Ο Βοναπαρτισμός, κύριο χαρακτηριστικό της πολιτικής του ακροδεξιού λαϊκιστή προέδρου της Βραζιλίας, Ζαΐχ Μπολσονάρου, μεταξύ άλλων συνίσταται στην αυτο-επιβράβευση ακόμη και όταν ο απόλυτος βολονταρισμός, πατερναλισμός του, η αυτο-αποθέωσή της αφροσύνης του αλλά και η ποδοπάτηση κάθε δημοκρατικής διαδικασίας και διαφάνειας έχουν οδηγήσει σε καταστροφή την κοινωνία.
Την ώρα που ακόμη βοά η κοινωνία για τη σκανδαλώδη εμπλοκή του προέδρου της Βραζιλίας στο σκάνδαλο με την εν κρυπτώ επιλογή του για την παραγωγή, διανομή 28 εκατ. δόσεων υδροξυχλωρικίνης και την απαίτησή του να διαδοθεί, προπαγανδισθεί και επιβληθεί η χρήση της, ως κατ’ αυτόν μόνη αποτελεσματική αντιμετώπιση του κορονοϊού, ο Μπολσονάρου σπεύδει να παρακάμψει τους ομοσπονδιακούς νόμους και να εκδώσει διάταγμα που επιτρέπει την αύξηση των μισθών συνταξιούχων και απόστρατων που συνεχίζουν να υπηρετούν στο Δημόσιο πάνω από τα επιτρεπτά όρια.
Βάσει του νέου διατάγματος, διοικητικοί υπάλληλοι που είναι “απόμαχοι της εργασίας”- όπως είναι και ο ίδιος ο Μπολσονάρου ή ο αντιπρόεδρός του Άμιλτουν Μουράου – δύνανται να αμείβονται με μισθούς πάνω από το ανώτατο όριο μισθών των δημοσίων υπαλλήλων, που είναι τα 39.200 ρεάις.
Μέχρι σήμερα, εκείνο που προβλεπόταν είναι πως εάν υπάρχει επιπλέον αμοιβή στον μισθό ή τη σύνταξη δημοσίου υπαλλήλου, εφαρμόζεται αυτόματα ο “κόφτης οροφής” που μειώνει το πληρωτέο ποσόν. Εάν κάποιος φερ’ ειπείν λαμβάνει μισθό 35.000 και σύνταξη 5.000, δηλαδή συνολικά 40.000, βάσει του προηγούμενου κανονισμού, το ποσόν που βάζει στην τσέπη ήταν 39.200 ρεάις.
Το όριο τούτο παύει να υφίσταται. Ο δημόσιος υπάλληλος θα μπορεί πλέον να λάβει το ποσό που υπερβαίνει την προηγούμενη “οροφή” και επιπλέον δημιουργεί ένα ειδικό ανώτατο όριο για κάθε αμοιβή – άλλο όριο για τη σύνταξη και άλλο για τον μισθό. Εκτός των απόστρατων αξιωματικών ή συνταξιούχων του Δημοσίου, από το νέο μέτρο θα επωφελούνται και οι καθηγητές ή οι εργαζόμενοι στον τομέα της υγείας που κατέχουν δύο θέσεις.
Σύμφωνα με την Πύλη Διαφάνειας, η αμοιβή του προέδρου Μπολσονάρου τον Φεβρουάριο ήταν 30.934 ρεάις ως σύνταξη και επιπλέον 10.610 ρεάις σε άλλα επιδόματα (συνολικά 41,544 ρεάις). Ο “κόφτης” τού μείωσε την αμοιβή κατά 2.344 ρεάις. Ανάλογα, ο αντιπρόεδρος Άμιλτουν Μουράου είχε μεν τον ίδιο μισθό με τον Μπολσονάρου (30.934), όμως τα επιδόματα και παροχές του έφθαναν τα 32.577 ρεάις (ο κόφτης του αφαίρεσε 24.311 ρεάις) Πλέον, ο Αντιπρόεδρος θα μπορεί να λάβει ακέραιο το ποσόν των 63.511 ρεάις από τον επόμενο μήνα. Σύμφωνα με το υπουργείο Οικονομίας, η επίπτωση στα δημόσια ταμεία από το χαριστικό τούτο μέτρο θα φθάσει τα 66 εκατομμύρια ρεάις ετησίως.
Η κίνηση του Μπολσονάρου δεν έχει ελατήρια μόνο προσωπικού οφέλους (άλλωστε είναι μικρή η προσωπική του ωφέλεια): είναι καθαρά λαοπλάνα και μαυλιστική κι αποσκοπεί να συμπυκνώσει γύρω του μεγάλο μέρος ψηφοφόρων και ισχυρών της πολιτικής, της διοίκησης και του “ακριβού του” στρατεύματος, την ώρα που πυργώνεται η κατακραυγή για τη διαχείριση της κρίσης του κορονοϊού, που έχει στοιχίσει τη ζωή πάνω από 421.000 ανθρώπων στη χώρα. Μία διαχείριση που δεν χαρακτηρίζεται μόνον από τη μεροληψία, τον μηδενισμό, τη φανατική άρνηση και τις προγραφές όσων κυβερνητών εφάρμοζαν λοκνάτουν, “που κατέστρεφε την οικονομία”.
Ο ίδιος ο Μπολσονάρου είναι πλέον αναγκασμένος να υπερασπισθεί τις πολιτικές του επιλογές, έπειτα από τις αποφάσεις δικαστηρίων να του απαγορεύσουν να κηρύσσει και να προτείνει “πανάκειες” για την αντιμετώπιση της πανδημίας (όπως το διάσημο “κιτ φαρμάκων” και την αγαπημένη του “υδοξυχλωρικίνη”), που έχουν αποδειχθεί αναποτελεσματικές. Επιπλέον, δικαστήριο διέταξε τη διεξαγωγή έρευνας για τους χειρισμούς του Προέδρου, ιδίως την απαγόρευση της εφαρμογής λοκντάουν από τους κυβερνήτες των Ομόσπονδων Κρατιδίων και την προπαγάνδιση της υδροξυχλωρικίνης.
Έρευνα που, όπως είναι φυσικό, εκνεύρισε τον κ. Μπολσονάρου και τον οδήγησε πάλι μέσω Twitter να εκτοξεύσει κατηγορίες κατά του δικαστικού μηχανισμού, αλλά και κατά μεμονωμένων απλών ανθρώπων που τον επικρίνουν.
Ιδιαίτερα ενοχλητικές, αλλά και ενοχοποιητικές, είναι για τον πρόεδρο της Βραζιλίας οι καταθέσεις πρώην υπουργών Υγείας, όπως του Λουΐζ Ενρίκε Μαντζέτα, αλλά κυρίως του Νέλσουν Τέις, ο οποίος απεκάλυψε πως παραιτήθηκε υπό το βάρος των πιέσεων του Προέδρου να προωθήσει τη χορήγηση υδροξυχλωροκίνης. Ένα αμφιλεγόμενο φάρμακο, που για τον Μπολσονάρου αποτελούσε τη θεραπεία, όπως για το πολιτικό του ίνδαλμα τον Ντόναλντ Τραμπ θαυματουργή ήταν η χλωρίνη τότε που ο Αμερικανός πρόεδρος καλούσε τους επιστήμονες να βρούνε πώς θα μπορούσε να χορηγηθεί το “φάρμακό” του στους πολίτες.
Οι αποκαλύψεις στον Τύπο, δείχνουν πως ο Μπολσονάρου με γνώμονα τη δική του πανσοφία μεθόδευσε την παραγωγή, μεγάλο μέρος της οποίας ανέλαβε ο στρατός, τη μεταφορά, αποθήκευση και διανομή στον πληθυσμό, 28 εκατ. δόσεων , ενώ πολλές δόσεις διατέθηκαν και στις ΗΠΑ όταν ήταν ακόμη πρόεδρος ο συνοδοιπόρος του Ντόναλντ Τραμπ.
Η τακτική του Μπολσονάρου απέναντι σε τέτοιες κατηγορίες είναι γνωστή: κατεβάζει στους δρόμους τους οπαδούς του και σπεύδει να τους απευθυνθεί προσωπικά, δείχνοντας πως είναι ο Μεσσίας (όπως είναι άλλωστε και το δεύτερο όνομά του, Μεζίας).
Προ ημερών μπήκε επικεφαλής χιλιάδων μοτοσικλετιστών στη Μπραζίλια, ύστερα από κάλεσμά του και για να δείξει πόσο λαοφιλής, αλλά και άτρωτος είναι, αντάλλαξε χειραψίες και εναγκαλισμούς με πολλούς από αυτούς, αγνοώντας κάθε προφύλαξη. Κι επιπλέον μίλησε στο “αγαπημένο” του στράτευμα, μπάντα του οποίου παιάνιζε μόλις ξεπέζεψε ο Πρόεδρος από τη μηχανή, και απέκλεισε απευθυνόμενος στους στρατιωτικούς και τον παρόντα υπουργό Άμυνας κάθε υπόθεση για διεξαγωγή πρόωρων εκλογών. Άλλωστε και η αύξηση μισθών, μέσω της κατάργησης του “κόφτη” μπορεί να εκληφθεί ως μέτρο που αποπνέει σιγουριά ότι και πάλι θα εκλεγεί, παρά τις συνεχόμενες αρνητικές για το πρόσωπό του δημοσκοπήσεις.
