Την παρθενική του ομιλία στη σύνοδο κορυφής της Γενικής Συνέλευσης του ΟΗΕ εκφώνησε λίγο μετά τις 17.00 μ.μ. (ώρα Ελλάδα) ο Αμερικανός πρόεδρος Τζο Μπάιντεν επιχειρώντας να παρουσιάσει τις ΗΠΑ σαν χώρα που δήθεν νοιάζεται για το “συλλογικό μέλλον” και την αντιμετώπιση κοινών προκλήσεων όπως η Κλιματική Αλλαγή, η πανδημία, οι πόλεμοι, οι τρομοκρατία και οι ανισότητες.
Ανεβαίνοντας στο βήμα της Γενικής Συνέλευσης του ΟΗΕ έσπευσε να παροτρύνει τις άλλες χώρες να δράσουν μαζί για να αντιμετωπίσουν διεθνή ζητήματα σαν “διεθνή κοινότητα απέναντι σε διεθνείς προκλήσεις”.
Δεσμεύτηκε ότι η κυβέρνηση του θα ηγηθεί του κόσμου για ένα πιο ευημερές μέλλον “για όλους τους λαούς”. Ειδική αναφορά έκανε στην πανδημία και τις συνέπειες που έχουν “άλλες απειλές και προκλήσεις” όπως η τρομοκρατία και η κλιματική αλλαγή στη διαμόρφωση πολιτικής.
“Οι ΗΠΑ επέστρεψαν”
Υποστήριξε πως οι ΗΠΑ είναι παρούσες και επέστρεψαν στη διεθνή σκηνή,”ιδιαίτερα στον ΟΗΕ” έτοιμες “να ηγηθούν διά του παραδείγματος”. Πρότεινε ενότητα στις προσπάθειες καταπολέμησης της πανδημίας, των ακραίων καιρικών φαινομένων και της κλιματικής αλλαγής σημαίνοντας “κόκκινο συναγερμό”.
Διέκρινε παράλληλα “τεράστιες ευκαιρίες” για οικονομική ανάπτυξη και εκσυγχρονισμό υποδομών από πολιτικές αντιμετώπισης της κλιματικής αλλαγής και εφαρμογής “πράσινης πολιτικής”.
Δεν παρέλειψε τις αναφορές ούτε στην προώθηση σύγχρονων τεχνολογιών (5G, cloud technology κ.α.) για την “διεύρυνση των ελευθεριών και όχι για τον περιορισμό τους” σε μία έμμεση αναφορά στην Κίνα.
Δεν επιδιώκουμε πυρηνικό πόλεμο, ούτε συγκρούσεις που θα διαιρέσουν τον κόσμο, ισχυρίστηκε ο Μπάιντεν επιχειρώντας να εμφανιστεί “ενωτικός” και να υποβαθμίσει την όξυνση γεωπολιτικών αντιπαραθέσεων με πολέμιους, αντιπάλους και συμμάχους.
Για τη διεθνή συμφωνία του 2015 που αφορά το ιρανικό πυρηνικό πρόγραμμα είπε πως οι ΗΠΑ είναι έτοιμες να επιστρέψουν εφόσον το Ιράν κάνει το ίδιο.
Αναφερόμενος στην “απειλή της τρομοκρατίας για όλες τις χώρες” είπε ότι πρόκειται για “αληθινή απειλή” φέρνοντας ως παράδειγμα την επίθεση των Ταλιμπάν τον περασμένο Αύγουστο στο διεθνές αεροδρόμιο της Καμπούλ. Δικαιολόγησε δε την απόσυρση των αμερικανικών στρατευμάτων από τη χώρα αυτή λέγοντας πως οι ΗΠΑ “αντί να συνεχίσουν τους πολέμους του παρελθόντος, ορθώνουν τα μάτια και αφοσιώνουν τους πόρους τους στις προκλήσεις που κρατούν τα κλειδιά για το συλλογικό μας μέλλον”. Και τόνισε:
Η ισχύς του αμερικανικού στρατού πρέπει να είναι το τελευταίο, όχι το πρώτο μέσο.
Τόνισε επίσης πως 20 χρόνια μετά τις επιθέσεις της 11ης Σεπτέμβρη οι ΗΠΑ είναι πιο δυνατές και καλύτερα θωρακισμένες έχοντας παράλληλα εντείνει τη συνεργασία με τους εταίρους τους.
“Ανοικοδόμηση ενός καλύτερου κόσμου”
Δεν παρέλειψε αναφορές στις προσπάθειες των ΗΠΑ να συνεισφέρουν στην ενίσχυση των υποδομών αναπτυσσόμενων χωρών. Έθεσε όμως ως προϋποθέσεις τη “διαφάνεια”, τη συμμετοχή “ντόπιων εργαζομένων” και “ανοικτές διαδικασίες” για το ξανακτίσιμο ενός “καλύτερου κόσμου”. Υπενθύμισε πως οι ΗΠΑ είναι ο μεγαλύτερος χρηματοδότησης ανθρπωιστικών υπηρεσιών και αποστολών αρωγής στον ΟΗΕ διεθνώς.
Ανακοίνωσε τη χορήγηση 10 δισ. δολαρίων για την αντιμετώπιση της πείνας διεθνώς και επενδύσεις για την βελτίωση της ζωής σε φτωχότερες χώρες. Διαβεβαίωσε επίσης πως οι ΗΠΑ θα διπλασιάσουν τις προσπάθειες για διπλωματική επίλυση κρίσεων, ιδιαίτερα στην Μέση Ανατολή. Αναφερόμενος στο παλαιστινιακό επιβεβαίωσε την υποστήριξή του στην εξεύρεση λύσης στη βάση δύο ανεξάρτητων κρατών (παλαιστινιακού και ισραηλινού). Δεν παρέλειψε να αναφερθεί στους πολέμους σε Αιθιοπία και Υεμένη καλώντας τις εμπόλεμες πλευρές να συνεργαστούν με τη διεθνή συνεργασία.
Διαβεβαίωσε τέλος πως οι ΗΠΑ θα κάνουν το χρέος τους λέγοντας πως μολονότι δεν μπορεί να προβλέψει το μέλλον, αυτό ανήκει σε αυτούς που πασχίζουν να πετύχουν το καλύτερο για τους λαούς και όχι σε αυτούς που προσπαθούν να τους καταπιέσουν.
Καταλήγοντας ανέφερε ότι όλες οι προκλήσεις που βρίσκονται μπροστά μας, όπως η πανδημία, η κλιματική αλλαγή, πρέπει να ενώσουν τις χώρες ώστε να τις αντιμετωπίσουν συλλογικά για την “οικοδόμηση ενός καλύτερου μέλλοντος…γιατί δεν έχουμε πλέον την πολυτέλεια να σπαταλήσουμε άλλο χρόνο”, καταλήγοντας πως “μπορούμε να τα καταφέρουμε”.