Είναι κακόγουστο αστείο να λέγεται ότι «τα δικαιώματα των γυναικών», «η δημοκρατία» και «η ανοικοδόμηση του Αφγανικού έθνους» ήταν οι στόχοι των Αμερικανών και του ΝΑΤΟ στο Αφγανιστάν, λένε σε συνέντευξή τους οι γυναίκες της Επαναστατικής Ένωσης Αφγανών Γυναικών – RAWA.
Στα 20 χρόνια της κατοχής, αυτές οι δυνάμεις βύθισαν τη χώρα στην καταστροφή και το χάος. Τη μετέτρεψαν στην πιο διεφθαρμένη, υπό τον έλεγχο της μαφίας των ναρκωτικών και επικίνδυνη, ιδιαίτερα για τις γυναίκες, χώρα.
Ήδη από τις 11 Οκτώβρη 2001, τις πρώτες μέρες της αμερικανικής κατοχής του Αφγανιστάν, η RAWA προειδοποιούσε ότι οι δολοφονίες αθώων πολιτών από τις δυνάμεις κατοχής όχι μόνο δίνουν άλλοθι στους Ταλιμπάν, αλλά ενισχύουν επιπλέον τις φονταμενταλιστικές δυνάμεις στην περιοχή και στον κόσμο. Το λάβαρο του «πολέμου κατά της τρομοκρατίας» είχε πίσω του τη στήριξη της τρομοκρατίας. Οι συμμαχικές δυνάμεις ήταν άρπαγες και δολοφόνοι. Από την αρχή μέχρι τις τελευταίες συμφωνίες της Ντόχα και την απελευθέρωση 5.000 τρομοκρατών από τις φυλακές φαινόταν ότι ούτε η απόσυρση αυτών των δυνάμεων θα γινόταν ομαλά. Ο κύριος στόχος των νατοϊκών δυνάμεων στο Αφγανιστάν ήταν να δημιουργήσουν συνθήκες πολιτικής αστάθειας και τρομοκρατίας στην περιοχή, για να περικυκλώσουν την Κίνα και τη Ρωσία και να υπονομεύσουν τις οικονομίες τους, διαμέσου τοπικών πολέμων. Φυσικά και δεν ήθελαν τέτοια ατιμωτική και καταστροφική έξοδο από τη χώρα. Έφυγαν από το Αφγανιστάν όχι γιατί νικήθηκαν από τους Ταλιμπάν, αλλά λόγω της εσωτερικής κρίσης μέσα στις ίδιες τις ΗΠΑ, όπως φάνηκε στην πορεία της πανδημίας, την επίθεση στο Καπιτώλιο στις 6 Γενάρη και στις μεγάλες διαμαρτυρίες του λαού. Υποχρεώθηκαν να αποσύρουν τα στρατεύματά τους για να επικεντρωθούν στα καυτά ζητήματα στο εσωτερικό τους. Εξάλλου, αυτός ο πόλεμος ήταν εξαιρετικά δαπανηρός, κόστισε τρισεκατομμύρια δολάρια, όλα από τις τσέπες των φορολογούμενων.
Σήμερα, που η χώρα είναι και πάλι στα χέρια των Ταλιμπάν, στη Δύση θρηνούν για την καταστροφή της δημοκρατίας! Όμως εμείς οι γυναίκες της RAWA γνωρίζουμε καλά ότι αυτή η κατάσταση υπήρχε και στη διάρκεια των 20 χρόνων της κατοχής, με εκατοντάδες δολοφονίες καθημερινά, που, όμως δεν δημοσιοποιούνταν.
Όσο για τους Ταλιμπάν, που επαγγέλονται μια ηπιότερη πολιτική και αμνηστία, το κάνουν για να κερδίσουν χρόνο, να οργανωθούν, να δημιουργήσουν κυβερνητικές δομές, μυστικές υπηρεσίες και το Υπουργείο για τη διάδοση της Αρετής και την πρόληψη του Κακού. Αυτό το Υπουργείο θα είναι υπεύθυνο για τον έλεγχο των μικρών λεπτομερειών της καθημερινής ζωής των ανθρώπων, όπως το ντύσιμο, το μάκρος στο μούσι, το να έχει η γυναίκα έναν άντρα συνοδό, τον πατέρα, τον αδελφό, το σύζυγο, όταν βγαίνει από το σπίτι, όπως επιβάλουν οι νόμοι της σαρία. Η αληθινή φύση των Ταλιμπάν, όσο κι αν προσπαθούν να ωραιοποιήσουν την εικόνα που δίνουν στους Δυτικούς, είναι ότι παραμένουν ισλαμιστές, φονταμενταλιστές, μισογύνηδες, απάνθρωποι, βάρβαροι, αντιδραστικοί,αντιδημοκράτες, ενάντια στην πρόοδο.
Στό ερώτημα γιατί έπεσε τόσο γρήγορα η κυβέρνηση που υποστήριζε η Αμερική οι απαντήσεις που μπορεί να δοθούν είναι πολλές.
Πρώτον, υπήρχε μυστική συμφωνία των Αμερικανών με τους Ταλιμπάν για τη δημιουργία μιάς κυβέρνησης των Ταλιμπάν. Οι Αφγανοί στρατιώτες δεν ήταν διατεθειμένοι να πολεμήσουν για αυτό.
Δεύτερον, η πλειοψηφία των νέων Αφγανών, που κατατάσσονταν στο στρατό, το έκανε, λόγω ακραίας φτώχειας και ανεργίας. Οι Δυτικοί, επί 20 χρόνια, εμπόδιζαν την ανάπτυξη της βιομηχανίας στη χώρα, αφήνοντας σαν μόνο εισόδημα την παραγωγή του οπίου.
Τρίτον, οι αφγανικές δυνάμεις έπαιρναν διαταγές από το προεδρικό μέγαρο να παραδίνονται στους Ταλιμπάν.Έτσι, πολλές επαρχίες πέρασαν ειρηνικά στα χέρια των Ταλιμπάν.
Τέταρτον, το καθεστώς-μαριονέτα των Χαμίντ Καρζάϊ και Ασλάφ Γκανί, αποκαλούσε επί χρόνια τους Ταλιμπάν «δυσαρεστημένους αδελφούς» και απελευθέρωνε από τις φυλακές τους πιο ανελέητους διοικητές και ηγέτες των Ταλιμπάν. Γιατί, λοιπόν, να πολεμήσουν οι αφγανοί στρατιώτες τους «αδελφούς» τους;
Πέμπτον, οι ένοπλες δυνάμεις βυθίστηκαν σε μια χωρίς προηγούμενο διαφθορά. Οι περισσότερι στρατηγοί, θρονιασμένοι στην Καμπούλ, γέμιζαν τις τσέπες τους με εκατομμύρια δολλάρια, που τα έκοβαν ακόμα και από το μισθό και το φαγητό των στρατιωτών, που πολεμούσαν στο μέτωπο.
Έκτον, οι εκκλήσεις των στρατιωτων να σταλούν ενισχύσεις στις μάχες με τους Ταλιμπάν αγνοήθηκαν. Τους άφηναν επί εβδομάδες χωρίς τρόφιμα και χωρίς οπλισμό, με κατάληξη να σφαγούν από τους Ταλιμπάν.
Στο Παγκόσμιο Οικονομικό Φόρουμ του Νταβός το 2019 ο Ασράφ Γκανί ομολόγησε ότι μετα το 2014 σκοτώθηκαν στις μάχες πάνω από 45.000 Αφγανοί και μόνο 72 μέλη των συμμαχικών δυνάμεων.
Εκείνο που έχει ιδιαίτερη σημασία είναι ότι μέσα στην ίδια την κοινωνία επικρατούσε όλο και μεγαλύτερη διαφθορά, αδικία, αβεβαιότητα, απάτη, τρομακτική φτώχεια, λαθρεμπόριο και εμπόριο ναρκωτικών. Αυτό ήταν το έδαφος, που πάνω του πάτησαν οι Ταλιμπάν.
Οι γυναίκες του Αφγανιστάν είναι τώρα πολιτικά συνειδητές, δεν δέχονται να ζουν με μπούργκα -κάτι που δέχονταν πιο εύκολα πριν 20 χρόνια- και βρίσκουν έξυπνους τρόπους να παραμένουν ασφαλείς, συνεχίζοντας να αντιστέκονται. Χαρακτηριστικά, την πρώτη μέρα της κατάληψης της πρωτεύουσας μια ομάδα γυναικών γέμισε τους δρομους με γκράφιτι «κάτω οι Ταλιμπάν». Ενώνουν τις φωνές τους με τα κινήματα “Occupy Wall Street” και “Black Lives Matter”, οργανώνουν την αντίστασή τους και ελπίζουν ότι ο κόσμος δεν θα ξεχάσει το Αφγανιστάν και τις αφγανές γυναίκες.
Από το site της RAWA
Απόδοση: Κατερίνα Μάτσα
ΠΗΓΗ: Eφημ. Νέα Προοπτική
