαμπρό βιογραφικό. Σύμφωνα με την ανακοίνωση του υπουργείου Πολιτισμού υπήρξε “ιδρυτική διευθύντρια” του Κέντρου Σύγχρονης Τέχνης του Ιδρύματος ΔΕΣΤΕ, ενώ το 2006, κατόπιν διεθνούς διαγωνισμού, επιλέχθηκε ως καλλιτεχνική διευθύντρια του Κέντρου Σύγχρονης Τέχνης και Νέων Μέσων Argos (επιδοτούμενος φορέας του Φλαμανδικού Υπουργείου Πολιτισμού) στις Βρυξέλλες και μετακόμισε στη βελγική πρωτεύουσα όπου και είναι εγκατεστημένη μέχρι σήμερα.

Το υπουργείο Πολιτισμού, μπορεί να κάνει μνεία στην συγκεκριμένη αυτή θέση που κατείχε η κ. Γρέγου κατόπιν διαγωνισμού, αποφεύγει όμως να κάνει οποιαδήποτε αναφορά στο ότι το ίδιο δεν προχώρησε, όπως όφειλε και είχε δημόσια δεσμευτεί πως θα πράξει, σε διαγωνισμό για την κάλυψη της θέσης, αλλά σε διορισμό.  

Η Κατερίνα Γρέγου διετέλεσε, επίσης, καλλιτεχνική διευθύντρια της Τριενάλε του Μέχελεν όπου επιμελήθηκε τη μεγάλη έκθεση Newtopia: the State of Human Rights σε συνεργασία με τη Διεθνή Αμνηστία και το Human Rights Watch, καλλιτεχνική διευθύντρια της Art Brussels (2012-2016), ενώ από το 2016 είναι επιμελήτρια του εικαστικού προγράμματος του ιδρύματος Schwarz. Έχει επιμεληθεί πολλές εκθέσεις μεγάλης κλίμακας σε μουσεία και κέντρα σύγχρονης τέχνης διεθνώς, πολλές από τις οποίες σταχυολογεί το δελτίο τύπου του υπουργείου Πολιτισμού, που παραπέμπει για το πλήρες ιστορικό των διεθνών εκθέσεων της Κατερίνας Γρέγου, καθώς και τη συγγραφική δραστηριότητά της, στην ιστοσελίδα της.

Το πλούσιο βιογραφικό της κ. Γρέγου στην καλλιτεχνική διεύθυνση και επιμέλεια ευρωπαϊκών εκθέσεων αποτελεί, δίχως αμφιβολία, ένα ισχυρότατο ατού για την καρέκλα που καταλαμβάνει, η οποία πάντως έχει υπάρξει στο παρελθόν «ηλεκτρική». Ωστόσο, έλλειμμα θεωρείται από πολλούς το ότι δεν διαθέτει διοικητική προϋπηρεσία σε ανάλογο φορέα. Το έλλειμμα αυτό δεν θα της επέτρεπε και να λάβει μέρος σε έναν σχετικό διαγωνισμό για τη θέση, δεδομένου ότι σε έναν τέτοιο διαγωνισμό η προϋπηρεσία δεν θα μπορούσε να λείπει ως όρος.

Μάλιστα, αυτήν τη φορά, από την ανακοίνωση του υπουργείου Πολιτισμού λείπει κάθε αναφορά σε μελλοντικό διαγωνισμό, όπως άλλωστε και στην διάρκεια της θητείας της κ. Γρέγου. Με βάση τις ανακοινώσεις του Φεβρουαρίου του 2020, υποτίθεται πως “άμεσα” θα διοριζόταν νέος διευθυντής, με διετή θητεία και κατόπιν, εντός του 2020 θα γινόταν η προκήρυξη για τον επόμενο διευθυντή, με διεθνή διαγωνισμό, “όπως άλλωστε θα συμβεί και σε όλους τους άλλους εποπτευόμενους οργανισμούς του υπουργείου”. Στον διαγωνισμό αυτόν θα μπορούσε να λάβει μέρος και αυτός που θα διοριζόταν στη θέση τότε, καλύπτοντας στο μεταξύ, αν χρειαζόταν, με την διετή θητεία του και την προϋπόθεση της προϋπηρεσίας…  

Η Κατερίνα Γρέγου θα έχει, από την 1η Ιουλίου, να αντιμετωπίσει μία δεδομένη κατάσταση: ένα έτοιμο μουσείο, με συλλογές ήδη διαμορφωμένες, με μόνιμη έκθεση ήδη στημένη, με πολλά λειτουργικά προβλήματα που επιμένουν, με μεγάλες προσδοκίες από κοινό και καλλιτέχνες. Δεν γνωρίζουμε αν στο δύσκολο έργο της θα έχει τη συνδρομή της μυστηριώδους Αστικής μη Κερδοσκοπικής Εταιρείας (ΑΜΚΕ) με την επωνυμία ΟΔΕΜΣΤ (Ομάδα Δράσης για το ΕΜΣΤ), που νεκραναστήθηκε το 2020 και για την οποία κάναμε λόγο σε προηγούμενο δημοσίευμα μας ούτε αν τα πορίσματα της μελέτης με τίτλο “Ανάλυση λειτουργίας του Μουσείου”, της οποίας οι διαδικασίες υλοποίησης και τα αποτελέσματα παραμένουν άγνωστα, θα της φανούν χρήσιμα. 

Σε κάθε περίπτωση ευχόμαστε κάθε επιτυχία, τόσο στην ίδια όσο, και κυρίως, στο Εθνικό Μουσείο Σύγχρονης Τέχνης.