“Το θέμα της Διπλωματίας των Καταστροφών (Disaster Diplomacy) παραμένει αμφιλεγόμενο και απρόβλεπτο. Η περίπτωση της διπλωματίας των σεισμών μεταξύ Ελλάδας και Τουρκίας το 1999 απέφερε βραχυπρόθεσμα μόνο αποτελέσματα” αναφέρει σε άρθρο του στην ιστοσελίδα The President ο υφυπουργός Εξωτερικών Κώστας Φραγκογιάννης με αφορμή την βοήθεια που δέχθηκε η Ελλάδα το καλοκαίρι προκειμένου να αντιμετωπιστεί το μπαράζ πυρκαγιών σε Αττική, Εύβοια και Πελοπόννησο.
Ο υφυπουργός Εξωτερικών τονίζει πως οι καταστροφές και η παροχή βοήθειας για την αντιμετώπισή τους “φαίνεται να ενεργούν ως καταλύτης αλλαγών σε στάσεις και σχέσεις, χωρίς απαραίτητα να προκαλούν άμεσα αυτές τις αλλαγές”. Θεωρεί “απαραίτητη” μία προεργασία και ένα “περιβάλλον θετικό και αξιόπιστο”.
Ο Φραγκογιάννης επιχειρεί δε να αναδείξει το ρόλο του υπουργείου Εξωτερικών στην προσφορά διεθνούς βοήθειας αναφέροντας πως ο εντυπωσιακός συμβολισμός της αλληλεγγύης στις διακρατικές σχέσεις “μας οδηγεί σε συμπεράσματα …για την συμβολή του Υπουργείου Εξωτερικών”. Εξήρε δε ακολούθως και τον ρόλο της Πολιτικής Προστασίας ισχυριζόμενος πως “επέδειξε υψηλό βαθμό ετοιμότητας, ώστε να αποφευχθούν ανθρώπινες απώλειες”, παραβλέποντας το υψηλότατο τίμημα σε χλωρίδα και πανίδα…
Καταλήγει δε στο συμπέρασμα πως “η διπλωματία είναι ένα πεδίο που απαιτεί συνεχή προσπάθεια και μακροπρόθεσμο σχεδιασμό, πολύπλευρη προσέγγιση και συνέχεια σε βάθος χρόνου”. Προτείνει δε να μην υπάρχει επανάπαυση στο φόντο της “προφανούς κινητικότητας που έχει επιδείξει το Υπουργείο Εξωτερικών τα τελευταία δύο χρόνια”.
