Μπορεί ο πόλεμος της Σαουδικής Αραβίας και των συμμάχων της στην Υεμένη να συνεχίζεται από την άνοιξη του 2015, ωστόσο χώρες της περιοχής αξιοποιούν συστηματικά τις συγκρούσεις για να προωθήσουν τα δικά τους γεωπολιτικά συμφέροντα μέσα στον κουρνιαχτό των συγκρούσεων.

Μία από αυτές τις δυνάμεις είναι τα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα που αρχικά μπήκαν στον πόλεμο της Υεμένης στο πλευρό της Σαουδικής Αραβίας στη συνέχεια άλλαξαν “πλευρό” και διαφοροποιήθηκαν καθώς αποδείχθηκε πως η σύγκλιση συμφερόντων δεν ήταν ιδιαιτέρως ανθεκτική στο χρόνο.

Σήμερα τα Εμιράτα φαίνεται πως βρίσκονται πίσω από τις σιωπηλές αλλά μεθοδικές ενέργειες δημιουργίας μίας μυστικής αεροπορικής βάσης στο ηφαιστειογενές νησάκι της Υεμένης, Μαγιούν.

Πληροφορίες της βρετανικής εφημερίδας The Guardian αναφέρουν ότι η βάση δημιουργείται κοντά στα στρατηγικά στενά Μπαμπ αλ Μαντέμπ, που είναι γνωστά και σαν “Πύλες των Δακρύων” και συνδέουν την Ερυθρά θάλασσα με τον Ινδικό Ωκεανό (κόλπος του Άντεν).

Αξιωματούχοι της φιλοσαουδαραβικής κυβέρνησης του “προέδρου” της Υεμένης, Χάντι, θεωρούν πως οι Εμιρατινοί είναι πίσω από την κατασκευή της αεροπορικής βάσης, μολονότι είχαν ανακοινώσει πως αποχωρούν από τα πεδία συγκρούσεων της Υεμένης πριν περίπου δύο χρόνια.

Παράλληλα ο αρχισυντάκτης της βρετανικής ιστοσελίδας θεμάτων άμυνας και αντικατασκοπίας, Janes,Τζέρεμι Μπίνι εκτιμά μιλώντας στην Γκάρντιαν πως τα σχέδια των Εμιράτων για την Υεμένη δεν είναι τωρινά αλλά μακροπρόθεσμα επισημαίνοντας πως “δεν αφορούν απλώς τον πόλεμο στην Υεμένη” αλλά τις νευραλγικές γραμμές της διεθνούς ναυτιλίας.

Οι έως τώρα ενδείξεις δείχνουν πως όποιος ελέγχει τον διάδρομο προσγείωσης και απογείωσης αεροσκαφών στο Μαγιούν, ελέγχει ένα σημαντικό μέρος των αεροπορικών επιχειρήσεων που γίνονται στην ενδοχώρα της Υεμένης, ενώ μπορεί να αποτελέσει βάση για οποιεσδήποτε επιχειρήσεις στην Ερυθρά Θάλασσα, στον Κόλπο του Άντεν και στην Ανατολική Αφρική.

Σε κάθε περίπτωση οι δορυφορικές φωτογραφίες που εξασφάλισε το πρακτορείο ΑΡ από την εταιρία Planet Labs δείχνουν μία μεγάλη κατασκευή που συνιστά αεροδιάδρομο μήκους τουλάχιστον 1,85 χλμ αλλά και προστατευμένα (από τα αδιάκριτα “μάτια” των δορυφόρων) παρακείμενα κτίρια, αποθήκες κ.α.