Ένα οικονομικό παραμύθι με παράδοξο τέλος, σκαρώνει η κυβέρνηση στην επικουρική ασφάλιση.

Το νομοσχέδιο που προωθεί και θα φέρει προς ψήφιση στη Βουλή στις αρχές Σεπτεμβρίου, θα έχει ως επιμύθιο “και έζησαν αυτοί καλά και εμείς χειρότερα”.

Σε μια γκροτέσκα εκδοχή της παιδικής ιστορίας για την αποταμίευση με τίτλο “Η Τσεπούλα και ο Κουμπαράκος”, ο λαός αμέσως μετά τα μπάνια του, θα έχει την ευκαιρία να διαπιστώσει ότι… η τσεπούλα είναι ξένη και ο κουμπαράκος τρύπιος.

Παρά τις διαβεβαιώσεις της κυβέρνησης ότι το νέο σύστημα επένδυσης από ιδιώτες των εισφορών που καταβάλλουν οι ασφαλισμένοι, έχει κόστος περιορισμένο και ελεγχόμενο, το νομοσχέδιο για την επικουρική ασφάλιση, που κατατέθηκε στη Βουλή μετά τις 2 τα ξημερώματα του Σαββάτου (!), περιλαμβάνει διάταξη, η οποία “φωτογραφίζει” την μεταφορά κονδυλίων που συγκεντρώθηκαν για άλλο σκοπό, στο νέο Ταμείο Επικουρικής Κεφαλαιοποιητικής Ασφάλισης (ΤΕΚΑ).

Με τον τρόπο αυτό, αποδεικνύεται η προσέγγιση του οικονομολόγου Τζων Κένεθ Γκάλμπρεϊθ (1908-2006), σύμφωνα με τον οποίο “η μόνη αξία των οικονομικών προβλέψεων είναι ότι κάνουν την αστρολογία να φαίνεται αξιόπιστη”.

Στο άρθρο 8 του νομοσχεδίου, αναφέρεται ότι το ΤΕΚΑ για την επόμενη πενταετία, θα λαμβάνει ετησίως επιχορήγηση από τον τακτικό προϋπολογισμό του υπουργείου Εργασίας για την κάλυψη των λειτουργικών εν γένει δαπανών του. Σε αυτές συγκαταλέγονται και οι πάσης φύσεως αποδοχές των οργάνων διοίκησης του Ταμείου και του προσωπικού που υπηρετεί σε αυτό με οποιαδήποτε σχέση εργασίας.

Έτσι, προκειμένου να καλυφθεί το κόστος της μετάβασης από το παλαιό στο νέο σύστημα και να χρηματοδοτηθεί το ταμείο, θα χρησιμοποιηθούν χρήματα που (διά νόμου) προορίζονται για τους ασφαλισμένους και για συγκεκριμένους λόγους.

Ο ασφαλιστικός κουμπαράς επί του οποίου το ΤΕΚΑ αποκτά το δικαίωμα, περιλαμβάνει:

• Το 0,5% του ΑΕΠ, περίπου 900 εκατομμύρια, που είχε θεσμοθετηθεί στο “νόμο Βρούτση” (ν.4670/2020) και το οποίο (υποτίθεται) επρόκειτο να χρησιμοποιηθεί είτε για την καταβολή αναδρομικών βάσει τελεσίδικων δικαστικών αποφάσεων είτε για τη χορήγηση μερίσματος στους συνταξιούχους, που την τελευταία δεκαετία έχουν υποστεί τουλάχιστον 27 μνημονιακές περικοπές με τις εισοδηματικές απώλειες να ξεπερνούν τα 64 δισ. ευρώ.
• Το Ασφαλιστικό Κεφάλαιο Αλληλεγγύης Γενεών (ΑΚΑΓΕ), που έχει σήμερα αποθεματικά άνω των 10 δισ. ευρώ. Το ΑΚΑΓΕ, συστάθηκε το 2008 με βασικό σκοπό τη δημιουργία αποθεματικών στο πλαίσιο της διασφάλισης των συντάξεων των νέων γενεών. Η βασική πηγή εσόδων του είναι η Εισφορά Αλληλεγγύης Συνταξιούχων (ΕΑΣ). Με τα αποθεματικά αυτά, η κυβέρνηση θα καλύψει τα “σπασμένα” των επιλογών της στην επικουρική ασφάλιση.

Ή τουλάχιστον θα προσπαθήσει.

Δεδομένου ότι το κόστος του νέου συστήματος υπολογίζεται ακόμη και στο δυσθεώρητο ποσό των 70 δισ. ευρώ, καθίσταται σαφές ότι το διόλου ευκαταφρόνητο αποθεματικό των 11 δισ. ευρώ που θα προέλθει από τον ασφαλιστικό κουμπαρά, καλύπτει μόνο μικρό μέρος του οικονομικού ανοίγματος που προκαλεί το κυβερνητικό σχέδιο, με κίνδυνο να απαιτηθούν και νέα μέτρα σε βάρος των ασφαλισμένων και των συνταξιούχων…