Έντονες είναι οι πιέσεις που δέχεται η κυβέρνηση της Αυστραλίας για να προχωρήσει στην απελευθέρωση μιας οικογένειας προσφύγων από κέντρο κράτησης αιτούντων άσυλο στο Νησί των Χριστουγέννων μετά την καθυστερημένη διακομιδή του τρίχρονου άρρωστου παιδιού της οικογένειας σε νοσοκομείο της ενδοχώρας. Η τρίχρονη Θαρνίκα Μουρουγκαπάν μεταφέρθηκε σε νοσοκομείο του Περθ με συμπτώματα πυρετού, εμετού και ζαλάδας. Το παιδί διαγνώστηκε με σήψη και πνευμονία και τώρα η κατάσταση της υγείας του κρίνεται σταθερή. Ωστόσο, η ηγεσία της Αυστραλίας και η διοίκηση του κέντρου κράτησης κατηγορούνται για αδικαιολόγητη καθυστέρηση στη λήψη μέριμνας για ένα φανερά άρρωστο παιδί μιας οικογένειας προσφύγων. Πιο συγκεκριμένα, η τρίχρονη Θαρνίκα ήταν άρρωστη και αβοήθητη για δέκα ημέρες μέχρι οι αρχές να πάρουν την απόφαση να μεταφέρουν το παιδί πρώτα σε κάποιο ιατρικό κέντρο στο Νησί των Χριστουγέννων και στη συνέχεια στο Περθ.
Η μητέρα της, Πρίγια Ναντεσαλινγκντράμ, καταγγέλλει ότι ζητούσε επίμονα να χορηγήσουν στο παιδί της κάποια αντιβιοτικά ή να έστω να το εξετάσουν γιατροί, αλλά το μόνο που λάμβανε από τους υπεύθυνους του κέντρου κράτησης αιτούντων άσυλο ήταν χάπια παρακεταμόλης και άλλα αναλγητικά.
Οι αυστραλιανές αρχές αρνούνται τις κατηγορίες υποστηρίζοντας στο BBC ότι χειρίστηκαν την ασθένεια της Θαρνίκα βάσει “ιατρικών συμβουλών” στο νησί. “Η Συνοριακή Δύναμη της Αυστραλίας αρνείται κατηγορηματικά τις καταγγελίες για αδράνεια ή κακομεταχείριση των ατόμων που έχει υπό την επίβλεψή της”, αναφέρει η ανακοίνωση εκπροσώπου της υπηρεσίας.
Η υπόθεση της Θαρνίκα επανέφερε στο προσκήνιο τη σκληρή μεταναστευτική πολιτική της Αυστραλίας αλλά και την υπόθεση της οικογένειάς της που εδώ και μια δεκαετία περιμένει να της χορηγηθεί άσυλο. Οι γονείς της, πρόσφυγες Ταμίλ από τη Σρι Λάνκα, έφτασαν με βάρκα στην Αυστραλία πριν από περίπου μια δεκαετία. Εγκαταστάθηκαν στη μικρή πόλη Μπιλέλα του Κουίνσλαντ, όπου γεννήθηκαν τα δύο παιδιά τους, η τρίχρονη Θαρνίκα και η εξάχρονη Κοπίκα.
Το 2019 όλη η οικογένεια μεταφέρθηκε στο Νησί των Χριστουγέννων βάσει δικαστικής απόφασης. Η κοινότητα της Μπιλέλα προσέφυγε στη δικαιοσύνη και αγωνίστηκε για την παραμονή αυτής της οικογένειας στην πόλη τους. Η υπόθεση ακόμα δεν έχει τελεσιδικήσει. Αξίζει να σημειωθεί ότι στη μητέρα της Θαρνίκα επετράπη να συνοδεύσει το παιδί της στο νοσοκομείο του Περθ, αλλά ο πατέρας και η αδελφή τους δεν έχουν το δικαίωμα να μετακινηθούν από το Νησί των Χριστουγέννων.
Ανάμεσα στους πολλούς υποστηρικτές της ιστορίας της Θαρνίκα και της οικογένειάς της είναι πολλοί βουλευτές της αντιπολίτευσης, οι οποίοι ασκούν πιέσεις στην κυβέρνηση για την άμεση απελευθέρωση αυτής της προσφυγικής οικογένειας. Ζητούν από την υπουργό Εσωτερικών Υποθέσεων, Κάρεν Άντριους, να χορηγήσει στην τετραμελή οικογένεια βίζα παραμονής στην Αυστραλία. “Αυτή η οικογένεια δεν θα έπρεπε να βρίσκεται υπό κράτηση, πρέπει να επιστρέψει εκεί όπου ανήκει στην κοινότητα της Μπιλέλα”, δήλωσε η τομεάρχης Εσωτερικών Υποθέσεων του Εργατικού Κόμματος, Κριστίνα Κενίλι.
Την Τρίτη η κυβέρνηση της Αυστραλίας ανακοίνωσε ότι εξετάζει το ενδεχόμενο κάποιας συμφωνίας για τη μετεγκατάσταση της οικογένειας στη Νέα Ζηλανδία ή στις Ηνωμένες Πολιτείες. Η δικηγόρος της οικογένειας, Καρίνα Φορντ, διαβεβαιώνει ότι κανείς από την κυβέρνηση δεν έχει προσεγγίσει τους εντολείς της για να τους μιλήσει για αυτήν την προοπτική.
Η σκληρή μεταναστευτική πολιτική της Αυστραλίας αρνείται τη χορήγηση ασύλου σε όσους πρόσφυγες ή μετανάστες καταφθάνουν με βάρκες στη χώρα. Η κυβέρνηση υποστηρίζει ότι πρόκειται για ένα αποτρεπτικό τρόπο κατά της παράνομης διακίνησης ανθρώπων.
Ωστόσο, οργανώσεις που προασπίζονται τα ανθρώπινα δικαιώματα κατηγορούν την Αυστραλία για μια αυθαίρετη πολιτική που καταπατά τα δικαιώματα των προσφύγων. Η νομοθεσία της Αυστραλίας δίνει στις αρχές τη δυνατότητα κράτησης αυτών που ονομάζει “παράνομους μη-πολίτες”, όπως η οικογένεια των Μουρουγκαπάν, για απροσδιόριστο χρονικό διάστημα. Μια πολιτική, η οποία έχει καταδικαστεί από τα Ηνωμένα Έθνη και από δεκάδες ανθρωπιστικές οργανώσεις. Χιλιάδες αιτούντες άσυλο κρατούνται σε νησιά-κέντρα κράτησης από το 2013, οπότε εφαρμόστηκε αυτή η πολιτική. Στα νησιά αυτά περιμένουν να εξεταστεί το αίτημά τους για χορήγηση ασύλου και η διαδικασία πάντα τυγχάνει να διαρκεί πολλά χρόνια.
Πηγή: BBC
