Μπορεί τα “μπάνια του λαού” να βρίσκονται σε εξέλιξη, μπορεί η κυβέρνηση να εκπέμπει μηνύματα σταθερότητας και θετικής προοπτικής για την εργασία και την ανεργία, όμως διαβάζοντας προσεκτικά πίσω από τις γραμμές, δεν είναι δύσκολο να αντιληφθεί κανείς ότι έρχεται εργασιακή βαρυχειμωνιά.
Τα στοιχεία του συστήματος “ΕΡΓΑΝΗ”, του ΟΑΕΔ και της ΕΛΣΤΑΤ καταγράφουν θετικό ισοζύγιο μεταξύ προσλήψεων – απολύσεων και μείωση του αριθμού των ανέργων μέσα στο καλοκαίρι.
Ένα μικρό θαύμα, θα έλεγε κανείς, δεδομένης της αρνητικής οικονομικής συγκυρίας υπό την βαριά σκιά της πανδημίας.
Ή μήπως μια ψευδαίσθηση;
Ο αριθμός των ανέργων τον Ιούνιο, εμφανίζεται μειωμένος κατά 64.441, σε σχέση με πέρυσι.
Ωστόσο, οι άνεργοι είναι αυξημένοι κατά περίπου 10.000 σε σχέση με το 2019, όποτε η χώρα δεν είχε πληγεί από την υγειονομική κρίση.
Τον Ιούνιο, έφτασαν τους 948.722, ενώ Ιούνιο του 2019 (ο μήνας που μεσολαβούσε ανάμεσα στις ευρωεκλογές και τις εθνικές εκλογές), οι άνεργοι ήταν 938.812.
Παράλληλα, μεγαλώνει η δεξαμενή του αναξιοποίητου εργατικού δυναμικού, με έξι στους δέκα (551.979 ) να είναι μακροχρονίως άνεργοι. Δηλαδή, να βρίσκονται εκτός αγοράς εργασίας για τουλάχιστον ένα έτος.
Την ίδια ώρα, οι επιδοτούμενοι αποτελούν μόλις το 7,95%, του συνόλου!
Θετικό κατά 24.395 ήταν τον Ιούλιο, το ισοζύγιο ροών μισθωτής απασχόλησης, σύμφωνα με τα στοιχεία του Πληροφοριακού Συστήματος «ΕΡΓΑΝΗ».
Όμως, καταγράφονται περίπου 18.000 προσλήψεις λιγότερες σε σχέση με πέρυσι.
Επιπλέον, μια στις δύο προσλήψεις αφορούσε μερική ή εκ περιτροπής απασχόληση και όχι πλήρη εργασία, ενώ απουσιάζει (όπως πάντα) το ποιοτικό στοιχείο του ύψους των αμοιβών.
Παρά τη αναστολή συμβάσεων και την απαγόρευση των απολύσεων αλλά και το γεγονός ότι βρισκόμαστε εν μέσω θερινής τουριστικής περιόδου, κατεγράφησαν 264.498 απολύσεις και “οικειοθελείς αποχωρήσεις”.
Δηλαδή 25.600 περισσότερες σε σχεση με πέρυσι και περίπου αντίστοιχες με το 2019 όποτε δεν είχαν ληφθεί ειδικά μέτρα στην αγορά εργασίας, καθώς δεν υπήρχε πανδημία.
Όπως προκύπτει από τα στοιχεία ανά επαγγελματικό κλάδο και ειδικότητα, θετική -αν και προσωρινή- στην διατήρηση της απασχόλησης είναι η συμβολή του τουρισμού.
Κι ενώ η ανεργία διατηρείται σε υψηλά επίπεδα, τα μέτρα που προσφάτως κατοχύρωσε νομοθετικά η κυβέρνηση για τα εργασιακά, δεν αφήνουν περιθώρια αισιοδοξίας δεδομένου ότι βασίζονται στην αύξηση των ωρών απασχόλησης του υπάρχοντος εργατικού δυναμικού με μικρότερη αμοιβή, κρατώντας εκτός των τειχών τους ανέργους.
Πλέον προκειμένου να προτιμηθεί ένας άνεργος θα πρέπει να αντικαταστήσει είτε έναν μισθολογικά “ακριβότερο” εργαζόμενο είτε έναν εξαιρετικά χαμηλόμισθο συνάδελφο του.
Eξαλλου, “πρέπει να θυμόμαστε πως ο Σατανάς έχει κι αυτός τα δικά του θαύματα.”, είχε πει ο αμερικανός κωμικός George Carlin, (1936-2008)
* Η Αυλή των Θαυμάτων, είναι θεατρικό έργο του 1957 από τον Ιάκωβο Καμπανέλη, το οποίο – σύμφωνα με τον συγγραφέα– βασίζεται στην έλλειψη σταθερότητας και σιγουριάς, που χαρακτηρίζει τη ζωή του Έλληνα. Η αστάθεια αυτή, τόσο γνώριμη σε όλους μας, αρχίζει από το αλλοπρόσαλλο κλίμα μας, τη “στρατηγική” γεωγραφική μας θέση, τη φτώχεια του τόπου μας, και τελειώνει στην ιδιωτική μας οικονομία. Όλα στην Ελλάδα ανεβοκατεβαίνουν πολύ εύκολα, κυλούν, φεύγουν, κι η συνηθισμένη λαχτάρα του Ρωμιού είναι να στεριώσει κάπου, να σιγουρέψει κάτι.
