Ο πρόεδρος του Λιβάνου Μισέλ Αούν έδωσε το απόγευμα εντολή σχηματισμού κυβέρνησης στον 65χρονο πρώην πρωθυπουργό (Απρίλης ως Ιούλης 2005) Νατζίμπ Μικάτι, που έχει προσωπική περιουσία άνω των 2,7 δισεκατομμυρίων δολαρίων και θεωρείται ο πλουσιότερος άνθρωπος στη χώρα.

Δεν είναι σαφές τι ακριβώς έκανε τον Πρόεδρο Αούν να πιστέψει πως ο δισεκατομμυριούχος Μικάτι, που είναι πρώην ιδιοκτήτης της πανίσχυρης κατασκευαστικής εταιρίας ACC, μπορεί να καταφέρει την συγκρότηση κυβέρνησης που θα βγάλει την χώρα από την πολυετή ενδοαστική, θεσμική, οικονομική κρίση μετά την παραίτηση του προηγούμενου (επίσης δισεκατομμυριούχου) εντολοδόχου πρωθυπουργού Σαάντ Χαρίρι στις 15 Ιουλίου.

Γεγονός πάντως είναι πως στις υποχρεωτικές κοινοβουλευτικές διαβουλεύσεις που είχε ολοκληρώσει πριν λίγες μέρες ο Λιβανέζος πρόεδρος, ο Μικάτι φάνηκε πως πήρε την στήριξη 72 βουλευτών ενώ 42 απέφυγαν να ταχθούν υπέρ του. Μεγάλο μέρος της αστικής τάξης, στην οποία ανήκει ο Μικάτι, φαίνεται να στηρίζει το ενδεχόμενο ανάληψης πρωθυπουργικών καθηκόντων για τρίτη φορά.

Σε κάθε περίπτωση, ο Μικάτι έσπευσε να δώσει “διαπιστευτήρια” στο Παρίσι. Διαβεβαίωσε για παράδειγμα πως σκοπεύει να εργαστεί για τον σχηματισμό μίας κυβέρνησης που θα εφαρμόσει το γαλλικό σχέδιο για τη διάσωση της χώρας, πράγμα που σημαίνει πιθανό μπαράζ νέων αντιλαϊκών μέτρων και ξεπουλήματος της δημόσιας περιουσίας έναντι πινακίου φακής.

«Δεν έχω κάποιο μαγικό ραβδί και δεν μπορώ να κάνω θαύματα… αλλά έχω μελετήσει την κατάσταση για κάποιο διάστημα και έχω διεθνείς εγγυήσεις», πρόσθεσε, τονίζοντας ότι η κατάσταση “είναι δύσκολη”.

Ευχαρίστησε επίσης τους βουλευτές που τον πρότειναν και εξέφρασε την ελπίδα πως όσοι δεν το έκαναν θα συνεργαστούν τελικά μαζί του για την εξεύρεση λύσεων.

Το γαλλικό σχέδιο προβλέπει τον σχηματισμό κυβέρνησης τεχνοκρατών, ικανής να προωθήσει “μεταρρυθμίσεις” που θα προσελκύσουν ξένη βοήθεια και θα εξασφαλίσουν τα γεωπολιτικά συμφέροντα του Παρισιού στην ευρύτερη περιοχή και τη “θέση” ισχυρών γαλλικών πολυεθνικών.

Ο Μικάτι προέρχεται από πάμπλουτη οικογένεια της Τρίπολης, που είναι η δεύτερη μεγαλύτερη πόλη του Λιβάνου, και έχει διατελέσει, χωρίς ιδιαίτερη επιτυχία, άλλες δύο φορές πρωθυπουργός το 2005 και το 2011.

Την εντολή σχηματισμού κυβέρνησης στον Μικάτι στήριξαν ο Σαάντ Χαρίρι και η κοινοβουλευτική ομάδα του, όπως επίσης και η σιιτική πολιτική και στρατιωτική οργάνωση Χεζμπολάχ.