Έξι αυτόχθονες Γροιλανδοί που μεταφέρθηκαν ως παιδιά στη Δανία στο πλαίσιο ενός αποτυχημένου κοινωνικού πειράματος το 1951 ζητούν αποζημίωση από το κάτος της Δανίας.
Οι έξι Ινουίτ, που σήμερα είναι 70 ετών, αποτελούν τα τελευταία επιζώντα μέλη μιας ομάδας 22 παιδιών που απομακρύνθηκαν από τα σπίτια τους για να εκπαιδευτούν ως «μικροί Δανοί». Όταν αργότερα επέστρεψαν στη Γροιλανδία, τοποθετήθηκαν σε ορφανοτροφείο και πολλά από αυτά δεν ξαναείδαν τις οικογένειές τους.
Οι έξι επιζώντες ζητούν 28.200 λίρες Αγγλίας (37.800 δολάρια) ο καθένας, όπως αναφέρει ο δικηγόρος τους.
Οι αρχές της Δανίας δεν έχουν κάνει μέχρι στιγμής κανένα δημόσιο σχόλιο για το θέμα αν και πέρσι η πρωθυπουργός της ΔανίαςΜέτε Φρεντέρικσεν ζήτησε επισήμως συγγνώμη εκ μέρους της χώρας της. “Δεν μπορούμε να αλλάξουμε αυτό που συνέβη. Μπορούμε όμως να αναλάβουμε την ευθύνη και να ζητήσουμε συγγνώμη από εκείνους για τους οποίους θα έπρεπε να είχαμε φροντίσει, αλλά δεν το κάναμε”, δήλωσε.
Ένα από τα παιδιά, η Έλενη Θίεσεν, η οποία διηγήθηκε την ιστορία της στο BBC το 2015, δήλωσε ότι η συγγνώμη σήμαινε “τα πάντα”.
Η Γροιλανδία αποτελεί αυτόνομη περιοχή εντός του βασιλείου της Δανίας και εξαρτάται από την Κοπεγχάγη για τη διαχείριση του νομίσματος, τις εξωτερικές σχέσεις και την άμυνα, καθώς και για την παροχή μιας μεγάλης ετήσιας οικονομικής επιδότησης.
Τι συνέβη στα παιδιά;
Ήταν το 1951 όταν οι αρχές της Δανίας αποφάσισαν ότι ένας τρόπος για να εκσυγχρονιστεί η Γροιλανδία θα ήταν να δημιουργηθεί ένας “νέος τύπος” Γροιλανδού.
Ζητήθηκε από τους δασκάλους και τους ιερείς να εντοπίσουν παιδιά που θα μπορούσαν να “αναμορφωθούν” και να τους δοθεί μια “καλύτερη ζωή” στην ηπειρωτική Δανία και στη συνέχεια να επιστρέψουν για να αποτελέσουν πρότυπα για τις σχέσεις Γροιλανδίας – Δανίας.
Πολλές οικογένειες στάθηκαν απρόθυμες να ανταποκριθούν, αλλά ορισμένες ενέδωσαν, και τον Μάιο του 1951, το πλοίο MS Disko απέπλευσε από το Nuuk με 22 παιδιά.
Η 70χρονη σήμερα Έλεν Θίεσεν, ήταν τότε επτά ετών, και όπως λέει, η μητέρα της, η οποία είχε μείνει μόνη της με τρία παιδιά μετά το θάνατο του πατέρα τους, της είπε ότι η Δανία ήταν “σαν παράδεισος”. “Δεν χρειάζεται να είσαι λυπημένη” είπε στην κόρη της.
Κατά την διαμονή τους στην ηπειρωτική Δανία τα 22 παιδιά, που τοποθετήθηκαν σε ανάδοχες οικογένειες, στερήθηκαν την επαφή με συγγενείς και είχαν δυσκολίες στην γλώσσα.
Η Έλεν που ανακάλυψε το γεγονός ότι είχε απομακρυνθεί από την πραγματική της οικογένεια, μόλις το 1996, σε ηλικία 52 ετών, και δεν ξανάχτισε ποτέ τη σχέση της με τη βιολογική μητέρα της, ανέφερε πως κατά καιρούς έχει μιλήσει με κάποια από τα υπόλοιπα παιδιά και όλα παρουσίαζαν έλλειψη αυτοπεποίθησης και αίσθηση απώλειας
Πηγή: BBC
